Przypisy

mitygować — powściągać kogoś, powstrzymywać kogoś. [przypis edytorski]

mitygować — powstrzymywać kogoś od zbyt gwałtownego zachowania. [przypis edytorski]

mitygować — powstrzymywać od zbyt gwałtownego działania. [przypis edytorski]

mitygować się — powstrzymywać się od gwałtownych, pochopnych reakcji. [przypis edytorski]

mitygować się — powstrzymywać się od zbyt gwałtownego działania, panować nad sobą. [przypis edytorski]

mitygować się — powstrzymywać się, panować nad sobą. [przypis edytorski]

mitygować — strofować, upominać. [przypis edytorski]

mityng (z ang. meeting: spotkanie) — zgromadzenie wielu osób w miejscu publicznym; tu: wiec wyborczy. [przypis edytorski]

mityng (z ang.) — publiczne zebranie; wiec. [przypis edytorski]

mitynki — rękawiczki bez palców, zwykle koronkowe i ozdobne. [przypis edytorski]

mity o walkach z olbrzymami — mowa o Gigantach, synach Gai-Ziemi, poczętych z krwi Uranosa, spokrewnionym z bogami szczepem dzikich olbrzymów, który przegrał walkę o władzę nad światem z bogami olimpijskimi. [przypis edytorski]

mi vien in mente (wł.) — przychodzi mi na myśl. [przypis edytorski]

Mix, Tom, właśc. Thomas Edwin Mix (1880–1940) — amerykański gwiazdor z epoki filmu niemego i początków dźwiękowego, znany głównie ze swych ról w westernach. [przypis edytorski]

mizantropia (z gr.) — niechęć do ludzi. [przypis edytorski]

mizantropijny — niechętny ludziom, zgorzkniały. [przypis edytorski]

mizantropka — kobieta odczuwająca niechęć do ludzi. [przypis edytorski]

Mizantrop — komedia Moliera z 1666 roku. [przypis edytorski]

Mizantrop — komedia Moliera z 1666 r. [przypis edytorski]

mizantrop — osoba czująca niechęć do ludzi, unikająca towarzystwa innych. [przypis edytorski]

mizantrop — osoba czująca niechęć do ludzi, unikająca towarzystwa innych. [przypis edytorski]

mizantrop — osoba niechętna ludziom i unikająca ich. [przypis edytorski]

mizantrop — osoba nieżyczliwie nastawiona do ludzi. [przypis edytorski]

mizantrop — osoba stroniąca od ludzi, odczuwająca do nich niechęć. [przypis edytorski]

mizdrzyć się (daw.) — wdzięczyć się, zwł. w drażniący sposób. [przypis edytorski]

mizdrzyć się (pot.) — przymilać się do kogoś, zwł. w nieprzyjemny sposób. [przypis edytorski]

mizdrzyć się — przymilać się do kogoś w denerwujący sposób. [przypis edytorski]

mizdrzyć się — przymilać się, zwł. w nieprzyjemny sposób. [przypis edytorski]

mizdrzyć się — wdzięczyć się w nieprzyjemny sposób. [przypis edytorski]

mizdrzyć się — zalecać się, zwł. w nieprzyjemny sposób. [przypis edytorski]

mizeracki — wymizerowany. [przypis edytorski]

mizerak (pot.) — chudy, słaby człowiek. [przypis edytorski]

mizerery — tu: pieśni kościelne, od łac.miserere (zmiłuj się), pierwszego słowa Psalmu 51, często używanego w utworach wokalno-instrumentalnych wykonywanych w czasie liturgii. [przypis edytorski]

mizeria (daw.) — nieszczęście. [przypis edytorski]

mizeria — niski poziom lub zły stan czegoś. [przypis edytorski]

mizeria — tu: bieda, nędza; nieszczęsne położenie. [przypis edytorski]

mizeria (z łac.) — bieda, nędza. [przypis edytorski]

