Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość dramatyczna Modernizm
Jan Kasprowicz
Na Wzgórzu Śmierci
Maurice Maeterlinck
Wnętrze
Nieraz miesiące całe żyjemy obok istot, które już nie należą do świata, a duszy ich...
Stanisław Przybyszewski
Matka
PRZYJACIEL
Nie przestraszaj się zbytnio, to tylko przykład z życia codziennego. Bo widzisz, ja dużo...
Stanisław Przybyszewski
Matka
Och, jakie wy kobiety hipokrytki. Czy nie jesteś rzeczywiście w stanie pojąć takiego szlachetnego czynu...
Stanisław Wyspiański
Wyzwolenie
Dążysz… do… gdzie?
KONRAD
Do…
MASKA 10
Do jakowegoś wyzwolenia.
KONRAD
Śmierć?!
MASKA...
Gabriela Zapolska
Moralność pani Dulskiej
DULSKA
Pani już zupełnie wyszła ze szpitala?
LOKATORKA
Tak. Pozawczoraj mnie mama przywiozła.
DULSKA
Widzę...
Motyw: Samobójstwo
Samobójstwo, będąc rodzajem śmierci z wyboru, jest w kulturze ukształtowanej przez chrześcijaństwo traktowane jako naruszenie porządku natury, poważny grzech oraz tchórzostwo (uchylenie się przed stawieniem czoła losowi — por. dylematy Hamleta). Z tego powodu samobójcom odmawiano religijnego pogrzebu; stawali się oni — po śmierci — wyrzutkami społeczeństwa. Jednakże, jak wiadomo w innych kulturach (choćby w starożytnym Rzymie, czy w Japonii) w pewnych okolicznościach był to rodzaj śmierci honorowej i godnej, wymagającej przy tym pewnej siły charakteru i odwagi (por. choćby przykład śmierci Petroniusza w Quo vadis). Swoisty urok miało samobójstwo dla romantyków i w tym okresie było otoczone aurą melancholijnego piękna.