Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | francuski | hiszpański | łacina, łacińskie | niemiecki | włoski
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 235 przypisów.
Quid fiet hominibus qui minima contemnunt, majora non credunt (łac.) — „Co zdarzy się ludziom, którzy lekceważą rzeczy bardzo małe, a nie wierzą większym?”. [przypis tłumacza]
Quid habet amplius homo de universo labore suo, quo laborat sub sole? (łac.) — Cóż przyjdzie człowiekowi z całej pracy jego, którą się trudzi pod słońcem? (Koh 1, 3). [przypis edytorski]
Quid (…) horas (łac.) — „Nigdy się tego człowiek nie ustrzeże,/ Co mu z godziny na godzinę grozi…” (Lucretius, De rerum natura, II, 13, 13; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Qui disciplinam (…) pareat (łac.) — „kto wiedzę ma nie na pokaz, lecz uważa ją za prawidło życia, kto sam siebie opanował i jest posłuszny swym zasadom” (Cicero, Tusculanae disputationes, II, 4; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
quid iuris (łac.) — jakie prawo (w domyśle: nas obroni). [przypis edytorski]
quid iuris pro minoribus (łac.) — jakież prawo dla pomniejszych. [przypis edytorski]
quid mali feci (łac.) — cóż złego uczyniłem? (Mt. 27, 23). [przypis redakcyjny]
Quid moveant (…) aqua (łac.) — „Jaki wpływ mają Ryby lub Lwa znak sierdzisty,/ I Kozioróg, co kąpie łeb w Hesperii falach” (Propertius, Elegiae, IV, 1, 89; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quid (…) multa? (łac.) — „Czemuż w tym krótkim żywocie/ Cel tak daleki gonimy?” (Horatius, Odae, II, 16, 17; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
quid pro quo a. qui pro quo (łac.) — dosłownie: coś za coś; zabawna zamiana miejsc, nieporozumienie. [przypis edytorski]
Quidquid est timeo Danaos et dona ferentes (łac.) — Czymkolwiek to jest, obawiam się Danaów (Greków), nawet gdy niosą dary (Wergiliusz, Eneida II 49); wypowiedź kapłana trojańskiego Laokoona na widok wielkiego drewnianego konia pozostawionego przez wrogów na plaży, rzekomo daru dla bogów; fraza przysłowiowa, używana zwykle bez pierwszych dwóch wyrazów, jako ostrzeżenie, żeby nie ufać wrogom, nawet kiedy działają pozornie dla nas korzystnie. [przypis edytorski]
quidquid non discutitur, iustitia non putatur (łac.) — bez roztrząsania nie ma sprawiedliwości. [przypis redakcyjny]
Quidquid (…) videntur (łac.) — „Cokolwiek czyni władca, zdaje się to nakazywać” (tłum. Edmund Cięglewicz; parafraza z Quintilian, Pro milite contra tribunum [w:] Declamationes Maiores, 3). [przypis tłumacza]
Quid sum miser tunc dicturus? Quem patronum rogaturus? Cum vix iustus sit securus. (łac.) — co ja nieszczęśliwy mogę teraz powiedzieć, jakiego patrona prosić, gdy nawet sprawiedliwy jest ledwie bezpieczny? [przypis edytorski]
quid terras (…) fugit (łac.) — „Czemuż to rzucasz ciepłe kraje,/ Pędząc na chłodne wyraje?/ Z ojczyzny uciec możesz, ale nie przed sobą” (Horatius, Odae, II, 16, 18; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
qui facile credit, facile decipitur (łac.) — łatwowierny łatwo bywa oszukany. [przypis redakcyjny]
Qui facit (…) eam (łac.) — Kto dół kopie, sam weń pada. [przypis redakcyjny]
Qui facit veritatem (łac.) — fragment cytatu z Ewang. św. Jana, rozdz. 3. wers. 21. Qui facit veritatem, venit ad lucem: Kto czyni prawdę, idzie do światłości, aby się pokazały uczynki jego, iż w Bogu uczynione są. [red. WL]. [przypis redakcyjny]
Qui gloriatur, in Domino glorietur (łac.) — Jr 9, 23. „Kto się pyszni, niech pyszni w Panu”. [przypis tłumacza]
