ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 4614 przypisów.
stać o co (starop.) — dbać o co. [przypis edytorski]
stać za co, stanie za jego (starop.) — opłaci się. [przypis redakcyjny]
stać za co (starop.) — opłacić się, odpowiadać wartością; za jego nie stoi: nie opłaci się; nie wart tyle, co jego. [przypis redakcyjny]
stać za co (starop.) — wystarczać za co, zastępować co. [przypis edytorski]
stać za co (starop.) — wystarczyć; zastępować co; być równym czemu. [przypis edytorski]
stać za mało komu (starop.) — mieć dla kogo małą wartość; mało znaczyć dla kogo. [przypis edytorski]
stalony [miecz] (starop.) — stalowy. [przypis edytorski]
stalony (starop.) — stalowy. [przypis edytorski]
stalony (starop.) — stalowy, ze stali. [przypis edytorski]
stalony (starop.) — tu: stalowy. [przypis edytorski]
stanąć (starop.) — tu: ustać (zakończyć się). [przypis edytorski]
standur (starop.) — podpora. [przypis redakcyjny]
staniczek (starop., zdrobn.) — mająteczek. [przypis edytorski]
stanieli (starop.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: jeśli stanie. [przypis edytorski]
stanie (starop.) — mieszkanie. [przypis redakcyjny]
stanie (starop.) — oboczna forma pisowni występująca u Reja: sstanie (cz. dokonany). [przypis edytorski]
stanie (starop.) — stanowisko. [przypis redakcyjny]
stanie (starop.) — [tu:] rozejm, wojenna przerwa. [przypis redakcyjny]
stanik (starop.) — majątek. [przypis redakcyjny]
stanowić (starop.) — zatrzymywać. [przypis edytorski]
stanowienie (starop.) — umacnianie. [przypis edytorski]
stanowie (starop.) — osoby. [przypis redakcyjny]
stanowi mu bieg (starop.) — zatrzymuje go w biegu. [przypis edytorski]
stanowi (starop.) — osobie. [przypis redakcyjny]
stan (starop.) — stanowisko; w takim stanie: na takim stanowisku. [przypis edytorski]
starostę skował pkielnego (starop.) — skuł (w znaczeniu: uwięził) piekielnego zarządcę (mowa o szatanie). [przypis edytorski]
Statecznąć przyjaźń (…) niesiemy (starop.) — inaczej: niesiemy ci stateczną przyjaźń; stateczny (starop.): stały, niewzruszony. [przypis edytorski]
stateczna myśl (starop.) — tu: pewność siebie. [przypis edytorski]
statecznie (starop.) — poważnie; tu: (wiedzieć) solidnie, na pewno. [przypis edytorski]
statecznie (starop.) — tu: stanowczo, nieugięcie. [przypis edytorski]
stateczność (starop.) — tu: postanowienie. [przypis edytorski]
stateczność (starop.) — wierność, stałość. [przypis redakcyjny]
stateczny (starop.) — stały, zrównoważony. [przypis redakcyjny]
statek (starop.) — powaga, stateczność. [przypis redakcyjny]
statki (starop.) — naczynia. [przypis edytorski]
stawić pole (starop.) — stanąć do bitwy. [przypis redakcyjny]
stępać (starop.) — stąpać, kroczyć; tu: postępować. [przypis edytorski]
stępać (starop.) — wedle muzyki, w takt stąpać. [przypis redakcyjny]
steskszy sobie (starop.) — forma imiesłowowa: stęskniwszy się. [przypis edytorski]
stok (starop.) — źródło. [przypis redakcyjny]
stołb (daw., starop.) — tron. [przypis edytorski]
stolec (starop.) — tron. [przypis edytorski]
stooki wzrok (starop.) — dziś: stuoki wzrok; tj. patrzy setką oczu. [przypis redakcyjny]
strach go przejął (…) który w niem przedtem, jako żyw, nie postał (starop.) — przejął go strach, który w nim (nigdy) przedtem, jak długo żył, nie zrodził się. [przypis edytorski]
strach to w nim sprawuje (starop.) — strach to w nim sprawia; sprawia to jego strach. [przypis edytorski]
stradiotka (starop.) — jeździeckie szaty krótkie. [przypis redakcyjny]
straszliwy (starop.) — strachliwy, bojaźliwy. [przypis edytorski]
straży zostawował i ludzie (starop.) — rozstawiał straże i ludzi. [przypis edytorski]
