Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 62 przypisów.
idol mio (wł.) — bóstwo moje. [przypis edytorski]
il deserto e la tomba (wł.) — pustynia i grób. [przypis edytorski]
illustrissima (wł.) — najznakomitsza. [przypis edytorski]
il nostro amore per Alfredo (wł.) — naszej miłości do Alferda. [przypis edytorski]
il piccolo santo (wł.) — mały święty. [przypis edytorski]
Il Principe (wł.) — Książę (1513) traktat Niccolò Machiavellego o sprawowaniu władzy, w którym autor przekonuje, że dla dobra państwa obowiązkiem władcy jest skuteczność, nawet jeśli wymaga podejmowania działań nieetycznych. [przypis edytorski]
il santo (wł.) — święty. [przypis edytorski]
il Trovatore (wł.) — Trubadur, tytułowy bohater opery Verdiego z 1853. [przypis edytorski]
il veritiero, l'uomo verace (wł.) — prawdomówny, człowiek prawdomówny. [przypis edytorski]
imbroglio (wł.) — dosł. zamieszanie, zamęt; tu: zawiła intryga sceniczna. [przypis edytorski]
imbroglio (wł.) — dosł.: zamieszanie, zamęt; tu: zawiła intryga sceniczna. [przypis edytorski]
imbroglio (wł.) — dosł.: zamieszanie, zamęt; zawiła intryga sceniczna. [przypis edytorski]
Importa di domesticare… (wł.) — Trzeba oswoić się z nowym zamysłem. [przypis tłumacza]
impreza (daw., z wł.) — przedsięwzięcie. [przypis edytorski]
impreza (daw., z wł.) — przedsięwzięcie. [przypis redakcyjny]
impreza (daw., z wł.) — przedsięwzięcie, zamiar. [przypis redakcyjny]
improvisatore (wł.) — improwizator. [przypis edytorski]
in blanco (wł.) — o wekslu, czeku itp.: niewypełniony; dokument, w którym w chwili podpisania przez wystawcę celowo nie wpisano pewnych ważnych informacji, pozostawiono je do uzupełnienia przez kogoś, kto będzie nim dysponował. [przypis edytorski]
in blanco (z wł.) — o formularzu, dokumencie itp.: niewypełniony, zawierający tylko podpis wystawiającego. [przypis edytorski]
in blanco (z wł.) — o formularzu, dokumencie itp.: niewypełniony, zawierający tylko podpis wystawiającego. [przypis edytorski]
incognito (wł., dosł.: nieznany; z łac. incognitus) — z utajeniem swego nazwiska lub godności, nieoficjalnie, nie dając się poznać. [przypis redakcyjny]
incognito (wł., z łac. incognitus: nieznany) — zachowując anonimowość; pod przybranym nazwiskiem; skrycie, tajnie, nieoficjalnie; zatajenie swojej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (wł., z łac. incognitus: nieznany) — zachowywanie anonimowości; występowanie pod przybranym nazwiskiem, tajnie, nieoficjalnie; zatajenie swojej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (z wł. incognito: nieznany, niewiadomy) — zatajając swoje prawdziwe nazwisko; w tajemnicy. [przypis edytorski]
incognito (z wł. incognito: nieznany, niewiadomy) — zatajając swoje prawdziwe nazwisko; w tajemnicy. [przypis edytorski]
incognito (z wł.) — potajemnie, nieoficjalnie, nie ujawniając swojej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (z wł.) — potajemnie, nieoficjalnie, nie ujawniając swojej tożsamości. [przypis redakcyjny]
in concreto (wł.) — w praktyce, w tym przypadku, konkretnie. [przypis edytorski]
indiavolato (wł.) — opętany. [przypis edytorski]
infernalny (z wł.) — piekielny; pierwsza część poematu Dantego Boska komedia nosi w oryginale tytuł Inferno, czyli Piekło. [przypis edytorski]