Qui habitat in adjutorio altissimi (łac.) — Kto przebywa w pieczy Najwyższego; Psalm 91. [przypis edytorski]
qui iecerunt coelum et terram (łac.) — którzy stworzyli niebo i ziemię. [przypis edytorski]
Qui justus est, justificetur adhuc (łac.) — Ap 22, 11: „Kto jest sprawiedliwy, niech się jeszcze usprawiedliwi”. [przypis tłumacza]
Qui (…) levi (łac.) — Jeśliś mądry, mądrość swą w życiu okazuj; miej tylko czyste sumienie i nie trwóż się za lada szelestem. [przypis redakcyjny]
Qui mandicat indignus (łac.) — 1 Kor 11, 29: „Kto pożywa niegodnie”. [przypis tłumacza]
qui manum opponat (łac.) — kto by się oparł. [przypis redakcyjny]
Qui me recipit, non me recipit, sed eum qui me misit (łac.) — Mk 9, 37: „Kto mnie przyjmuje, nie mnie przyjmuje, lecz tego, który mnie posłał”. [przypis tłumacza]
Qui nescit (…) mare (łac.) — Kto nie umie się modlić, niech się puści na morze. [przypis redakcyjny]
quin ipse contra esse confiteri coactus est (łac.) — zmuszony był przyznać, że sam ze sobą stoi w sprzeczności. [przypis tłumacza]
Qui nisi (…) omnis (łac.) — „Bo jeśli zmysły mylą, cały rozum błądzi” (Lucretius, De rerum natura, IV, 487; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quin (…) mensis (łac.) — „Stąd zwyczaj był prastary, biesiadę ożywiać/ Krwi przelewem i dania przeplatać turniejem/ Bijących się na ostro, co często padali/ Na stoły, krwią bryzgając pomiędzy puchary” (Silius Italicus, Punica, XI, 51; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
qui non laborat, non manige ducat (łac.) — kto nie pracuje, nie porośnie w dostatki. [przypis tłumacza]
qui opere ac doctrina sustentabit ecclesiam (łac.) — który pracą i nauczaniem podtrzyma Kościół. [przypis edytorski]
qui potest capere capiat (łac.) — łapie, kto może złapać. [przypis edytorski]
qui prior est tempore, potior est iure (łac.) — kto pierwszy co do czasu, pocześniejszy co do prawa. [przypis tłumacza]
Qui procul hinc (łac.) — kto daleko stąd. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — dosł. jeden zamiast drugiego; pomyłka co do tożsamości postaci. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — ktoś za kogoś (określenie nieporozumienia co do osoby). [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — nieporozumienie; dosł. jeden zamiast drugiego, pomyłka co do osoby. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — nieporozumienie, pomyłka co do osoby. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — nieporozumienie, pomyłka; dosł.: kto zamiast którego. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — nieporozumienie. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — wzięcie czegoś za coś innego, pomyłka, nieporozumienie. [przypis edytorski]
qui, quae, quod (łac.) — który, która, które. [przypis edytorski]
Qui (…) retro (łac.) — „Co łbem wybija ślady, gdy w tył kroczy” (Lucretius, De rerum natura, IV, 474; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quis accurate (…) loqui (łac.) — „Ten przemawia w sposób arcynudny, kto chce mówić zawsze i ciągle pięknie i ozdobnie” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 75; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quis annuntiavit ab exordio ut sciamus et a principio ut dicamus: Justus es? (łac.) — „Kto oznajmi od początku, iżbyśmy wiedzieli, i od początku, iżbyśmy rzekli: Sprawiedliwyś jest?”. [przypis tłumacza]
Qui santificabantur et mundos se putabant… simul consumentur, dicit Dominus (łac.) — „Którzy uświęcają i uważają za czystych… koniec także wezmą, powiada Pan”. [przypis tłumacza]
