Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 156973 przypisów.

Integer vitae (…) nec arcu — człowiek uczciwy w życiu i zbrodnią nieskalany nie potrzebuje oszczepu ni łuku Maura (Horacy, Ody I, 22). [przypis edytorski]

integrał (daw.) — całka, pojęcie matematyczne, rodzaj sumy nieskończenie wielu nieskończenie małych wielkości, stosowanej dla wielkości zmieniających się w sposób ciągły. [przypis edytorski]

integralne zrównanie (daw.) — równanie całkowe; matematyczne równanie funkcyjne, w którym występuje całka zawierająca niewiadomą funkcję. [przypis edytorski]

integritas conscientiae (łac.) — czyste sumienie. [przypis redakcyjny]

integros (łac.) — całych, nienaruszonych (częstą praktyką fałszerzy było okrawanie krawędzi monety w celu pozyskania kruszcu). [przypis edytorski]

inteligencja (…) wiedzie do odkrycia cnoty na drodze do świątyni chwały — charakter młodego patrycjusza w r. 1822 dość wiernie oddany jest w dzielnym Bothwellu w Old Mortality. [przypis autorski]

inteligibilny (filoz.) — racjonalny, rozumowy; w filozofii Kanta, a po nim Schopenhauera, występuje rozróżnienie pomiędzy charakterem empirycznym, w którym uczynki jednostki, jako zjawiska, są powiązane z innymi zjawiskami i wynikają z nich na mocy praw przyrody, a charakterem inteligibilnym, wynikającym z wolnej woli i racjonalności podmiotu, który powoduje uczynki, lecz sam nie podlega żadnym warunkom zmysłowości. [przypis edytorski]

Intellectus luminis sicci non est (łac.) — poznanie nie jest [wyłącznie] suchym światłem. [przypis edytorski]

intellektuelle Sachsengängerei (niem.) — tu: intelektualni wędrowni pracownicy najemni (w nawiązaniu do zatrudniających się w Saksonii, „na saksach” sezonowych pracowników rolnych: Sachsengängerei). [przypis edytorski]

intelletto del sacrifizio (wł.) — zmysł poświęcenia (dosł. umysł). [przypis edytorski]

intelligence (fr.) — tu: porozumienie, zmowa. [przypis edytorski]

intelligenti pauca — mądremu niewiele (słów trzeba). [przypis tłumacza]

intelligibilny — w filozofii: zrozumiały, pojmowalny. [przypis edytorski]

Intemerata (łac.) — dosł.: niepokalana; tytuł maryjnej pieśni średniowiecznej. [przypis edytorski]

intencja — zamiar, chęć. [przypis redakcyjny]

intencja — zamysł, zamiar. [przypis redakcyjny]

intencjowany (daw.) — usposobiony; ożywiony jakąś intencją, mający pewne zamiary. [przypis edytorski]

intendantura — dział gospodarczy instytucji. [przypis edytorski]

intendebant (łac.) — zamierzali. [przypis redakcyjny]

intendebat animo (łac.) — zamierzał w duchu. [przypis redakcyjny]

intendencja — tu: zarząd miasta, gminy lub prowincji. [przypis edytorski]

intendentowa — żona intendenta; intendent: urząd administracyjny w prowincjach francuskich przed rewolucją. [przypis edytorski]

intendent — pracownik administracji a. wojskowego zaopatrzenia. [przypis edytorski]

intendent — pracownik administracji, odpowiedzialny za sprawy gospodarcze danej jednostki. [przypis edytorski]

intendent — pracownik administracyjny zajmujący się zaopatrzeniem i innymi sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendent — pracownik zajmujący się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendent — pracownik zajmujący się zaopatrzeniem. [przypis edytorski]

intendent — pracownik zaopatrzenia. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — nadzór; dziś: dział instytucji, który zajmuje się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]

intendentura — dział gospodarczy jakiejś jednostki administracyjnej. [przypis edytorski]

intendentura — dział instytucji, który zajmuje się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi; tu: zaopatrzenie w żywność. [przypis edytorski]

intendentura — tu: biuro intendenta. [przypis edytorski]

intendentura (wojsk.) — jednostki zaopatrzenia. [przypis edytorski]

intendentura — w wojsku służba zaopatrywania i obsługi armii w kwatermistrzostwie. [przypis edytorski]

intendentura — zaopatrzenie i kwatermistrzowska obsługa armii. [przypis edytorski]

intendentura (z niem.) — dział jakiejś instytucji, który zajmuje się sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendent — urząd administracyjny w prowincjach francuskich, w czasach rządów absolutystycznych. [przypis edytorski]

intendis (łac.) — zamyślasz. [przypis redakcyjny]

intendit (łac.) — zamierzył. [przypis redakcyjny]

intendo (łac.) — zamierzam. [przypis redakcyjny]

intendo (łac.) — zamyślam. [przypis redakcyjny]

in tenebris (łac.) — w strachu. [przypis edytorski]

intentio (łac.) — zamiar. [przypis edytorski]

intentionaliter (łac.) — w myśli. [przypis redakcyjny]

intentio pro facto (łac.) — chęć za uczynek. [przypis redakcyjny]

