Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 24072 przypisów.
publice (łac.) — publicznie. [przypis redakcyjny]
publiciter bonum (łac.) — publicznym dobrem. [przypis redakcyjny]
publico decreto (łac.) — wyrokiem publicznym. [przypis redakcyjny]
publicum bonum (łac.) — dobro wspólne. [przypis redakcyjny]
publiczka — obchód. [przypis redakcyjny]
publicznej rzeczy — rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
publicznym placem — podobnie jak na forum rzymskim widniały łupy, zdobyte na wrogach. [przypis redakcyjny]
publikacją — ogłoszeniem. [przypis redakcyjny]
publikami — sprawami świeckiemi. [przypis redakcyjny]
publikę — sprawę publiczną. [przypis redakcyjny]
puchlina wodna (daw.) — schorzenie polegające na gromadzeniu nadmiernej ilości wody (płynu przesiękowego) w jamach ciała: otrzewnej (puchlina brzuszna), opłucnej, worku osierdziowym, układzie komorowym mózgu (wodogłowie); współcześnie obrzęki tego typu łączy się z innymi schorzeniami i nie wyróżnia się puchliny wodnej jako osobnej jednostki chorobowej. [przypis redakcyjny]
puchy — dziś popr. forma N. lm: puchami (pierzem). [przypis redakcyjny]
puchy — pierze. [przypis redakcyjny]
pudło — tu: peruka. [przypis redakcyjny]
pud — rosyjska jednostka wagi, ok. 16 kg. [przypis redakcyjny]
Pückler-Muskau, Hermann von (1785–1871) — niemiecki książę, pisarz i znakomity ogrodnik, który w czasie podróży na Wschód kupił sobie żonę Abisynkę. [przypis redakcyjny]
puerpera (wł.) — położnica, tu: rodzicielka, matka. [przypis redakcyjny]
puff (ang.) — przesadnie wychwalać. [przypis redakcyjny]
pugilat (łac.) — walka na pięści. [przypis redakcyjny]
pugna stataria (łac.) — we wstępnym boju. [przypis redakcyjny]
puinał — puginał (większy sztylet). [przypis redakcyjny]
pukać — tu: pękać. [przypis redakcyjny]
pukielkami — ozdobami wypukłymi. [przypis redakcyjny]
puknąć — pęknąć; por.: śmiać się do rozpuku. [przypis redakcyjny]
pułkownik — Adam Sołtan. [przypis redakcyjny]
Pułkownik — Pułkownikiem tym jest Emila hr. Platerówna (1806–1831), od dzieciństwa niemal marząca o odegraniu roli Joanny d'Arc. Umysłowo i fizycznie przygotowaną zastał ją listopad 1830 r. Na pierwsze hasło zapałem swym porywa mieszkańców Dusiat, organizuje z nich zastęp powstańców, stacza nieszczęśliwą (z powodu braku amunicji) walkę z Moskalami pod Jeziorasami, łączy się następnie z partią wolnych strzelców wilkomierskich, walczy z nadzwyczajnym męstwem w bitwie pod Prystawianami przy boku Potockiego. Gdy Chłapowski stanął na Litwie, zamianował ją kapitanem w 25. pułku liniowym; w tym charakterze bierze ona udział w zaciętych walkach pod Kownem i Szawlami. Kiedy zaś Chłapowski postanowił wycofać się do Prus, opuszcza go i usiłuje przedrzeć się do Warszawy; po dziesięciodniowym jednak marszu w chłodzie i głodzie, wyczerpana do cna z sił, została w chacie leśnika, skąd za staraniem krewniaka przeniesiona do dworu właściciela wsi, poczęła powoli przychodzić do sił. Na wieść o upadku Warszawy popadła w rozpacz; wielkie, gorące serce przestało bić, nie chcąc bić na grobie ojczyzny (J. Straszewicz, Emilie Plater. Sa Vie et sa Mort). [przypis redakcyjny]
Pulia, czyli Apulia — prowincja południowo-wschodnich Włoch. [przypis redakcyjny]
pultynek — mały pulpit ze schowkami dla kobiecych robótek. [przypis redakcyjny]
pulvis es et in pulverem (łac.) — prochem jesteś i w proch (się obrócisz). [przypis redakcyjny]
„Pulvis et umbra sumus…” — Prochem i cieniem jesteśmy. [przypis redakcyjny]
pulwerizowaną — proszkową. [przypis redakcyjny]
punktualność jest grzecznością królów — słowa króla francuskiego Ludwika XVIII (1814–1824). [przypis redakcyjny]
punkt widziałem, który blask wyrzucił — Tym punktem jest Bóg. [przypis redakcyjny]
