Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Ręce za lud walczące, sam lud poobcina.
Imion miłych ludowi — lud pozapomina…
Wszystko przejdzie! Po...
Franciszek Nowicki
Rzym słowiański
Sam zbudź się, Rzymie, z niemocy hańbiącej,
Masz lud, więc zbudź go, to jest olbrzym...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Elegia na śmierć Czarnego Zawiszy
Ach! daleko!… Lecz tu, w świcie słońca,
czarny rycerz świeci jak Łomnica,
i tak oko...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Elegia na śmierć Czarnego Zawiszy
poglądał na tych, którzy, mali,
sami jedni przy nim pozostali;
proste chłopy polskie, hen ze...
Juliusz Słowacki
Do Teofila Januszewskiego
Lubiłeś taki widok — ludu ruchy — migi —
Krzyk — życie — otwierane nożami ostrygi —
Z polipów i gwiazd...
Juliusz Słowacki
Narodzie mój...
Przepuść jeszcze ludowi,
On sędzie postanowi
I proroki swe boskie wybierze,
Oto leżą jak snopki...
Juliusz Słowacki
Narodzie mój...
A jakiż to lud,
Który broni swych trzód?
Jak przewinił, że nie pomógł żadnemu?
Jeżeli...
Juliusz Słowacki
Odpowiedź na ,,Psalmy przyszłości" (Ujęcie wcześniejsze)
Głosem dziecka wołasz: Czynu!
Czynu — czynu naród czeka!
Lecz ty wiesz, bez ducha gminu
Jaka...
Motyw: Lud
Lud został szczególnie doceniony w literaturze romantyzmu i Młodej Polski, pojawiając się w utworach literackich w znaczący sposób — jest nosicielem pewnej określonej mądrości lub świeżości, której nie ma już mieszczanin. Warto zaznaczyć, że, o ile tłum łączy się z życiem miasta, o tyle lud łączy się z motywem wsi. Warto zaznaczyć, że w okresie Młodej Polski panowała swoista moda na ludowość.