Inter (…) amor — Seneca, De ira, II, 9. [przypis tłumacza]

Inter audaces lupus errat agnos (łac.) — początkowy fragment Horacego Pieśni III, 18 (Do Fauna); w tłumaczeniu Lucjana Siemieńskiego: „Jagnięta mężnie wilkom patrzą w oczy”. [przypis edytorski]

Inter caetera (łac.) — między innymi. [przypis redakcyjny]

inter confinia (łac.) — w pogranicze. [przypis redakcyjny]

intercyza — dodatkowa umowa przy zawieraniu małżeństwa, dotycząca spraw majątkowych. [przypis redakcyjny]

intercyza — umowa przedmałżeńska, ustalająca sprawy majątkowe. [przypis edytorski]

intercyza — umowa przedślubna ustalająca stosunki majątkowe pomiędzy przyszłymi małżonkami. [przypis redakcyjny]

intercyza (z łac.) — umowa na piśmie zawierana przed ślubem; dotyczyła przede wszystkim spraw majątkowych, również jakichś szczególnych warunków i obowiązków współmałżonków. [przypis redakcyjny]

Intercyzy, działy, testamenta z owych czasów okazują nam mieszczkę lwowską… — B. Łoziński, Patrycjat i mieszczaństwo lwowskie [pełny tytuł to: Patrycjat i mieszczaństwo lwowskie w XVI i XVII wieku (1890); red. WL]. [przypis autorski]

inter domesticos parietes (łac.) — w domowych ścianach. [przypis redakcyjny]

Interdum (…) moram — Propertius, Elegiae II, 15, 6. [przypis tłumacza]

interdykt (łac. interdictum) — zakaz odprawiania obrzędów religijnych na danym terenie, przez grupę ludzi lub konkretną osobę nakładany przez władze kościelne lub powstający na mocy prawa kanonicznego przez sam czyn, np. zabójstwo biskupa czy sprzyjanie grupie stowarzyszeniowej działającej w sprzeczności z nauką i interesem kościoła katolickiego. [przypis edytorski]

interdykt — w prawie kanonicznym kościoła katolickiego wydany przez władze kościelne zakaz sprawowania kultu w oznaczonym miejscu. [przypis edytorski]

interdykt — wydany przez władze kościelne zakaz odprawiania obrzędów religijnych na danym terenie, przez grupę ludzi lub konkretną osobę. [przypis edytorski]

interdykt (z łac.) — zakaz odprawiania mszy. [przypis edytorski]

Inter enim (…) omnes — Lucretius, De rerum natura, III, 872. [przypis tłumacza]

interesa (daw.) — dziś M.lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa (daw.) — interesy, sprawy. [przypis edytorski]

interesa — daw. M.lm; dziś: interesy. [przypis edytorski]

interesa — dziś M.lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa — dziś popr. B. lm.: interesy. [przypis edytorski]

interesa — dziś popr. forma B.lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa — dziś popr. forma M. i B.lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa — dziś popr. forma M. i B. lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa mojego folwarku pruskiego — Kleszczewka pod Gdańskiem. [przypis redakcyjny]

interes (daw.) — tu w znaczeniu: obiekt zainteresowania, interesujący obiekt. [przypis edytorski]

interes (daw.) — tu: zainteresowanie; utrzymać interes: utrzymać czyjeś zainteresowanie, uwagę. [przypis edytorski]

interes (daw.) — zainteresowanie, zaciekawienie; coś, co interesuje, zaciekawia. [przypis edytorski]

interesowany (daw.) — zainteresowany, zaangażowany. [przypis edytorski]

interesowany — dziś: zainteresowany. [przypis edytorski]

interesowny — kierujący się korzyściami materialnymi. [przypis edytorski]

interessant (fr.) — interesant, klient. [przypis edytorski]

interes status (łac.) — interes państwa, racja stanu. [przypis redakcyjny]

interesting young lady (ang.) — interesująca młoda dama. [przypis edytorski]

interes (tu daw.) — zainteresowanie. [przypis edytorski]

interes — tu: przedmiot zainteresowania. [przypis edytorski]