Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 2415 przypisów.
iść precz (daw.) — iść sobie; odejść. [przypis edytorski]
iść w pąci — tzn. iść jako pątnik; pielgrzymować. [przypis edytorski]
iść w paragon (daw.) — iść w zawody; dorównywać. [przypis edytorski]
iść w paragon (daw.) — porównywać się. [przypis edytorski]
iść w sukurs (daw.) — iść na odsiecz; przybyć z pomocą. [przypis edytorski]
iść w zatyłki (daw.) — zajść od tyłu. [przypis edytorski]
iść zapaśnie — iść w zapasy, stawać do walki. [przypis edytorski]
iść z kimś na jedną rękę — iść w tę samą stronę, zgodnie współdziałać. [przypis edytorski]
iścić śluby (starop.) — spełniać śluby; dopełniać ślubowania. [przypis edytorski]
iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]
iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]
iścić się — realizować się, urzeczywistniać się. [przypis edytorski]
iścić się — ziszczać się, realizować się. [przypis edytorski]
iścić — spełniać; realizować. [przypis edytorski]
iście — chód; neol. od. czas. iść. [przypis edytorski]
iście — chód; neol. od czas. iść. [przypis edytorski]
iście (daw.) — niewątpliwie, naprawdę. [przypis edytorski]
iście (daw.) — niewątpliwie. [przypis edytorski]
iście (daw.) — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iście — naprawdę, rzeczywiście. [przypis edytorski]
iście — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iście — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iściło się proroctwo Izajasza, iż „wilcy do baranów, lwi do owiec, lampartowie do cielątek przystawali i z nimi mieszkać chcieli, i małej się dziecinie poganiać i rządzić dopuścili” — Iz 11, 6. [przypis edytorski]
iścizna (daw.) — istota, najważniejszy element. [przypis edytorski]
iścizna (daw.) — własność. [przypis edytorski]
iścizna — istota, najważniejszy element. [przypis edytorski]
išdavei — pagimdei. [przypis edytorski]
išdavinojo — sen.: išdavė. [przypis edytorski]
išdildyti — panaikinti, atšaukti. [przypis edytorski]
išeiti/išleisti ”į služmą” (lenk.) — išeiti/išleisti tarnauti (pvz.: ponui). [przypis edytorski]
išgąstis — baimė. [przypis edytorski]
iš galvos išėjai — išprotėjai. [przypis edytorski]
išguldyti (sl.) — paaiškinti. [przypis edytorski]
iškada — nuostolis, žala. [przypis edytorski]
iškala (sl.) — mokykla. [przypis edytorski]
iš kalno (lenk.) — iš anksto. [przypis edytorski]
iš laiko (lenk.) — iš anksto. [przypis edytorski]
išliuosuoti — išlaisvinti. [przypis edytorski]
išliuosuoti — sen.: išlaisvinti. [przypis edytorski]
išmėtinėjimo — su priekaištais. [przypis edytorski]
išmetinėdamas — čia: priekaištaudamas. [przypis edytorski]
išmetinėjant sąžinei — graužiant sąžinei. [przypis edytorski]
išmetinėjimas — priekaištavimas. [przypis edytorski]
išmetinėti (lenk.) — priekaištauti. [przypis edytorski]
išmetinėti — priekaištauti. [przypis edytorski]
išmieruot — išmatuoti. [przypis edytorski]
išminčia (kuo?) — dab.: išmintimi. [przypis edytorski]
išmislai — čia: išradimai. [przypis edytorski]
išmislas (sl.) — išmonė, prasimanymas. [przypis edytorski]
išnašiai — aiškiai matant. [przypis edytorski]
išnauja — dab.: įsnauja, taukai. [przypis edytorski]
iš netyčių — netikėtai. [przypis edytorski]
išpančiotas — išlaisvintas. [przypis edytorski]
iš pradžių pradžių — iš pat pradžių. [przypis edytorski]
išpultų (lenk.) — tektų. [przypis edytorski]
išrėdyti — išpuošti, išdabinti. [przypis edytorski]
iš reto — iš lėto. [przypis edytorski]
išrišti — čia: išspręsti. [przypis edytorski]
išrodo — čia: atrodo. [przypis edytorski]
