Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 392 przypisów.

strach go przejął (…) który w niem przedtem, jako żyw, nie postał (starop.) — przejął go strach, który w nim (nigdy) przedtem, jak długo żył, nie zrodził się. [przypis edytorski]

strach to w nim sprawuje (starop.) — strach to w nim sprawia; sprawia to jego strach. [przypis edytorski]

stradiotka (starop.) — jeździeckie szaty krótkie. [przypis redakcyjny]

straszliwy (starop.) — strachliwy, bojaźliwy. [przypis edytorski]

straży zostawował i ludzie (starop.) — rozstawiał straże i ludzi. [przypis edytorski]

stróny (a. strony; starop.) — struny; przen. poezja. [przypis redakcyjny]

strofować (starop.) — karać (szczególnie pieniężnie); upominać, ganić. [przypis edytorski]

stroić (starop.) — urządzać. [przypis edytorski]

stroną (starop.) — w zamysłach, bokiem. [przypis redakcyjny]

stronami (starop.) — z boków. [przypis edytorski]

strona (starop.) — struna. [przypis redakcyjny]

stronić (starop.) — tu: uciekać. [przypis edytorski]

strony (starop.) — struny; u Kochanowskiego niekiedy pojawia się również forma z „ó”. [przypis redakcyjny]

stroża (starop.) — straż; postawił strożą: postawił straż. [przypis edytorski]

strożyć się (starop.) — sztorcem stawać, jeżyć się. [przypis redakcyjny]

strzępki (starop.) — wstążki. [przypis edytorski]

strzelba (starop.) — strzelanina, strzały. [przypis edytorski]

strzeżyż się (starop.) — strzeżże się; strzeż się koniecznie. [przypis edytorski]

strzymać (starop.) — dotrzymać (słowa, obietnicy). [przypis edytorski]

strzymać (starop.) — dotrzymać (słowa); wytrzymać. [przypis edytorski]

stucznie a. sztucznie (starop.) — kunsztownie. [przypis edytorski]

suć (starop.) — usypywać. [przypis edytorski]

surowy (starop.) — srogi (bój, rycerz [itp.]). [przypis redakcyjny]

surowy (starop.) — srogi (bój, rycerz). [przypis redakcyjny]

susza (starop.) — tu: suchy ląd. [przypis edytorski]

suszyć kości (starop.) — zwrot przysłowiowy posiadający genezę biblijną, oznacza tęsknotę („usychanie” z tęsknoty). [przypis redakcyjny]

swadziebny (starop.) — weselny. [przypis redakcyjny]

swey płci dziełom odwykała (starop.) — odzwyczajała się od czynności [przypisanych osobom] swojej płci. [przypis edytorski]

symfonalik (starop.) — narzędzie muzyczne. [przypis redakcyjny]

syn Eufamijanow (starop.) — syn Eufamijanowy, czyli syn Eufamijana. [przypis edytorski]

synowo jimię (starop.) — imię syna. [przypis edytorski]

syropki (starop.) — [tu:] lekarstwa. [przypis redakcyjny]

syropy (starop.) — [tu:] lekarstwa. [przypis redakcyjny]

szacować (starop.) — [tu:] zazdrościć. [przypis redakcyjny]

szacujemy sobie (starop.) — wystawiamy [sobie; wyobrażamy sobie]. [przypis redakcyjny]

szacuje (starop.) — [tu:] obmawia. [przypis redakcyjny]

szańcować się (starop.) — okopywać się, kopać szańce. [przypis edytorski]

szańc (starop.) — los. [przypis redakcyjny]

szarasy (starop.) — [forma W.lp od szaras; inaczej:] w szarej sukni szlachcicu. [przypis redakcyjny]

szarszun (starop.) — gatunek pałasza, [tj. szabli]. [przypis redakcyjny]

szarszun (starop.) — gatunek szabli; [źródło:] Słownik Lindego. [przypis redakcyjny]

szarszun (starop.) — miecz. [przypis redakcyjny]

szczęcie (starop.) — szczęście; tu: los. [przypis edytorski]

