ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dopełniacz | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8742 przypisów.
mens, mentis (łac.) — rozum. [przypis edytorski]
mens, mentis (łac.) — rozum; tu B. lp mentem. [przypis edytorski]
mens, mentis (łac.) — rozum, tu B. lp mentem. [przypis redakcyjny]
mens, mentis (łac.) — umysł, rozsądek; zdrowie psychiczne, tu B. lp mentem. [przypis redakcyjny]
Mensque (…) nihil — Ovidius, Ex ponto II, 18. [przypis tłumacza]
mens sana in corpore sano (łac. przysł.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
mens sana in corpore sano (łac.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
mens sana in corpore sano (łac.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
mensura — tu: blizna po pojedynku. [przypis edytorski]
mensura — zasady i rytuały związane z pojedynkami, praktykowanymi m.in. w korporacjach akademickich. [przypis edytorski]
mens (z łac.) — umysł, myśli. [przypis redakcyjny]
mental (gw.) — medal. [przypis edytorski]
mental„hinterland” (ang.) — głębia mentalna, duchowa. [przypis edytorski]
menta — policjant. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — chory na umyśle. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — szaleniec, dziwak. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — szalony. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — upośledzony na umyśle. [przypis edytorski]
Mentem (…) videmus — Lucretius, De rerum natura, III, 509. [przypis tłumacza]
mentes (łac.) — umysły. [przypis edytorski]
menteszka (daw.) — osełka do ostrzenia kosy. [przypis edytorski]
mention honorable (fr.) — wyróżnienie. [przypis edytorski]
mention honorable (fr.) — zaszczytna wzmianka [przypis edytorski]
mention honorable — zaszczytna wzmianka. [przypis tłumacza]
mentiris impudentissime (łac.) — kłamiecie najbezczelniej. [przypis edytorski]
Mentiris impudentissime (łac.) — „Skłamałbyś najbezczelniej”. [przypis tłumacza]
mentlik (z niem.) — tu: płaszczyk. [przypis edytorski]
mentnę (zniekszt. fr.: maintenant) — teraz. [przypis edytorski]
Menton a. Mentona — miejscowość wypoczynkowa na Riwierze Francuskiej, w pobliżu granicy z Włochami, jedno z ulubionych miejsc brytyjskiej klasy wyższej. [przypis edytorski]
Mentona — miejscowość wypoczynkowa na Riwierze Francuskiej, w pobliżu granicy z Włochami; w XIX w. jedno z ulubionych miejsc arystokracji. [przypis edytorski]
mentor — nauczyciel. [przypis edytorski]
mentor — nauczyciel, wychowawca. [przypis edytorski]
menuet — dawny taniec francuski z figurami, wprowadzony w połowie XVII w. na dwór Ludwika XVI, nadal modny w w. XVIII. [przypis edytorski]
menuet — dworski taniec figurowy, szczególnie popularny na dworze Ludwika XIV. [przypis edytorski]
menuet — dworski taniec francuski z figurami, wprowadzony w połowie XVII w. na dwór Ludwika XVI, nadal modny w w. XVIII. [przypis edytorski]
menuet — francuski taniec dworski. [przypis edytorski]
menuet — fr. taniec ludowy, o metrum 3/4 i tempie umiarkowanym, w czasach Ludwika XIV stał się tańcem dworskim i zyskał popularność podczas organizowanych balów: tańczony jest w parach, ale pozwala też na tworzenie figur wykonywanych rzędami; istnieją realizacje tej formy muz. przez najsławniejszych kompozytorów (np. Mozarta, Haendla i in.). [przypis edytorski]
menuet — starofrancuski taniec w trzyćwierciowym takcie, pełen wdzięku i wytworności. [przypis redakcyjny]
menuet — stary, wspaniały taniec francuski. [przypis redakcyjny]
menuet — wytworny, dworski taniec francuski o umiarkowanym tempie, szczególnie popularny w XVIII w. [przypis edytorski]
menuet — wytworny, dworski taniec francuski z XVII–XVIII w. [przypis edytorski]
menuet — wytworny, dworski taniec francuski z XVII–XVIII w. [przypis redakcyjny]
Menuf — gr. Onufis (Onouphis), miasto na zachodzie Delty, w 4. nomie Górnego Egiptu. Położone ok. 60 km na zachód od Bubastis (w powieści: Pi-Bast). [przypis edytorski]
