Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | przestarzałe | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 56 przypisów.

mać uboga (starop.) — biedna, nieszczęśliwa matka. [przypis redakcyjny]

macharzyna (starop.) — worek skórzany. [przypis redakcyjny]

macierzyńskim szladem (starop.) — śladem matki, drzewa macierzyńskiego, zwanego tu sadem (w. 1). [przypis redakcyjny]

maciora (starop.) — matka, kobieta rodząca dzieci. [przypis redakcyjny]

maczuga (starop.) — [tu:] kij. [przypis redakcyjny]

Makon (starop.) — prorok Mahomet. [przypis redakcyjny]

mało (…) co (starop.) — zaledwie, trochę. [przypis redakcyjny]

małowierny [rozum] (starop.) — mało mający wiary. [przypis redakcyjny]

mandat (starop.) — [tu:] rozkaz. [przypis redakcyjny]

mara nikczemna* (starop.) — złudne widziadło, zjawa. [przypis redakcyjny]

marnotratność (starop.) — marnotrawstwo. [przypis redakcyjny]

masia (starop.) — maże, czyli wóz na posługi pańskie przeznaczony. W Litwie jest rodzaj szlachty zubożałej czy kmieci wolnych, bojarami zwanych, tych powinnością jedyną za grunt posiadany czynsz, droga wielka od 50 do 100 mil i 2 małe od 24 do 50, nadto z kolei stójka u pana komisarza, ekonoma, wozem swym i końmi na wszelkie posyłki mniejsze przez tydzień. Do tej powinności tu przyrównanie; snać gonną masia lub mazią na Rusi Czerwonej, Podolu albo Ukrainie za Reja była nazywana. [przypis redakcyjny]

maszkarować się (starop.) — w maski ubierać [się]. [przypis redakcyjny]

masz za co (starop.) — nie lekceważysz. [przypis redakcyjny]

mdlejszy (starop.) — słabszy. [przypis redakcyjny]

meszkita (starop.) — meczet. [przypis redakcyjny]

miąższy (starop.) — gruby. [przypis redakcyjny]

Międzyziemne Morze (starop.) — Morze Śródziemne. [przypis redakcyjny]

mieć przed kim (starop.) — przewyższać kogo. [przypis redakcyjny]

miedzy insze (starop.) — między innych, pośród innych. [przypis redakcyjny]

miejsce swe osiędzie (starop.) — zajmie godne siebie (czy: należne sobie) miejsce. [przypis redakcyjny]

mienić (starop.; tu forma 3 os. lm: mienią) — mówić, nazywać. [przypis redakcyjny]

mierny (starop.) — [tu:] dobrze mierzący do celu [o oku]. [przypis redakcyjny]

mierzieć (starop.) — przykro być; [odstręczać]. [przypis redakcyjny]

mierziony (starop.) — obmierzły, obrzydły. [przypis redakcyjny]

mierzkało (starop.) — zmierzchało. [przypis redakcyjny]

mieszanina (starop.) — [zamieszanie; tu:] bitwa bezładna; [oną mieszaniną: w tej bezładnej bitwie; red. WL]. [przypis redakcyjny]

mieszek (starop.) — worek. [przypis redakcyjny]

mieszek (starop.) — worek [tu: na pieniądze; sakiewka]. [przypis redakcyjny]

mieszkany (starop.) — [tu:] zamieszkany, zamieszkiwany; kraje od ludzi mieszkane: kraje zamieszkiwane przez ludzi. [przypis redakcyjny]

minąć kogo (starop.) — [tu:] przewyższyć. [przypis redakcyjny]

mir (starop.; tu forma D. lp: mira) — pokój, przymierze. [przypis redakcyjny]

Mir (…) wypowiedział (starop.) — zerwał pokój. Obecnie „wypowiada się” wojnę; wówczas mówiono: wypowiadam pokój, opowiadam wojnę. [przypis redakcyjny]

misterstwo (starop.) — trafność, najlepszy sposób. [przypis redakcyjny]

mistrować (starop.) — celować; [wieść prym; być najlepszym]. [przypis redakcyjny]

mistrz (starop.) — [tu:] nauczyciel. [przypis redakcyjny]

mitręga (starop.) — [tu:] rozpusta. [przypis redakcyjny]

mkły (starop.) — szybki. [przypis redakcyjny]

moie imię (…) słyszałeś mianować (starop.) — łacińska konstrukcja accusativi cum infinitivo; [znaczenie: jeśli moje imię słyszałeś wymówione (mianowane); red. WL]. [przypis redakcyjny]

moszcz (starop.) — wino niewytrawne. [przypis redakcyjny]

może (starop.) — [tu:] można; I może tak rzec, że na nich jechała: i tak rzec można, że na nich jechała ([na nich, tj. na Tankreda,] którego Klorynda jeszcze nie zna). [przypis redakcyjny]

może (starop.) — [tu:] można. [przypis redakcyjny]

musadek (starop.) — stalka do ostrzenia. [przypis redakcyjny]

musi (starop.) — [tu:] musi się, trzeba. [przypis redakcyjny]

mytnik (starop.) — cło pobierający. [przypis redakcyjny]

myto (starop.) — cło, często zapłata sług. [przypis redakcyjny]

myto (starop.) — zapłata. [przypis redakcyjny]