szczęście ostateczne (starop.) — ostateczny los; tu: w ostatecznym razie, w najgorszym razie. [przypis edytorski]

szczęście stateczne (starop.) — niezmienny los. [przypis redakcyjny]

szczęt (starop.) — szczątki, resztki; że ich szczętu w krótce nie zostanie: że wkrótce nie zostaną z nich (nawet) szczątki. [przypis edytorski]

szczednąć (starop.) — sczeznąć, tj. umrzeć, skonać; szczedł dzień: przeminął dzień. [przypis edytorski]

szczery (starop.) — tu: prawdziwy. [przypis edytorski]

szczkać (starop.) — cierpieć czkawkę. [przypis redakcyjny]

szczyt (starop.) — tarcza. [przypis redakcyjny]

szedł przeciwko niem (starop.) — szedł naprzeciw nim. [przypis edytorski]

szedziwość (starop.) — sędziwość. [przypis edytorski]

szedziwy (starop.) — sędziwy. [przypis redakcyjny]

szedziwy (starop.) — sędziwy, stary. [przypis edytorski]

szefelin (starop.) — włócznia, oszczep, rohatyna. [przypis redakcyjny]

szelinarz (starop.) — ten, kto się zaszywa w szelinie, tj. w zaroślach, krzakach; tu: człowiek małoduszny, mierny, małego formatu duchowego (niczym krzak przy drzewie), nicpoń. [przypis edytorski]

szelina (starop.) — bór, gaj. [przypis redakcyjny]

szelina (starop.) — krzaki. [przypis redakcyjny]

szelina (starop.) — krzaki, zarośla. [przypis redakcyjny]

szelina (starop.) — zarośla, krzaki. [przypis redakcyjny]

szkalować (starop.) — źle mówić o kimś. [przypis edytorski]

szkapica (starop.) — szkapa; koń. [przypis edytorski]

szkarady (starop.) — szkaradny. [przypis edytorski]

szklenica (starop.) — także: śklenica a. sklenica. [przypis edytorski]

szkoda głowy psować (starop.) — szkoda zawracać sobie tym głowę. [przypis redakcyjny]

szkodzić [drobne miasta] (starop.) — szkodzić pomniejszym miastom; niszczyć pomniejsze miasta. [przypis edytorski]

szkodzić kogo (starop.) — atakować, bić kogo; wyrządzać szkodę komu. [przypis redakcyjny]

szkodzić kogo (starop.) — atakować kogo, wyrządzać szkodę; dziś: szkodzić komu (nieprzyjaciołom itp.). [przypis edytorski]

szli po miecze do boku (starop.) — sięgnęli do boku po miecze. [przypis edytorski]

szorować (starop.) — obcierać, uwierać. [przypis edytorski]

szpetny (starop.) — [tu:] srogi. [przypis redakcyjny]

sztuką czynić zapaśnicą (starop.) — walczyć jak zapaśnik. [przypis edytorski]

sztuki (starop.) — nakrycia, sztućce. [przypis edytorski]

szwankować (starop.) — chwiać się, słaniać się, zataczać się; potykać się, utykać, kuleć; błąkać się, błądzić; chybić. [przypis edytorski]

szwankujący (starop.) — chwiejący się, słaniający się, zataczający się; kulejący. [przypis edytorski]

szwe (starop.) — wsze, tj. wszelkie. [przypis edytorski]

szwyćcy (starop.) — wszyscy. [przypis edytorski]

szwytki (starop.) — wszytki; dziś: wszystkich. [przypis edytorski]

szyć z łuku (starop.) — strzelać z łuku. [przypis edytorski]

szynkować (starop.) — wydać. [przypis redakcyjny]

szyp (starop.) — grot strzały; strzała; pocisk. [przypis edytorski]

szyrmem (starop.) — stylem, układem, od szermowania, składania się pałaszem. [przypis redakcyjny]

szyrmować (starop.) — po rycersku bronią robić. [przypis redakcyjny]

szyrmować (starop.) — wojować. [przypis redakcyjny]