puntiglio (wł.) — punkt honoru. [przypis redakcyjny]
pupki a. bupki — najprzedniejsze futro z brzuchów. [przypis redakcyjny]
puryfikaterz (z łac.) — białe ręczniczki do wycierania rąk i kielicha w czasie mszy. [przypis redakcyjny]
purymspyler — purymowi aktorzy. [przypis redakcyjny]
puść sie (…) płota — nie chowaj się za płotem ze wstydu. [przypis redakcyjny]
puścić cug — ustąpić. [przypis redakcyjny]
puścić na miecz goły (starop.) — wymordować. [przypis redakcyjny]
Puści (…) nity — rozpadnie się, nie przetrwa; nity: gwoździe. [przypis redakcyjny]
pusillus grex (łac.) — maleńka trzódka. Wedle nauki Kalwina ogromna większość ludzi jest już z góry skazana na męki piekielne, a tylko „maleńka trzódka” wybranych dostanie się do nieba. [przypis redakcyjny]
pustopas (starop.) — samopas, bez opasania, bez praw. [przypis redakcyjny]
pustopas (starop.) — samopas. [przypis redakcyjny]
pustułka — Najmniejszy rodzaj jastrzębia czyli sokoła Falco tinnunculus, było mniemanie, że okazywanie się jego nad kim, i ulatywanie zapowiada, jako ten bezpotomnie zejdzie z świata. W 10 roku życia młodego Zygmunta Augusta odbywał się jego koronacji obrządek, dostrzeżono krążącą jad nim pustułkę, i mówiono ze smutkiem na nim plemię Jagiełłów zgaśnie. Anegdota pomieniona jest w rękopismach Biblioteki Czackiego niegdyś w opisaniu tejże koronacji. [przypis redakcyjny]
pustułka — ptak z rodziny sokołowatych. [przypis redakcyjny]
pusza — puszka, tj. działo. [przypis redakcyjny]
Puszczał sie w ziemie — wyprawiał się w głąb ziemi, w drogę pod ziemię. [przypis redakcyjny]
puszczono na szrot (starop.) — [dziś forma przym. r.n.: puszczone (…); red. WL] zaniedbane, niedopełniane. [przypis redakcyjny]
Puszczyku — głos puszczyków, ptaków nocnych, był uważany za zapowiedź nieszczęścia. [przypis redakcyjny]
puszkarze — artylerzyści. [przypis redakcyjny]
puszkarzów — artylerzystów. [przypis redakcyjny]
puszkarz — tu: specjalista wyrabiający i puszczający ognie sztuczne. [przypis redakcyjny]
puszyć (daw.) — kryć (o futrze). [przypis redakcyjny]
puszyć się — nadymać się z dumy. [przypis redakcyjny]
puteal — wieko studzienne. [przypis redakcyjny]
Putoszyński — być może chodzi o rotmistrza Konstantego Putoszyńskiego z Wołynia; wg Wespazjana Kochowskiego był to jego przyjaciel, znany w wojsku rokoszańskim z ogromnej łysiny, długiej brody i ciętego dowcipu, prototyp Zagłoby, Sambor Młoszowski; użyte przez Paska nazwisko prof. Czubek uważa za zmyślone, zapisuje je jako „Pustoszyński” i wywodzi od pustoty, skłonności do obracania wszystkiego w żart. [przypis redakcyjny]
putredo (łac.) — zgnilizna. [przypis redakcyjny]
Puttkamerowie są spokrewnieni z Mickiewiczem — jest to oczywiście fantastyczna kombinacja Rzeckiego; Puttkamerów z Litwy, którzy nie byli krewnymi Mickiewicza, nic nie łączyło również z junkrami niemieckimi tegoż nazwiska. [przypis redakcyjny]
puzan — instrument muzyczny. [przypis redakcyjny]
puzan — rodzaj trąby, dziś puzon zwanej, ale Linde zna tylko puzan. [przypis redakcyjny]
puzdro — pudełko z przegródkami, futerał. [przypis redakcyjny]
puzdro — skrzynka lub pudło z przegródkami, zwykle z zamkiem, okuciami i uchwytami. [przypis redakcyjny]
Puzyna — kardynał i biskup krakowski (1894–1911). Aluzja do sporów artystycznych o katedrę wawelską. Wyrazem tych sporów były felietony L. Pugeta w Czasie. [przypis redakcyjny]
pycha jest skutkiem, czyli własnością, miłości własnej (philautia) — Zob. Przyp. do Tw. 55. [przypis redakcyjny]
pycha (superbia) — Zob. inne określenie w Przyp. do Tw. 57 Cz. IV. [przypis redakcyjny]
Pylades (…) Orestes — w legendzie greckiej para nierozłącznych przyjaciół. [przypis redakcyjny]