stróny (a. strony; starop.) — struny; przen. poezja. [przypis redakcyjny]
strofować (starop.) — karać (szczególnie pieniężnie); upominać, ganić. [przypis edytorski]
stroić (starop.) — urządzać. [przypis edytorski]
stroną (starop.) — w zamysłach, bokiem. [przypis redakcyjny]
stronami (starop.) — z boków. [przypis edytorski]
strona (starop.) — struna. [przypis redakcyjny]
stronić (starop.) — tu: uciekać. [przypis edytorski]
strony (starop.) — struny; u Kochanowskiego niekiedy pojawia się również forma z „ó”. [przypis redakcyjny]
stroża (starop.) — straż; postawił strożą: postawił straż. [przypis edytorski]
strożyć się (starop.) — sztorcem stawać, jeżyć się. [przypis redakcyjny]
strzępki (starop.) — wstążki. [przypis edytorski]
strzelba (starop.) — strzelanina, strzały. [przypis edytorski]
strzeżyż się (starop.) — strzeżże się; strzeż się koniecznie. [przypis edytorski]
strzymać (starop.) — dotrzymać (słowa, obietnicy). [przypis edytorski]
strzymać (starop.) — dotrzymać (słowa); wytrzymać. [przypis edytorski]
stucznie a. sztucznie (starop.) — kunsztownie. [przypis edytorski]
suć (starop.) — usypywać. [przypis edytorski]
surowy (starop.) — srogi (bój, rycerz [itp.]). [przypis redakcyjny]
surowy (starop.) — srogi (bój, rycerz). [przypis redakcyjny]
susza (starop.) — tu: suchy ląd. [przypis edytorski]
suszyć kości (starop.) — zwrot przysłowiowy posiadający genezę biblijną, oznacza tęsknotę („usychanie” z tęsknoty). [przypis redakcyjny]
swadziebny (starop.) — weselny. [przypis redakcyjny]
swey płci dziełom odwykała (starop.) — odzwyczajała się od czynności [przypisanych osobom] swojej płci. [przypis edytorski]
symfonalik (starop.) — narzędzie muzyczne. [przypis redakcyjny]
syn Eufamijanow (starop.) — syn Eufamijanowy, czyli syn Eufamijana. [przypis edytorski]
synowo jimię (starop.) — imię syna. [przypis edytorski]
syropki (starop.) — [tu:] lekarstwa. [przypis redakcyjny]
syropy (starop.) — [tu:] lekarstwa. [przypis redakcyjny]
szacować (starop.) — [tu:] zazdrościć. [przypis redakcyjny]
szacujemy sobie (starop.) — wystawiamy [sobie; wyobrażamy sobie]. [przypis redakcyjny]
szacuje (starop.) — [tu:] obmawia. [przypis redakcyjny]
szańcować się (starop.) — okopywać się, kopać szańce. [przypis edytorski]
szańc (starop.) — los. [przypis redakcyjny]
szarasy (starop.) — [forma W.lp od szaras; inaczej:] w szarej sukni szlachcicu. [przypis redakcyjny]
szarszun (starop.) — gatunek pałasza, [tj. szabli]. [przypis redakcyjny]
szarszun (starop.) — gatunek szabli; [źródło:] Słownik Lindego. [przypis redakcyjny]
szarszun (starop.) — miecz. [przypis redakcyjny]
szarszun (starop.) — szabla. [przypis redakcyjny]
szczęcie (starop.) — szczęście; tu: los. [przypis edytorski]
szczęście ostateczne (starop.) — ostateczny los; tu: w ostatecznym razie, w najgorszym razie. [przypis edytorski]
szczęście stateczne (starop.) — niezmienny los. [przypis redakcyjny]
szczęt (starop.) — szczątki, resztki; że ich szczętu w krótce nie zostanie: że wkrótce nie zostaną z nich (nawet) szczątki. [przypis edytorski]
szczednąć (starop.) — sczeznąć, tj. umrzeć, skonać; szczedł dzień: przeminął dzień. [przypis edytorski]
szczery (starop.) — tu: prawdziwy. [przypis edytorski]
szczeście* (starop.) — los, fortuna. [przypis redakcyjny]
szczkać (starop.) — cierpieć czkawkę. [przypis redakcyjny]
szczupły prątek (starop.) — cienki pęd. [przypis redakcyjny]
szczyt (starop.) — tarcza. [przypis redakcyjny]
szedł przeciwko niem (starop.) — szedł naprzeciw nim. [przypis edytorski]
szedziwe lato (starop.) — sędziwy wiek. [przypis redakcyjny]
szedziwość (starop.) — sędziwość. [przypis edytorski]
szedziwy (starop.) — sędziwy. [przypis edytorski]
