- Kobieta: 1
- Kochanek: 1
- Rycerz: 1 2
- Zwierzęta: 1
Adam MickiewiczBallady i romanseRękawiczka
1
RycerzChcąc być widzem dzikich bojów,
Już u zwierzyńca podwojów
[2]
Król zasiada.
Przy nim książęta i panowie Rada
[3];
5A gdzie wzniosły
[4] krążył ganek,
Rycerze obok kochanek.
Król skinął palcem, zaczęto igrzysko,
Z wolna się toczy;
10 Podnosi czoło,
Milczkiem obraca oczy
Wokoło;
I ziewy rozdarł straszliwie,
I kudły zatrząsł na grzywie,
15I wyciągnął cielska brzemię,
I obalił się na ziemię.
Król skinął znowu.
Znowu przemknie się krata:
Szybkiemi skoki, chciwy połowu
20Tygrys wylata.
Spoziera z dala,
I kłami błyska,
Język wywala,
Ogonem ciska,
25I lwa dokoła obiega;
Topiąc wzrok jaszczurczy,
Wyje i burczy;
Burcząc, na stronie przylega.
Król skinął znowu:
30Znowu podwój otwarty:
Dwa wyskakują lamparty.
Łakoma boju, para zajadła
Już tygrysa opadła,
35Już się tygrys z niemi drapie,
Już obydwu trzyma w łapie:
Wtem lew podniósł łeb do góry,
Zagrzmiał — i znowu cisze —
A dzicz z krwawemi pazury
40Obiega, za mordem dysze,
Dysząc, na stronie przylega.
Z rączek nadobnej Marty,
Pada między tygrysa i między lamparty
45Na środek placu.
Marta z uśmiechem rzecze do Emroda:
«Kto mię tak kocha, jak po tysiąc razy
Czułemi przysiągł wyrazy,
Niechaj mi teraz rękawiczkę poda».
50Emrod przeskoczył zapory,
Idzie pomiędzy potwory,
Śmiało rękawiczkę bierze.
Dziwią się panie, dziwią się rycerze;
A on w zwycięskiej chwale
55Wstępuje na krużganki.
Tam, od radosnej witany kochanki,
[7]
Rycerz jej w oczy rękawiczkę rzucił:
«Pani, twych dzięków nie trzeba mi wcale».
To rzekł i poszedł, i więcej nie wrócił.