quis (…) antiquitas? (łac.) — „I któż się znajdzie, kogo by nie przekonała tradycja starożytna, poparta i poświadczona godnymi pomnikami i świadectwy?” (Cicero, De divinatione, 1, 40; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quis (…) contraxit (łac.) — „Gdzie i który, nawet średniej miary gladiator wydał jęk? Albo z bólu fizycznego twarz choć skurczył? Który z nich nie zachował męskiej godności, walcząc stojąco, ba, nawet gdy już leżał na ziemi? Który z nich, upadłszy, cofnął szyję przed mieczem, co mu z rozkazu ludu miał przeszyć gardło?” (Cicero, Tusculanae disputationes, II, 17; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quis custodiet ipsos custodes (łac.) — kto pilnuje strażników. [przypis edytorski]
Quis dabit capiti meo aquam, et oculis meis fontem lacrimarum, et plorabo (łac.) — kto da mojej głowie wodę i oczom moim źródło łez, a będę płakał; wg. Biblii Tysiąclecia: „Któż da mi schronisko dla podróżnych na pustyni, bym mógł opuścić mój naród i oddalić się od niego” itd. (Księga Jeremiasza 9,1). [przypis edytorski]
Quis desiderio (…) capitis (łac.) — „Więc może się mam wstydzić, że mnie rwie tęsknica,/ Może się mam hamować w żalu za kochankiem?” (Horatius, Odae, I, 24, 1; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
quis est (…) collincet (łac.) — „Kto całymi dniami rzuca oszczepem w pierścionek, czemuż by kiedyś nie utrafił?” (Cicero, De divinatione, II, 59; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quis est, qui de manibus meis eripere possit populum hune? (łac.) — Któż jest, co by lud ten z rąk moich mógł wyrwać? [przypis redakcyjny]
Quis est (…) senem (łac.) — „jest istotą tego pożądania w przyjaźni? Dlaczego to nikt nie kocha się w brzydkim chłopaku, ani w pięknym staruszku?” (Cicero, Tusculanae disputationes, IV, 33; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
quis habet notam linguae? (łac.) — kto ma znak za język? [przypis redakcyjny]
Quis hominum (…) Dominus (łac.) — „Któryż człowiek może poznać zamiary Boga lub zdoła wyobrazić sobie, czego chce Pan?” (Biblia, Mdr 9:13). [przypis tłumacza]
Quis (…) lympha (łac.) — „Niech mi tam pacholik/ Ochłodzi dzbanek z winem, Falernem ognistym,/ W źródle przeczystym” (Horatius, Odae, II, 11, 18; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quis mihi det ut, etc. Scio enim, quod redemptor meus vivit (łac.) — 19, 23–25: „Któż mi da”; „Wiem tedy, że odkupiciel mój żyje”. [przypis tłumacza]
Quis mihi det, ut omnes prophetent (łac.) — „Kto by mi to dał, aby wszyscy prorokowali”. [przypis tłumacza]
quis nescit longas regibus esse manus (łac.) — któż nie wie, że królowie mają długie ręce. [przypis redakcyjny]
Quis potest contra Deum et magnam Novogrodiam (łac.) — tłumaczenie w nast. zdaniu. [przypis edytorski]
Quisquam (…) Vindicat (łac.) — „Zaledwie znajdzie się ktoś, co zupełnie i całkowicie odsunie i odrąbie się od nadziei życia, ale i tak, mimowiednie i bezwiednie, zatrzymuje jeszcze cośkolwiek dla siebie i rewindykuje to coś i nie oddala się stanowczo od swych umiłowań, nawet gdyby ciało jego było już porzucone w grobie” (Lucretius, De rerum natura, III, 901–906; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
quisque suae fortunae faber (łac.) — każdy swojego losu sprawcą. [przypis redakcyjny]
Quisquis (…) habitat (łac.) — „Kto wszędzie mieszka, nigdzie nie mieszka, Maksymie!” (Martialis, Epigrammata, VII, 73; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quis, quis? (łac.) — Co, co? [przypis edytorski]
quis scit (łac.) — kto wie. [przypis edytorski]
quis scit (łac.) — kto wie. [przypis redakcyjny]