pyrrusowe zwycięstwo — zwycięstwo okupione zbyt wielkimi stratami, równające się klęsce. Określenie pochodzi od imienia króla Epiru Pyrrusa (319–272 p.n.e.), który w wojnie z Rzymianami (280 i 279 p.n.e.) w dwóch wygranych bitwach poniósł tak poważne straty, że miał wówczas zawołać: „Jeszcze jedno takie zwycięstwo, a jesteśmy zgubieni!”. [przypis redakcyjny]
pyskłać się (daw.) — babrać, mazać się. [przypis redakcyjny]
pyskłać (starop.) — opluskiwać. [przypis redakcyjny]
Pyszne — znamy dwie miejscowości tego nazwiska, ale leżące w okolicach bardzo odległych od tych, które wskazane są dosyć dokładnie w samym liście, jako pobliskie. J. Kaz. opowiada, że stoi obozem gdzieś między Jarosławiem a Sandomierzem. Otóż właśnie w powiecie niskim, nad potokiem Kościelnym, uchodzącym z prawego brzegu do Sanu, na połud. wschód od Sandomierza leży wioska Pysznica. Może i tu popełniona została omyłka?. [przypis redakcyjny]
pytanie zawdzięczyć — uszanować pytającą. [przypis redakcyjny]
pytel — worek muślinowy, przez który przesiewa się zmieloną mąkę. [przypis redakcyjny]
pytel (z niem. Beutel) — worek. [przypis redakcyjny]
pytki — tortury. [przypis redakcyjny]
pytlowany — z mąki przesianej, białej. [przypis redakcyjny]
pytyjski władca — główną świątynią Apollina była pytyjska wyrocznia w Delfach (pytia: kapłanka udzielająca proroczych odpowiedzi). Przed pałacem Agamemnona stoi posąg Apollina i do niego zwraca się poseł z powitaniem. [przypis redakcyjny]
Pyxida — puszka. [przypis redakcyjny]
quaedam secretiora (łac.) — niektóre większe sekrety. [przypis redakcyjny]
quaerulari (łac.) — żale rozwodzić. [przypis redakcyjny]
quae sunt mei muneris (łac.) — które należą do mego urzędu. [przypis redakcyjny]
qua intentione (łac.) — w jakim zamiarze. [przypis redakcyjny]
qualitatem (łac. forma B.) — własność. [przypis redakcyjny]
qualitates (łac.) —przymioty. [przypis redakcyjny]
qualitates (łac.) — przymioty. [przypis redakcyjny]
qualitates (łac.) — zalet. [przypis redakcyjny]
qualitates occultae — Scholastycy rozumieli przez to własności rzeczy niedające się wyprowadzić z przyjętych własności pierwotnych i będące rzekomo wynikiem tajemniczego wpływu ciał niebieskich. [przypis redakcyjny]
quam felicissime, diutissime regnet (łac.) — oby jak najszczęśliwiej i najdłużej panował. [przypis redakcyjny]
quam in adversis (łac.) — jako też i w niepomyślnych (okolicznościach). [przypis redakcyjny]
quamquam (łac.) — chociaż; tutaj w znaczeniu: zdanie, opinia. [przypis redakcyjny]
Quamvis iuxta leges humanas et divinas (…) solvat marcas etc. (łac.) — Chociaż według praw ludzkich i boskich wszelki mężobójca powinien być karany gardłem, jednak my Polacy, surowość tę łagodząc, postanawiamy, że szlachcic, zabójca szlachcica, zapłaci grzywien itd. [przypis redakcyjny]
quand'era in parte altr'uom da quel ch'io sono — kiedy byłem po części innym człowiekiem, niż dzisiaj; Petarca, Sonet I, w. 4. [przypis redakcyjny]
quand meme (fr.) — pomimo wszystko. [przypis redakcyjny]
quandoquidem (łac.) — jakkolwiek, aczkolwiek. [przypis redakcyjny]
quand veux tu (…) immondes — kiedyż mnie pogrzebiesz, Rozpusto o plugawych ramionach. [przypis redakcyjny]
quanti constitit (łac.) — jak wiele kosztowało. [przypis redakcyjny]
quantitatem (łac.) — iloczasu. [przypis redakcyjny]
Quanto plura recentium sive veterum revolvo (łac.) — im więcej wypadków z dziejów nowszych czy dawnych rozważam, tym jaśniej dostrzec się dają igraszki rzeczy ludzkich we wszystkich sprawach; wielu bowiem dzięki sławie, nadziei, czci, hojności powołanych było do władzy, a tymczasem los trzymał w ukryciu przyszłego władcę. [przypis redakcyjny]
quantum potui (łac.) — co mogłem. [przypis redakcyjny]
quantum praestitisset (łac.) — czego by dokonał. [przypis redakcyjny]
