Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 447 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 531 przypisów.
Dabit maxillam percutienti (łac.) — Lm 3, 30. [przypis tłumacza]
Dabitur liber scienti litteras, et dicet: Non possum legere (łac.) — Iz 29, 12: „Dadzą książkę znającemu pismo i powie: Nie mogę przeczytać”. [przypis tłumacza]
daemon meridianus (łac.) — demon południowy. [przypis edytorski]
da iurandi (łac.) — przysięgnij; daj słowo. [przypis edytorski]
dalmatyka (z łac.) — długi, biały strój wierzchni z rękawami u starożytnych Rzymian. [przypis redakcyjny]
da mihi potum (łac.; żart.) — daj mi popić (być pijanym). [przypis edytorski]
damnificatio Reipublicae (łac.) — szkoda Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
da pacem, Domine (łac.) — daj nam pokój, Panie. [przypis redakcyjny]
dare (łac.) — dawać. [przypis edytorski]
data (łac.) — dane. [przypis edytorski]
dataria (z łac. datare: datować) — władza w kurii rzymskiej zajmująca się sprawami łask, rozdzielaniem pomniejszych beneficjów i potwierdzaniem aktów prawnych wydawanych przez stolicę apostolską. [przypis edytorski]
datis (łac.) — datków. [przypis edytorski]
dativo (łac.) — w celowniku. [przypis edytorski]
dat pretium servata salus potiorque metallo est (łac.) — wartość nadaje dobro powszechne, nad kruszec droższe. [przypis redakcyjny]
datum (łac.) — dany (w znaczeniu: napisany). [przypis edytorski]
De amore coniugali (łac.) — O miłości małżeńskiej. [przypis autorski]
de anteactis (łac.) — o dawnych sprawach. [przypis redakcyjny]
debetur (łac.) — należy się. [przypis redakcyjny]
Debile principium melior fortuna sequetur (łac.) — Po słabych zaczątkach następuje szczęśliwsza dola. [przypis tłumacza]
debiliores aemulos (łac.) — słabsi nieprzyjaciele. [przypis redakcyjny]
debilitatem mentis (łac.) — osłabienie umysłu. [przypis redakcyjny]
debitam gratificationem (łac.) — należnej nagrody. [przypis redakcyjny]
debite (łac.) — słusznie, zasłużenie. [przypis redakcyjny]
debitoribus (łac.) — forma Dativu a. Ablativu pluralis od debitor: dłużnik, winowajca, odstępca (przekraczający granice); dłużnikom; tu: bez większego sensu. [przypis edytorski]
debitor (łac.) — dłużnik. [przypis edytorski]
de caeteris (łac.) — o innym; o czym innym; o innych sprawach a. pozostałych osobach. [przypis edytorski]
Decembris 20 die (łac.) — dnia 20. grudnia. [przypis edytorski]
decem laudes, centum laudes, quinquaginta laudes, mille laudes (łac.) — dziesięć pochwał, sto pochwał, pięćdziesiąt pochwał, tysiąc pochwał. [przypis redakcyjny]
Decet eos laudare defunctos, qui res arduas praeclarasque fecerunt (łac.) — Przystoi sławić po śmierci takich, którzy rzeczy trudnych i świetnych dokonali (Platon). Wszystkie trzy cytaty oznaczone na marginesie rękopisu. [przypis redakcyjny]
Decipimur votis et tempore fallimur et mors; Deridet curas, anxia vitae nihil (łac.) — „Zwodzą nas modlitwy i oszukuje czas i śmierć / Szydzi z trosk, trwożne życie [jest] niczym”. [przypis edytorski]
de contempto mundi (łac.) — o pogardzie świata. [przypis edytorski]
de contemptu mundi et fuga seculi (łac.) — O wzgardzie świata i ucieczce od niego. [przypis tłumacza]
De contemptu mundi (łac.) — O pogardzeniu światem. [przypis edytorski]
de contrario rerum successu (łac.) — o przeciwnym obrocie rzeczy. [przypis redakcyjny]
decoquere ante parta maiorum nati, sanguinis non virtutis haeredes? Equites! (łac.) — urodzeni do trwonienia tego, co przodkowie zebrali… czyśmy dziedzicami krwi a nie cnoty? Rycerze! [przypis redakcyjny]
decoris et honoris (łac.) — godności i honoru. [przypis redakcyjny]
decorum, decori (łac.) — tu: przyzwoitość. [przypis edytorski]
decorum (łac.) — powaga bądź styl stosowny do tematu. [przypis edytorski]
decorum (łac.) — tu: stosowność, przyzwoitość. [przypis edytorski]
decorum (z łac. decorus: przyzwoity, stosowny) — zasada zgodności formy i treści; termin pochodzący z Poetyki Arystotelesa. [przypis redakcyjny]
decorum (z łac.) — ozdobność, powaga, także: wysłowienie a. styl właściwe dla tematu. [przypis edytorski]
decorum (z łac.) — tu: ponieważ tak wypadało (dosł: poczucie stosowności, zwł. w dziele sztuki). [przypis edytorski]
de crimine laesae Maiestatis (łac.) — o zbrodni obrazy Majestatu. [przypis redakcyjny]
de cunctis (łac.) — o wszystkich. [przypis edytorski]
decus, decoris (łac.) — chluba, ozdoba. [przypis redakcyjny]