qui tantum ossa et pellis fuit (łac.) — która była samą skórą i kośćmi. [przypis edytorski]
qui, ut rationem (…) fragerent (łac.) — „Którzy, gdyby nawet nie przywiedli żadnych racji, przekonaliby mnie samą swą powagą” (Cicero, Tusculanae disputationes, I, 21; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
qui videt meliora et deteriora sequitur (łac.) — który widzi (to, co) lepsze, a podąża za gorszym. [przypis edytorski]
qui vult amari, languida reget manu (łac.) — kto chce być kochanym, niech łagodną rządzi ręką. [przypis redakcyjny]
quoad ordinem naturae (łac.) — Pod względem porządku natury. [przypis tłumacza]
quoad subiectum (łac.) — Pod względem podmiotu. [przypis tłumacza]
quo animo (łac.) — jakim sercem. [przypis redakcyjny]
quo animo (łac.) — jakim umysłem, w jakim usposobieniu. [przypis redakcyjny]
quocumque praetextu et titulo (łac.) — z jakiegokolwiek powodu lub tytułu. [przypis redakcyjny]
quocumque praetextu (łac.) — pod jakimkolwiek pozorem. [przypis redakcyjny]
quocumque titulo (łac.) — pod jakimkolwiek tytułem. [przypis redakcyjny]
quodad primum (łac.) — w odniesieniu do pierwszego. [przypis edytorski]
Quod attinet (łac.) — co dotyczy. [przypis edytorski]
quod attinet (łac.) — co dotyczy. [przypis edytorski]
Quod bellum firmavit, pax ficta non auferat (łac.) — „Co wojna utwierdziła, zmyślony pokój nie zabierze”. [przypis tłumacza]
Quod crebro videt non miratur (…) (łac.) — de Divin. II. 22.; cyt. u Montaigne'a, II, 30. „Co kto często widzi, temu się nie dziwi, chociażby nie wiedział, dlaczego to się dzieje; czego przedtem nie widział, to jeśli się zdarzy, uważa za dziw”. [przypis tłumacza]
Quod curiositate cognoverunt, superbia amiserunt (łac.) — „Co przez ciekawość poznali, przez pychę utracili”, reminesencja ze św. Augustyna. [przypis tłumacza]
Quod erat demonstrandum (łac.) — co było do udowodnienia; wyrażenie używane na zakończenie dowodu matematycznego. [przypis edytorski]
Quod ergo ignorantes, quaeritis, religio annuntiat vobis (łac.) — „,Czego tedy nieświadomi szukacie, religia wam to zwiastuje”. [przypis tłumacza]
quod libet, licet (łac.) — co się podoba, to wolno. [przypis edytorski]
quod medicamenta morbis exhibent, hic iura negotiis (łac.) — czym lekarstwa dla chorób, tym prawa są dla spraw. [przypis tłumacza]
Quod mens augurat et opto (łac.) — co serce prorokuje i czego pragnę. [przypis redakcyjny]
quod petis, hic est (łac.) — to, czego pragniesz, jest tutaj. [przypis edytorski]
Quod peto, da, Cai; non peto consilium (łac.) — Czego żądam, dawaj, Kajusie; o radę nie proszę (Marcjalis, Epigramata, II, 30). [przypis redakcyjny]
quod polonice… (łac.) — to po polsku… powiedział, jakby ta mowa do samych Polaków odnosiła się, nie jednak do obcych, którzy byli obecni; tak, a co więcej Samuel wówczas zgodnie z posiadaną wizją, chwalił króla polskiego pośród Polaków słowami polskimi. [przypis edytorski]
Quod superius… (łac.) — Tak jak tam w górze — podobnież i tu na dole. [przypis autorski]
Quod (…) vellis (łac.) — „Żeś pierś z włosów oskubał, łydki i ramiona” (Martialis, Epigrammata, II, 62; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quod vis credere, crede (łac.) — wierz, w co chcesz wierzyć. [przypis redakcyjny]
quod vitae sectabor iter (łac.) — ponieważ będę podążał ścieżką życia. [przypis edytorski]
quo fine (łac.) — do jakiego końca, wyniku. [przypis redakcyjny]
quomodo hoc explicatur Polonice? (łac.) — jak się to nazywa (mówi) po polsku? [przypis redakcyjny]
quo modo (łac.) — jakim sposobem. [przypis edytorski]
