William Shakespeare (Szekspir)
Jak wam się podoba
Sam nie wiesz, jak mądrze mówisz.
PROBIERCZYK
Nie, nie dowiem się, że mam rozum, póki...
Sam nie wiesz, jak mądrze mówisz.
Nie, nie dowiem się, że mam rozum, póki...
Rozsądne myśli u niego jak dwa ziarnka pszenicy w dwóch korcach plew schowane; trzeba ci...
Mózg może dla krwi pisać prawa, lecz gorący temperament zimne przepisy przeskoczy; jak zając, szalona...
Co robić? Wyznaję, że wstyd mi do tego stopnia być zakochanym, lecz nie mam w...
O rozumie wiele mówi w Satyrach Krasicki — podkreśla jego wartość, a także przeciwstawia głupocie. W romantyzmie rozum staje się przeciwieństwem serca, które reprezentuje „czucie i wiarę” (Romantyczność Mickiewicza). Romantycy przewartościowali pojęcie rozumu, przyznając wyższą rangę temu, co niedostępne poznaniu za pomocą „szkiełka i oka”. Dopiero pozytywizm stanie się kolejną epoką literacką, która mając tradycję romantyczną zapisaną w sercu (Lalka Prusa), rozumowi będzie oddawała cześć.