Menyhért Lengyel (1880–1974) — węgierski pisarz, scenarzysta filmowy, dziennikarz; autor popularnej groteski A csodálatos mandarin (1916). [przypis edytorski]
menzala — w chiromancji linia przecinająca środek dłoni od palca wskazującego do małego. [przypis tłumacza]
Menzel, Wolfgang (1798–1873) — niemiecki poeta, krytyk i historyk literatury. [przypis edytorski]
Menzo — rzeka Mincio, lewy dopływ Padu (tak nazywana w narzeczu miejscowym). [przypis redakcyjny]
Meocka zatoka — Jezioro Meockie, tj. Morze Azowskie w terminologii staroż. Greków. [przypis edytorski]
Meońska księga — Iliada, epopeja Homera, który według jednego podania miał pochodzić z Meonii. [przypis redakcyjny]
meońskie oddziały — Etruskowie. [przypis edytorski]
meoński — pochodzący z Meonii, później określanej jako Lydia. [przypis edytorski]
meoński — tu: lidyjski a. frygijski. [przypis edytorski]
meon (gr. μῆον a. μεῖον — coś mniejszego, o niewielkim rozmiarze; drobne. [przypis edytorski]
Meonia — daw. nazwa Lidii. [przypis edytorski]
Meonia — inna nazwa Lidii. [przypis edytorski]
me państwa (…) piędzią szerzej ziemi nie zaległy — me państwa nie powiększyły się ani o piędź; piędź: daw. antropometryczna miara długości, równa odległości między małym (a. środkowym) palcem a kciukiem rozstawionych palców dłoni i wynosząca ok. 20 cm. [przypis edytorski]
Mer-amen-Ramzes XII — Mer-amen (Meri Amon) oznacza „umiłowany przez Amona” i jest częścią rozbudowanego imienia. Starożytni Egipcjanie nie używali numerów przy imionach władców; podczas obejmowania władzy faraonowie przyjmowali imię tronowe. [przypis edytorski]
Meran a. Merano — włoskie miasto w autonomicznej prowincji Bolzano, w regionie Trydent-Górna Adyga. [przypis edytorski]
Merano (niem. Meran) — miasto w płn. Włoszech, w prowincji Bozen-Tyrol Południowy, popularne uzdrowisko i ośrodek turystyczny; Tyrol Południowy, historyczna część Tyrolu położona na południe od głównej grani Alp, stanowił część Cesarstwa Austriackiego: w wyniku I wojny światowej Tyrol Południowy, a tym samym położony w nim Meran stał się częścią Włoch. [przypis edytorski]
mercatorium (z łac.) — dom kupców. [przypis edytorski]
Mercerie — główna ulica handlowa w Wenecji, pomiędzy placem św. Marka a mostem Rialto. [przypis edytorski]
Mercerie — ulica handlowa w Wenecji. [przypis edytorski]
Merci, amélioration (fr.) — Dziękuję, poprawa. [przypis edytorski]
Mercier, Auguste (1833–1921) — francuski generał, minister wojny (1893–1895) w czasach sprawy Dreyfusa; zdecydował o winie Dreyfusa; pozbawiony stanowiska po tym, gdy zażądał zniszczenia tajnych akt w tej sprawie. [przypis edytorski]
Mercier, Louis Sébastien (1740–1814) — francuski pisarz i dramaturg epoki oświecenia; autor m.in. reporterskiego zbioru obserwacji obyczajowych i kulturalnych pt. Obraz Paryża (Le Tableau de Paris , 1781–1788). [przypis edytorski]
Mercier, Louis-Sébastien (1740–1814) — fr. pisarz oświeceniowy; autor powieści, dramatów, esejów filozoficznych; krytyk literacki i dziennikarz. [przypis edytorski]
Mercier w swym Roku dwa tysiące czterdziestym daje doktrynom metempsychozy poważne poparcie, zaś I. Israeli twierdzi, że nie ma systematu również prostego i mniej waśniącego się z rozumem. Pułkownik Ethan Allen (Green Mountain Boa) też uchodzi za poważnego zwolennika metempsychozy (E.A.P.). [przypis autorski]
Merci! (fr.) — Dziękuję! [przypis edytorski]
merci (fr.) — dziękuję. [przypis edytorski]
Merci, monsieur (fr.) — dziękuję, panie. [przypis redakcyjny]
Merci, monsieur (fr.) — dziękuję panu. [przypis edytorski]
Merck — założone przez rodzinę Merck niemieckie przedsiębiorstwo farmaceutyczno-chemiczne z siedzibą w Darmstadt. Przed II wojną światową należało do czołówki największych na świecie producentów morfiny i heroiny, zaś heroina Mercka uchodziła za produkt najwyższej jakości. [przypis edytorski]