decus et praesidium (łac.) — chluba i obrona. [przypis edytorski]
dedecet (łac.) — to niewłaściwe, niegodne; nie godzi się. [przypis edytorski]
Dederunt fel in escam (łac.) — Ps 63, 22. [przypis tłumacza]
de domo (łac.) — z domu (nazwisko panieńskie). [przypis edytorski]
de domo (łac.) — z domu. [przypis edytorski]
de domo (łac.) — z domu. [przypis redakcyjny]
De duabus Sarmatiis (łac.) — O dwóch Sarmatiach. [przypis edytorski]
deductionis Romae a Ross (łac.) — o wyprowadzeniu (nazwy) Rzym od (słowa) Ross. [przypis edytorski]
de edificiis Justiniani (łac.) — o budowlach Justyniana. [przypis edytorski]
De ente astrorum (łac.) — O istnieniu gwiazd. [przypis edytorski]
deesse (łac.) — opuścić. [przypis redakcyjny]
deesse (łac.) — uchybić. [przypis redakcyjny]
de facto (łac.) — faktycznie. [przypis edytorski]
de facto (łac.) — faktycznie. [przypis redakcyjny]
de facto (łac.) — faktycznie, w rzeczywistości. [przypis edytorski]
de facto (łac.) — w istocie, w rzeczywistości. [przypis redakcyjny]
de facto (łac.) — w rzeczywistości, faktycznie. [przypis edytorski]
de facto (łac.) — w rzeczywistości. [przypis edytorski]
defendent (daw., z łac.) — obwiniony; oskarżony. [przypis edytorski]
defensionis patriae (łac.) — obrony ojczyzny. [przypis redakcyjny]
defensive (łac.) — odpornie. [przypis redakcyjny]
defensor Mariae (łac.) — obrońca Maryi. [przypis edytorski]
defensor patriae (łac.) — obrońca ojczyzny. [przypis edytorski]
defensor patriae (łac.) — obrońca ojczyzny. [przypis redakcyjny]
deferować (z łac. defero) — tu: ustępować. [przypis edytorski]
Deficiente pecu, deficit omne, nia (łac.) — Komiczne ultra-łacińskie przestawienie, zamiast: deficiente pecunia, deficit omne: gdy nie staje pieniędzy, wszystkiego nie staje. [przypis tłumacza]
deficit (łac.) — brakuje (tu domyślnie: fragm. tekstu). [przypis edytorski]
defigurować (z łac.) — prezentować, przedstawiać. [przypis edytorski]
definitivum (łac.) — tu: cel, miejsce przeznaczenia. [przypis edytorski]
definitorium (łac.) — kolegium doradzające przełożonemu klasztoru; tu: miejsce zebrań rady klasztornej. [przypis edytorski]
deflorować (z łac. de- redukcja; flos, floris: kwiat) — dosł. zrywać kwiat; pozbawiać dziewictwa. [przypis edytorski]
deformitatem (łac.) — uszczerbek, zrujnowanie. [przypis redakcyjny]
defraudator regum (łac.) — zdrajcą królów. [przypis redakcyjny]
defuncti periculo (łac.) — przebywszy niebezpieczeństwo. [przypis redakcyjny]
degeneracją (z łac.) — [forma B.lp r.ż.:] przekształcenie. [przypis redakcyjny]
De gustibus disputandum non est (łac.) — O gustach się nie dyskutuje. [przypis redakcyjny]
de gustibus non est disputandum (łac.) — o gustach się nie dyskutuje. [przypis edytorski]
Dei adiutores sumus (łac.) — pomocnikami Boga jesteśmy. [przypis edytorski]
De imitatione Christi (łac.) — O naśladowaniu Chrystusa. [przypis edytorski]
de individuo nulla scientia (łac.) — o osobniku nie ma nauki. [przypis edytorski]
dei proprium est protegere, quos dignos iudicat (łac.) — właściwe Bogu jest osłaniać tych, których godnymi [tego] sądzi. [przypis redakcyjny]
Deis manibus, Attili Verris bis consulis (łac.) — (dedykacja nagrobna:) „bogom manom Attyli Werresowi, dwukrotnemu konsulowi”. [przypis edytorski]
de iure debebatur (łac.) — prawnie należało się. [przypis redakcyjny]
de iure (łac.) — z prawa; według prawa. [przypis edytorski]
de jure (łac.) — z prawa; według prawa. [przypis edytorski]
dekokt (daw., z łac. decoquo, decocsi, decoctum: gotować) — wywar z ziół. [przypis edytorski]
dekokt (z łac. decoquo, decocsi, decoctum: gotować) — wywar, zacier; ekstrakt. [przypis edytorski]
dekreta exsecutionis (łac.) — postanowienia ściągnięcia podatku, wyroki egzekucyjne. [przypis redakcyjny]
dekret solutionis (łac.) — wyrok zapłaty, uiszczenia. [przypis redakcyjny]
dekret (z łac.) — termin prawny oznaczający wyrok zwierzchności. [przypis redakcyjny]
de lana caprina (łac.) — (spór) o kozią wełnę, czyli o rzecz błahą. [przypis redakcyjny]
delator (łac.) — donosiciel, oskarżyciel publiczny. [przypis edytorski]
delator (z łac.) — oskarżyciel, donosiciel. [przypis redakcyjny]
de lege ferenda (łac.) — dotyczą pożądanej zmiany albo uzupełnienia istniejącego prawa; [zwrot używany na określenie ewentualnych przyszłych zmian w obowiązującym ustawodawstwie: przyszłe prawo a. prawo, jakim być powinno; red. WL]. [przypis redakcyjny]
Delenda est Carthago (łac.) — trzeba zburzyć Kartaginę. [przypis redakcyjny]
