ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Dusza do słońca się uśmiecha,
I zatapiając oczy w sobie,
Czuje, że dziwny żal ją...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Na szczycie
W ponadziemskich gędźb tych toni
płynę cichy, niewidzialny,
u stóp moich czas się kłoni
i...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Z dawnej przeszłości
W pamięci mojej stanęła tak blada
jak widmo senne,
a przed tym widmem cały świat...
Wacław Rolicz-Lieder
Mgły jesienne
Więc mi straszno; lecz czasem kiedy noc spoziera
W me oczy, sny zlatują — o smutna...
Safona
Do brata Charaksosa
Pośród rodzinnej, kwitnącej wiosny
Szczęśliwa dola niechaj mu wskrześnie,
A życie da mu w jawie...
Safona
Śmierć
Nie łudź mnie, śmierci, żeś ciszy głębiną,
Że milkną w tobie harf-pieśniarek zwrotki.
Nie, ty...
Maurycy Schlanger
Idę...
Zasypiam. Bo dobrze jest spać, gdy deszcz dzwoni.
Przed chwilą czytałem jakiś ckliwy romans.
Jesień...
Juliusz Słowacki
Anhelli
Oto są kopalnie Sybiru!
Stąpaj tu ostrożnie, bo ta ziemia brukowana jest ludźmi śpiącymi. Słyszysz...
Motyw: Sen
Ponieważ podczas snu nie używamy naszego ciała i pozostajemy wyłączeni z życia i jego spraw — porównywano stan ten do śmierci (dokonującej się codziennie niejako „na próbę”). Znajduje to odzwierciedlenie w mitologii greckiej (wujem Morfeusza, boga marzeń sennych, był Tanatos, bóg śmierci). Zarazem marzenia senne miały dawać przedsmak zaświatów. Uważano też, że za pomocą snów żyjący mogą otrzymywać informacje na temat tego, co los gotuje im w przyszłości (to sny-proroctwa), a także utrzymywać kontakt z duchami. Sny grają wielką rolę w literaturze okresu romantyzmu (wystarczy zajrzeć do Dziadów Mickiewicza).