kwoli (starop.) — ze względu na, z powodu. [przypis redakcyjny]

lutnią — lutnię. [przypis redakcyjny]

ledwe — ledwie, niemal. [przypis redakcyjny]

porzucić (…) duszę — umrzeć. [przypis redakcyjny]

żywem — czy jestem przytomny? [przypis redakcyjny]

sen obłudny — sen zwodniczy, fałszywy. [przypis redakcyjny]

kościanym oknem — w mit. gr. i rz. istnieją dwie bramy poprzez które sny wychodzą z podziemia; złudne sny przechodzą przez bramę z kości słoniowej, a sny prawdziwe przez bramę z rogu. [przypis redakcyjny]

A ludzkie myśli (…) na jawi — zajmuje myśli ludzkie tym, co na jawie, czyli w rzeczywistości okazuje się nieprawdziwe, złudne. [przypis redakcyjny]

błąd ludzki — fałszywa, nieprawdziwa myśl ludzka, głupota ludzka. [przypis redakcyjny]

szalone dumy — głupie, szalone myśli. [przypis redakcyjny]

łacno — łatwo. [przypis redakcyjny]

pisać sie z rozumy — popisywać się rozumem. [przypis redakcyjny]

Kiedy po wolej świat mamy — kiedy świat jest przychylny naszej woli, naszym życzeniom. [przypis redakcyjny]

głowa (…) zdrowa* — głowa wolna od kłopotów, zmartwień. [przypis redakcyjny]

chwalemy — chwalimy. [przypis redakcyjny]

rozkosz — przyjemności życia. [przypis redakcyjny]

lekce szacować — lekceważyć. [przypis redakcyjny]

skąpa prządka — parka, jedna z trzech mitologicznych bogiń przeznaczenia (Atropos, Kloto, Lachesis), przędących nić ludzkiego życia i arbitralnie decydujących o ludzkim życiu i śmierci. [przypis redakcyjny]

zstaje — wystarcza. [przypis redakcyjny]

za jaje — za nic, czyli za rzecz wartości jaja (w XVI w. jaja były wyjątkowo tanie). [przypis redakcyjny]

przypadnie — stanie się, zdarzy się. [przypis redakcyjny]

ali — ale oto, ale tymczasem, ale wtedy. [przypis redakcyjny]

snadnie (starop.) — łatwo. [przypis redakcyjny]

śmierć nam należy — śmierć nas dotyczy (liczymy się z nią i nie gardzimy nią; por. współczesne wyrażenie: coś się należy komuś). [przypis redakcyjny]

bieżeć (tu forma 3 os. lp: bieży) — podążać, iść. [przypis redakcyjny]

przecz (starop.) — dlaczego, czemu. [przypis redakcyjny]

Arpin — pochodzący z Arpinum w Lacjum rzymski pisarz, mówca i filozof, zwolennik filozofii stoickiej Marcus Tullius Cicero (106–43 r. p.n.e.). [przypis redakcyjny]

wymowny* — od wyrazu: wymowa oznaczającego retorykę, oratorstwo; Cicero znany był jako znakomity mówca. [przypis redakcyjny]

budowny — okazale, pięknie zbudowany. [przypis redakcyjny]

Miasto — chodzi o Rzym (łac. Urbs). [przypis redakcyjny]

widzenie — zdanie, sąd, opinia, sposób widzenia różnych spraw. [przypis redakcyjny]

Wszak nie Rzym (…) twemu — Cicero głosił, że dla mędrca cały świat jest domem, więc wygnanie nie jest wielkim nieszczęściem; gdy jego wygnano z Rzymu, bardzo rozpaczał. [przypis redakcyjny]

barzo — bardzo. [przypis redakcyjny]

sromota (starop.) — hańba. [przypis redakcyjny]

wiarować się (starop.) — strzec się, unikać. [przypis redakcyjny]

gody* — radość, wesele; w. 25-28: Cicero głosił, że mędrzec powinien ze spokojem przyjmować wszystkie nieszczęścia, unikając jedynie hańby. Gdy jednak umarła jego córka Tulia, przeżył to głęboko. [przypis redakcyjny]

niezbożny — niecnotliwy (por. współczesny wyraz bezbożny). [przypis redakcyjny]

przeczże — czemu więc. [przypis redakcyjny]

dotkliwy — ostry. [przypis redakcyjny]

podać głowę* — dać głowę, stracić życie. [przypis redakcyjny]

wywiódłeś — wywiodłeś, udowodniłeś. [przypis redakcyjny]

łacniej rzec — łatwiej mówić. [przypis redakcyjny]

w. 29-32 — Cicero wygłosił cykl ostrych przemówień przeciwko wpływowemu politykowi, Markowi Antoniuszowi. Został zamordowany z polecenia Antoniusza, choć za wszelką cenę starał się uniknąć śmierci. [przypis redakcyjny]

toż — to samo. [przypis redakcyjny]

bodzie — dręczy. [przypis redakcyjny]

szczeście* — szczęście, dola, los, fortuna. [przypis redakcyjny]

snać (starop.) — przecież, może, podobno. [przypis redakcyjny]

pożądnej — pożądanej, upragnionej. [przypis redakcyjny]

W co (…) trafią — trafić w coś*: potrafić coś. [przypis redakcyjny]