Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 462 przypisów.

wierę (starop.) — istotnie, rzeczywiście. [przypis redakcyjny]

wierę (starop.) — naprawdę. [przypis redakcyjny]

wierę (starop.) — [tu:] już. [przypis redakcyjny]

wierę (starop.) — zaiste. [przypis redakcyjny]

wierę (starop.) — zaprawdę. [przypis redakcyjny]

wierzący [list] (starop.) — [tu:] wierzytelny; [uwierzytelniający]. [przypis redakcyjny]

wierzgnąć (starop.) — zbuntować się. [przypis redakcyjny]

wierzone ledwie (starop.) — takie, w które z trudem można uwierzyć. [przypis edytorski]

wierzyć też i diabeł (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą ci, skróconą do ; inaczej: wierzy ci też i diabeł; znaczenie: przecież i diabeł wierzy. [przypis edytorski]

wierzy gardła swego (starop.) — powierza swoje życie. [przypis edytorski]

wierzże (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

wieść obiesić (starop.) — prowadzić na szubienicę; prowadzić, żeby go powiesić. [przypis edytorski]

wieśne (starop.) — wiejskie. [przypis redakcyjny]

wiesioł był (starop.) — był wesoły. [przypis edytorski]

wież (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; inaczej: wie też, wie tylko. [przypis edytorski]

wiła (starop.) — błazen, głupiec. [przypis edytorski]

wiła (starop.) — szaleniec, głupiec. [przypis edytorski]

wiła (starop.) — szaleniec; początkowo: chory na padaczkę, epileptyk, który podczas ataku choroby zwykł padać na ziemię i w sposób niekontrolowany wić się całym ciałem. [przypis edytorski]

wiła (starop.) — tu: głupiec, szaleniec. [przypis edytorski]

winować kogo (starop.) — winić kogo, obarczać kogo winą. [przypis edytorski]

winować (starop.) — obciążać winą, oskarżać. [przypis edytorski]

winować (starop.) — winić; nieba winuje: wini nieba; obarcza winą nieba. [przypis edytorski]

winszować czego (starop.) — gratulować czego. [przypis edytorski]

wiódł je (starop.) — wiódł ich. [przypis edytorski]

wirydarz (starop.) — ogród. [przypis redakcyjny]

wirydarzyk (starop.) — ogródek. [przypis edytorski]

wisać (starop.) — tu: zwisać. [przypis edytorski]

wisz a. wiszar (starop.) — chwasty, zarośla czepne, pnącza. [przypis edytorski]

witeź a. wiciądz (starop.) — dzielny rycerz, wojownik. [przypis edytorski]

wizerunk (starop.) — wzór. [przypis redakcyjny]

w jej postawie (starop.) — we własnej osobie. [przypis edytorski]

w jesieni (starop.) — jesienią. [przypis edytorski]

wkarbować (starop.) — wyciąć, wyrżnąć. [przypis edytorski]

w każdey dobie (starop.) — tu: w każdej chwili, w każdym momencie. [przypis edytorski]

w klobie (starop.) — w mierze, po dawnemu. [przypis redakcyjny]

w krótce (starop.) — wkrótce; w krótkim czasie. [przypis edytorski]

w którą nadzieję żywiesz? (starop.) — jaką nadzieją żyjesz? [przypis redakcyjny]

w którejeś mię (…) chciał uchować (starop.) — w której mnie chciałeś uchować. [przypis edytorski]

w któremem uwięzła (starop.) — w którym uwięzłam. [przypis edytorski]

właśniej (starop.) — właściwiej, trafniej. [przypis edytorski]

własny (starop.) — właściwy, prawdziwy. [przypis edytorski]

włodarz (starop.) — gospodarz. [przypis redakcyjny]

w łono przyjmuje (starop.) — tu: przyjmuje na łono; przytula, tuli, osłania sobą. [przypis edytorski]

w łykach (starop.) — tu: w więzach. [przypis edytorski]

w łyku (starop.) — w więzach, w niewoli. [przypis edytorski]

w larmę bije (starop.) — bije na alarm. [przypis edytorski]

w lepsze się przygodzić (starop.) — być zdatnym do (czegoś) lepszego. [przypis edytorski]

wmięszać (starop.) — wmieszać. [przypis edytorski]

w miech piszczeli włoży (starop.) — włoży piszczele do worka. [przypis edytorski]

w mieście się położył (starop.) — w domyśle: obozem; rozbił w zdobywanym mieście obóz. [przypis edytorski]

w młodem lecie (starop.) — za młodu; w czasie, gdy byłem młody. [przypis edytorski]

w. m. (starop.) — wasza miłość; waszmość. [przypis edytorski]

w mym stanie (starop.) — tu: zgodnie z moim stanem; zgodnie z moją pozycją społeczną. [przypis edytorski]

wnątrz (starop.) — wewnątrz; od wewnątrz. [przypis edytorski]

wnętrzne (starop.) — wewnętrzne. [przypis edytorski]

wnetki (starop.) — wnet. [przypis redakcyjny]

wnetże (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że: wkrótce, niedługo. [przypis edytorski]

wnetże (starop.) — niedługo. [przypis edytorski]

wnidę (starop.) — dziś 3.os.lp cz. teraźn.: wejdę. [przypis edytorski]

wnijść (starop.) — wejść. [przypis edytorski]

wniki (starop.) — wnyki, sidła; uchybić wników: uchronić się przed sidłami, uniknąć pułapki. [przypis edytorski]

wniki (starop.) — wnyki, sidła; wprawić we wniki: usidlić. [przypis edytorski]

wodzić się (starop.) — wieść się, powodzić się; fała (…) co się mu ondzie wodziła: chwała, która go tam spotykała. [przypis edytorski]

w około (starop.) — dziś: wokoło. [przypis edytorski]

w okoliczne wojny (starop.) — w czasie toczących się w okolicach wojen. [przypis edytorski]

w okoliczy (starop.) — dziś: w okolicy. [przypis edytorski]

wołu chciała przysieść mało (starop.) — chciała na krótko usiąść na wołu. [przypis redakcyjny]

wolej (starop.) — daw. forma Msc.lp r.ż.; dziś: (o) woli. [przypis edytorski]

wolej (starop.) — (do) woli. [przypis edytorski]

wolej (starop.) — lepiej; już raczej; niech już. [przypis edytorski]

wolem (starop.) — dziś 1.os.lp cz. teraźn.: wolę. [przypis edytorski]

wolniejszym (starop.) — skrót od: wolniejszy jestem. [przypis edytorski]

w on czas (starop.) — w tym czasie. [przypis edytorski]

w onej chwili (starop.) — w tej chwili; wtedy. [przypis edytorski]

w onej dawnej swej całości (starop.) — z duszą i ciałem. [przypis redakcyjny]

w onej dobie (starop.) — w tym czasie. [przypis edytorski]

w onej dobie (starop.) — w tym czasie, w tej chwili; wtedy. [przypis edytorski]

w onej dobie (starop.) — w tym czasie; w tym momencie; wtedy. [przypis edytorski]

w onem czesie (starop.) — w tym czasie; wówczas, wtedy. [przypis edytorski]

w onem (starop.) — w tym. [przypis edytorski]

w oney dobie (starop.) — w tym czasie. [przypis edytorski]