Mercoeur, Elise (1809–1835) — poetka francuska. [przypis edytorski]
Mercucio — drugoplanowy bohater tragedii Szekspira Romeo i Julia, przyjaciel Romea. [przypis edytorski]
„Mercure de France” — fr. magazyn literacki reaktywowany w 1890 przez grupę symbolistów. [przypis edytorski]
„Mercure de France” — najstarsze czasopismo francuskie, założone przez Jeana Donneau de Visé w 1672 r. jako „Mercure galant”; pod nową nazwą funkcjonowało od r. 1714 do 1825, stając się trybuną myśli oświeceniowej; po przerwie wznowione jako dwutygodnik w 1890 r. przez Alfreda Vallette, otworzyło swe łamy dla symbolistów francuskich (takich jak Jean Moréas, Remy de Gourmont czy Alfred Jarry); krakowskie „Życie” za redakcji Przybyszewskiego zamieszczało dzięki Stanisławowi Lackowi przeglądy prasowe z „Mercure de France”, podobnie jak z „Revue” i innych czasopism europejskich. [przypis edytorski]
„Mercure de France” — pierwsze francuskie czasopismo literackie, założone w 1672 jako „Mercure Galant”, zmieniło nazwę w 1724; wydawane do 1825, dwukrotnie wskrzeszane, ostatecznie przestało się ukazywać w 1965. [przypis edytorski]
mercurius philosophorum (łac.) — dosł.: merkuriusz filozofów, inna nazwa kamienia filozoficznego; w alchemii rtęć, która jest metalem występującym w warunkach normalnych w stanie ciekłym, z powodu jej ruchliwości łączono z Merkurym, rzymskim szybkonogim posłańcem bogów; alchemicy mieli nadzieję dzięki rtęci wypracować metodę przemiany innych metali w srebro i złoto; w swoich doświadczeniach i pokazach używali amalgamatów, stopów uzyskiwanych przez rozpuszczenie innych metali w rtęci: po ogrzaniu rtęć wyparowuje całkowicie z amalgamatu, pozostawiając w naczyniu rozpuszczony w niej uprzednio metal. [przypis edytorski]
merde d'oie (fr.) — kolor żółtozielony (dosł.: gęsie odchody). [przypis edytorski]
merde (fr.) — gówno. [przypis edytorski]
Meredith, George (1828–1909) — angielski powieściopisarz i poeta epoki wiktoriańskiej. [przypis edytorski]
Meredith, George (1828–1909) — angielski powieściopisarz i poeta. [przypis edytorski]
mere (łac.) — zupełnie, czysto, ściśle. [przypis redakcyjny]
merellowy — morelowy. [przypis redakcyjny]
mere-mere-trix-trix (łac.) — dowcipne rozłożenie wyrazu szpetnego na części, które osobno nie są nieprzyzwoite; meretrix: wszetecznica. [przypis redakcyjny]
merentur perennitatem (łac.) — zasługują trwałość. [przypis redakcyjny]
meretur (łac.) — zasługuje. [przypis redakcyjny]
mereża — sieć na obręczach do chwytania ryb. [przypis redakcyjny]
mereżka — ażurowy haft. [przypis edytorski]
Mereżkowski, Dmitrij (1865–1941) — rosyjski pisarz, historyk, filozof i krytyk literacki; jeden z pierwszych rosyjskich symbolistów. [przypis edytorski]
mereżkowszczyzna — od nazwiska Dmitrija Siergiejewicza Mierieżkowskiego (1865–1941), rosyjskiego pisarza, poety, krytyka literackiego, historyka, filozofa i tłumacza. [przypis edytorski]
Merfeldt, Maximilian von (1764–1815) — austriacki generał i dyplomata; ranny i wzięty do niewoli w pierwszym dniu bitwy pod Lipskiem, w starciu z wojskami gen. Poniatowskiego. [przypis edytorski]
mer (fr. a. łac. maior: większy) — przewodniczący rady miejskiej lub gminnej we Francji. [przypis edytorski]
Mergu Wakars (trad. litew.) — Dziewic wieczór. [przypis autorski]
meridiana — w klasztorze: godzina kanoniczna południowa. [przypis autorski]
merin — urzędnik, naczelnik powiatu. [przypis redakcyjny]
merita (łac.) — zasługi. [przypis redakcyjny]
merita (łac.) — zasługi. [przypis redakcyjny]
meritissimorum erga patriam, które exerces, w waleczne wielkich przodków swoich wstępujący strzemiona, actuum (łac.-pl) — najzasłużeńszych czynów względem ojczyzny, które wykonywasz. [przypis redakcyjny]
merito debetur salvis tamen iuribus (łac.) — słusznie należy, z zachowaniem wszakże praw. [przypis redakcyjny]
