Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
wiersze Tadeusz Boy-Żeleński
Tadeusz Boy-Żeleński
Dziadzio
Tadeusz Boy-Żeleński
Gdy się człowiek robi starszy...
Tadeusz Boy-Żeleński
Litania ku czci P. T. Matrony Krakowskiej
Tadeusz Boy-Żeleński
Litania ku czci P. T. Matrony Krakowskiej
Tadeusz Boy-Żeleński
Pochwała ojcostwa
Tadeusz Boy-Żeleński
Pochwała wieku dojrzałego
Tadeusz Boy-Żeleński
Spowiedź poety
Tadeusz Boy-Żeleński
W Karlsbadzie
Tadeusz Boy-Żeleński
Z nastrojów wiosennych
Motyw: Starość
Dość często spotykamy w literaturze refleksje na temat tego końcowego etapu życia, który wiąże się ze stopniowym wycofywaniem się z aktywności, osłabieniem sił, przemianami obumierającego ciała, często z chorobą. Jednocześnie ludzie starzy mogą być skarbnicą wiedzy zdobytej podczas długiego życia, mogą w społeczności pełnić rolę świadków historii, osób przekazujących i podtrzymujących tradycję, wreszcie: mędrców. Mogą, lecz nie zajmują takiej pozycji automatycznie wraz z osiągnięciem pewnego wieku, nie należy się bowiem łudzić, że:
„Wszak siwizna zwyczajnie talenta posiada,/
Wszak w zmarszczkach rozum mieszka, a gdzie broda siwa,/
Tam wszelka doskonałość zwyczajnie przebywa.” (I. Krasicki, Do króla)
Starość wiąże się także ze wspominaniem.