išrodo — čia: pasirodo. [przypis edytorski]
išrodo — dabar: atrodo. [przypis edytorski]
išrodyti — čia: atrodyti. [przypis edytorski]
išrokuotos — išskaičiuotos, čia: skirtos. [przypis edytorski]
išsibūdėti — apsiginti. [przypis edytorski]
išsiilgimą — ilgesį. [przypis edytorski]
išsiilgimas — ilgesys. [przypis edytorski]
išsiilgusio — kupino ilgesio. [przypis edytorski]
išsilgimo — ilgesio. [przypis edytorski]
išsimokinti — sen. išmokti. [przypis edytorski]
išsiplėtojęs — čia: išsiskleidęs. [przypis edytorski]
išsiveryti (lenk.) – viską išsipasakoti, atskleisti. [przypis edytorski]
išskaityti — čia: išskaičiuoti, išvardyti. [przypis edytorski]
išsmaluoti — ištepti smala. [przypis edytorski]
išstipti — daugeliui nudvėsti. [przypis edytorski]
išteks — dabar: užteks. [przypis edytorski]
ištlumočyt (lenk.) — paaiškinti. [przypis edytorski]
Ištol — iš toli. [przypis edytorski]
išturėti — išlaikyti, ištverti. [przypis edytorski]
iš tyko — tyliai. [przypis edytorski]
išvarža — išveržti, atimti nuo priešų turtai. [przypis edytorski]
iš viršaus — iš anksto. [przypis edytorski]
išvirš — iš anksto. [przypis edytorski]
Isa — arabskie i muzułmańskie imię Jezusa, uznawanego w islamie za jednego z proroków. [przypis edytorski]
Isa [Jezus] zrobił z gliny ptaka, tchnął w niego i ptak poleciał… — cud wzmiankowany w trzeciej i piątej surze Koranu, opisany także w Ewangelii Dzieciństwa Tomasza, chrześcijańskim tekście z II w., opowiadającym o cudach, jakich dokonał Jezus w dzieciństwie. [przypis edytorski]
I sam Katon by upadł w tych pokus przepaście, zwłaszcza gdyby się kąpał i zbił wiorst piętnaście — parafraza zdania: „I sam Katon by upadł w tych pokus przepaście, zwłaszcza gdyby się kochał i miał lat szesnaście”, pochodzącego z wiersza Konstantego Gaszyńskiego Sielanka młodości (1855). [przypis edytorski]
ischias (łac., med.) — rwa kulszowa, ból nerwu kulszowego, biegnącego od okolic lędźwiowych do palców stopy. [przypis edytorski]
ischias (łac.) — rwa kulszowa. [przypis edytorski]
Ischia — wyspa na Morzu Tyrreńskim. [przypis edytorski]
Ischia — wyspa na Morzu Tyrreńskim . [przypis edytorski]
Ischl — miasto uzdrowiskowe w Austrii. [przypis edytorski]
is, ea, id (łac.) — który, która, które. [przypis edytorski]
I, semper melius eris (łac.) — idź, zawsze będziesz lepszy. [przypis edytorski]
Isenheimski ołtarz — gotycko-renesansowy ołtarz w kościele w Isenheim w Alzacji, wykonany w l. 1506–1515 przez Matthiasa Grünewalda (malowane kwatery) i Niklausa von Hagenau (rzeźby korpusu ołtarza). Na jednej z bocznych tablic ołtarza namalowany jest św. Sebastian, męczennik. [przypis edytorski]
is erat eorum victoriae deus, qui cum iis in expeditionibus ibat — ten był ich bogiem zwycięstwa, który chodził z nimi na wyprawy. [przypis edytorski]
I should hope so (ang.) — tu: mam nadzieję. [przypis edytorski]
I siadają na krzesłach, wszedłszy do namiotu… — w oryginale Nestor opowiada tu o walkach, jakie wbrew zakazom ojca toczył jako młodzieniec; zapewne ma to wpływ na późniejszą decyzję Patroklesa, by ubrać zbroję Achillesa i ruszyć do walki. [przypis edytorski]
iskać (gw.) — usuwać wszy. [przypis edytorski]
Iskariota — Judasz Iskariota, wg Nowego Testamentu jeden z uczniów Jezusa Chrystusa, którego zdradził, wydając w ręce władz. [przypis edytorski]
Iskariot — Judasz Iskariota, uosobienie zdrajcy, wydał swojego nauczyciela, Jezusa Chrystusa, za 30 srebrników. [przypis edytorski]
iskrówka (pot.) — przenośna stacja radiotelegraficzna. [przypis edytorski]