Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
— Podoba mi się pani jak nikt dotąd i wiem, że nikt tak podobać mi się...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
powieść psychologiczna
powieść grozy
powieść fantastyczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Artykuł
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat współczesny
Epika
Epos
Esej
Felieton
Hymn
Liryka
Nowela
Opowiadanie
opowiadanie naukowe
Pamiętnik
Poemat alegoryczny
Poemat prozą
Pogadanka
Powieść
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Proza poetycka
Tragedia
Traktat
Wiersz
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
w tej samej chwili ujrzał tuż przed sobą błękitne, ukośne oczy Heli i krwawe, nagle...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Ja sama dla siebie jestem niezrozumiała — kocham się w sobie, w tym czymś, co we...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Po chwili siedziała już w czarnej wannie, wyglądającej na ponury sarkofag wśród jaskrawoczerwonych, błyszczących ścian...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Prepudrech zmiękł od razu. Nie miał jednak siły, aby uwierzyć w to, co mu w...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Hela spojrzała na niego przelotnie i poczuła dumę. Nie, nie dumę, raczej brak wstydu. „Gdyby...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Prepudrech drgnął: po raz pierwszy zrozumiał, że ją kocha (dotąd właściwie nienawidził ją). I całe...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
— Milcz i słuchaj — zasyczał ksiądz i podniósł ciężką łapę do góry.
„Gotów mnie zbić naprawdę...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
„Ciekawa jestem, co tam z nimi słychać” — pomyślała Hela o swoich kochankach, ale myśl ta...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Hela wyglądała wspaniale. Jej twarz dziwnego ptaka, przeduchowiona askezą i pokutami, które zwalał na nią...
Motyw: Kobieta demoniczna
Przykry ten fantazmat wyobraźni męskiej znaleźć można przede wszystkim w literaturze Młodej Polski i dwudziestolecia — kobieta-modliszka, kusząca i niszcząca mężczyzn występuje np. u Witkacego w Szewcach czy Pożegnaniu jesieni.
