ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Twórczość
powieść fantastyczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Ballada
Baśń
Dramat
Dramat antyczny
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Dramat współczesny
Epika
Epos
Farsa
Fraszka
Gawęda szlachecka
Komedia
Kronika
Legenda
Liryka
Młoda Polska - modernizm
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat
Poemat dygresyjny
Powiastka filozoficzna
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść historyczna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Publicystyka
Reportaż podróżniczy
Różne
Rozprawa
Tragedia
Traktat
Wiersz
Kornel Makuszyński
Panna z mokrą głową
Chociaż wszystko przygotowano wybornie, pan Podkówka był bardzo blady i niespokojny, kiedy nazajutrz wyprawiał Irenkę...
Antoni Malczewski
Maria. Powieść ukraińska
Do późnej nocy w zamku zgiełk i tętent trwały;
Do późnej nocy trąby i wiwaty...
Antoni Malczewski
Maria. Powieść ukraińska
Ależ po krótkim znoju spokojnej swobody
Użyć bezpieczniej można na wesołe gody,
Skoro dom mój...
Adam Mickiewicz
Dziady. Widowisko, część I
Pewnie już z rzeźwym sercem i spoconym czołem
Dzienną zabawę kończą za biesiadnym stołem.
Każdy...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
«W tej ogromnej sieni
Brukowanej nie znajdziesz pan tyle kamieni,
Ile tu pękło beczek wina...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Gerwazy z groźną cofał się postawą,
Wstrzymując napastników oczyma i ławą,
Aż razem z Hrabią...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Tu Wojski skończył opis i laską znak daje.
I wnet zaczęli wchodzić parami lokaje
Roznoszący...
Adam Mickiewicz
Sonet IV (Nieuczona twa postać, niewymyślne słowa...)
Ty weszłaś, — każdy święte milczenie zachowa.
Tak śród uczty, gdy śpiewak do choru wyzywał,
Gdy...
Adam Mickiewicz
Sonet XI. Do...
Szczerość, jeszcze mi jedna pozostała cnota;
Wiedz, że niegodny ogień zapalasz w mym łonie;
Lecz...
Motyw: Uczta
Hasło to wykorzystaliśmy do zebrania fragmentów ukazujących celebrację posiłków w dawnych epokach. Istotne jest to np. w Quo vadis Sienkiewicza (a wcześniej w będącym dla Sienkiewicza wzorem Irydionie Krasińskiego), gdzie ucztowanie, które cechuje nadmiar zbytku i rozkoszy, ma charakteryzować zarówno schyłkową epokę kultury rzymskiej, jak też jej aktorów — jako zdegenerowanych moralnie (dekadentów jednym słowem).