mizerny zysk Zaolzia — Zaolzie, część Śląska Cieszyńskiego na zach. od rzeki Olzy, zostało przyznane na konferencji w Spa w 1920 po I wojnie światowej Czechosłowacji; obszar ok. 800 km² zamieszkany w większości przez Polaków (ok. 70%) oraz przez mniejszości: czeską (ok. 18%) i niemiecką (ok. 12%), po konferencji monachijskiej z udziałem mocarstw zachodnich w 1938, w wyniku której Czechosłowacja została zmuszona do zaakceptowania przyłączenia do III Rzeszy zamieszkałego w większości przez Niemców Kraju Sudetów (oznaczało to zarazem pozbawienie jej 40% potencjału ekonomicznego oraz naturalnej linii obrony w razie niemieckiej agresji), tego samego dnia, 30 września 1938 Polska zażądała od rządu Czechosłowacji korekty granicy polsko-czechosłowackiej na terenie Zaolzia na zasadzie rozgraniczenia etnicznego, a uzyskawszy zgodę, 2 października przejęła Zaolzie. [przypis edytorski]

mizerować (z łac. miser: nieszczęśliwy, biedny) — czynić mizernym, wycieńczać. [przypis edytorski]

mizeryja — dziś: mizeria; bieda, nieszczęście. [przypis edytorski]

mizerykordia (daw., z łac.) — miłosierdzie, litość. [przypis edytorski]

mizerykordia (od łac. misericordia: miłosierdzie) — krótki, wąski sztylet do dobijania rannych. [przypis edytorski]

mizerykordia (z łac. misericordia: miłosierdzie) — niewielki miecz, sztylet, służący m.in. do dobijania rannych (stąd jego nazwa). [przypis edytorski]

mizerykordia (z łac.) — tu: litość. [przypis edytorski]

mizoandria — nienawiść a. silne uprzedzenie w stosunku do płci męskiej. [przypis edytorski]

mizoginizm — niechęć i pogarda wobec kobiet. [przypis edytorski]

mizogynizm — dziś popr.: mizoginia; chorobliwa wrogość wobec kobiet. [przypis edytorski]

mizologia (z gr.) — nienawiść do rozumu, do racjonalnych rozumowań. [przypis edytorski]

mjr dypl. Bolesław Jackiewicz „Ryś” (1914-1982) — oficer służby stałej WP, cichociemny (zrzucony w kraju w kwietniu 1944 r.), oficer operacyjny sztabu Okręgu AK Radom-Kielce, w latach 1957–1961 poseł na sejm PRL. [przypis edytorski]

mjr. dypl. int. Włodzimierz Talko „Obuch” (1908–1983) — oficer służby stałej WP, w 1944 r. w stopniu majora kwatermistrz Korpusu Kieleckiego AK, po wojnie w kraju. [przypis edytorski]

mjr Jan Górski „Faraon” — oficer służby stałej WP, uczestnik obrony Warszawy w 1939 r., od 1941 r. pełnił funkcję II zastępcy Szefa Oddziału II Wywiadu Komendy Okręgu AK Radom-Kielce, po wojnie pozostał w kraju. [przypis edytorski]

mjr Kazimierz Szternal ps. „Zryw” (1907–1981) — cichociemny, oficer służby stałej WP, uczestnik kampanii 1939 r., przedostał się do PSZ, zrzucony do kraju 1 maja 1944 r., w powstaniu szef sztabu pułku „Baszta”, po wojnie na emigracji. [przypis edytorski]

mjr Stanisław Klepacz ps. „Jesion” (1888–1958) — w latach 1918–1938 oficer służby stałej WP, w powstaniu kolejno komendant Kwatery Głównej Dowódcy AK, kwatermistrz Grupy „Północ”, zastępca dowódcy Grupy „Północ” i wreszcie zastępca komendanta Obwodu Śródmieście. Po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych. [przypis edytorski]