Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Hela: Jestem Żydówką, proszę pani: oni mnie nienawidzą za to i boją się tego, nie...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
powieść psychologiczna
powieść grozy
powieść fantastyczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Artykuł
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat współczesny
Epika
Epos
Esej
Felieton
Hymn
Liryka
Nowela
Opowiadanie
opowiadanie naukowe
Pamiętnik
Poemat alegoryczny
Poemat prozą
Pogadanka
Powieść
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Proza poetycka
Tragedia
Traktat
Wiersz
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Ci mężczyźni to głupia banda. Za nic nie należy upaść tak nisko, aby ich na...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
A Hela wyglądała w tej chwili na wcielenie wszystkich kobiecych niebezpieczeństw świata. Radioaktywne pokłady zła...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Atanazy pił dalej ponuro, pożerany coraz boleśniejszym pożądaniem. Łypał bokiem oczami na księżnę Prepudrech i...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Hela obserwowała go uważnie, jak puchł tak od środka, od najtajniejszych ciemnych, krwawych bebechów, gdzie...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Gdyby ten łowca dusz mógł wiedzieć, jak straszne popełnił świętokradztwo, zaszczepiając katolicyzm w ciemnej duszy...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
Wszedł Atanazy krokiem złego zwierza. Robił wrażenie trzeźwego. Niesamowity ogień płonął w jego zielonych oczach...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
We drzwiach sypialni ukazał się Atanazy. Głowę miał nastroszoną wilgotnymi włosami, wzrok przytomny, ale niesłychanie...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
— Precz!! — krzyczała dalej Hela. — Nie śmiej się więcej pokazywać u mnie, ty, chamie! Słaby cham...
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Pożegnanie jesieni
„Zabrnęłam strasznie, bez wyjścia” — myślała z rozpaczą. Atanazy, nierealny jak widmo z przeszłości, odszedł od...
Motyw: Kobieta demoniczna
Przykry ten fantazmat wyobraźni męskiej znaleźć można przede wszystkim w literaturze Młodej Polski i dwudziestolecia — kobieta-modliszka, kusząca i niszcząca mężczyzn występuje np. u Witkacego w Szewcach czy Pożegnaniu jesieni.