inferno (wł.) — piekło. [przypis edytorski]
in fiocchi (wł.) — tu: oficjalnie, z całym splendorem; dosł.: we frędzlach, od kapeluszy kardynalskich ozdobionych umieszczonymi po bokach sznurami z frędzlami, noszonych dawniej podczas szczególnie ważnych uroczystości. [przypis edytorski]
in folio (wł., łac.) — tu: w formacie arkusza raz złożonego. [przypis edytorski]
In mezz'ora! (wł.) — Pół godziny! [przypis edytorski]
in petto (wł.) — dosł. w piersi; w sekrecie, prywatnie. [przypis edytorski]
in petto (wł.) — dosł.: w piersi; w sekrecie. [przypis edytorski]
in petto (wł.) — w głębi duszy. [przypis edytorski]
in petto (wł.) — w głębi serca; prywatnie. [przypis edytorski]
in petto (wł.) — w głębi serca. [przypis edytorski]
in petto (wł.) — w piersi. [przypis edytorski]
in petto (wł.) — w sercu, w głębi duszy. [przypis edytorski]
insperacie (z wł.) — niespodzianie. [przypis redakcyjny]
intelletto del sacrifizio (wł.) — zmysł poświęcenia (dosł. umysł). [przypis edytorski]
intermezzo (wł.) — komiczna wstawka, wykonywana w antraktach opery włoskiej; tu: niespodziewany przerywnik. [przypis edytorski]
intermezzo (wł., muz.) — fragment muzyczny o lżejszym i pogodnym charakterze włączony do opery. [przypis edytorski]
intermezzo (wł., muz.) — muzyczne przejście lub wstawka muzyczno-dramatyczna pomiędzy częściami większego dzieła. [przypis edytorski]
intermezzo (wł., muz.) — muzyczne przejście lub wstawka muzyczno-dramatyczna pomiędzy częściami większego dzieła. [przypis edytorski]
intermezzo (wł., muz.) — muzyczne przejście lub wstawka muzyczno-dramatyczna pomiędzy częściami większego dzieła; w okresie romantyzmu: rodzaj miniatury fortepianowej. [przypis edytorski]
intermezzo (wł.) — przerwa (między częściami utworu a. przedstawienia). [przypis edytorski]
intermezzo (wł.) — przerwa. [przypis edytorski]
intermezzo (wł.) — wstawka o charakterze komicznym. [przypis edytorski]
intermezzo (wł.) — wstawka o lżejszym i pogodnym charakterze pomiędzy częściami większego dzieła. [przypis edytorski]
Intra duo cibi, distanti e moventi (…) (wł.) — Inter duos cibos aeque remotos unoque modo motos constitutus, homo prius fame periret, quam ut, absoluta libertate usus, unum eorum dentibus admoveret [łac.]: „Człowiek, stojąc między dwoma potrawami jednakowo oddalonymi i w jednakowy sposób poruszanymi, umarłby wpierw z głodu, niżby, posiadając bezwzględną wolność, jedną z nich wziął do ust” [Zdanie to przytoczył Schopenhauer już w Woli w przyrodzie; zob. III, s. 277; przyp. tłum.]. [przypis autorski]
in vestito di confidenza (wł.) — w intymnym odzieniu. [przypis edytorski]
io fatto lui un figlio (wł.) — zrobiłem jej syna. [przypis edytorski]
I'orecchie mi crepano (z wł.) — uszy mi pękną. [przypis edytorski]
io t'amo (wł.) — kocham cię. [przypis edytorski]
Io t'amo (wł.) — Kocham cię. [przypis redakcyjny]
irredentysta (z wł.) — członek irredenty, ruchu dążącego do wyzwolenia narodowego. [przypis edytorski]
isola (wł.) — wyspa. [przypis edytorski]
[Italia] farà da se (wł.) — Włochy same sobie poradzą. [przypis edytorski]
italiano (wł.) — Włoch; tu forma M. lm: italiani. [przypis edytorski]
