Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 447 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5336 przypisów.
Laertiada — przydomek Odyseusza (syn Laertesa). [przypis edytorski]
Laertiada — syn Leartesa, tj. Odyseusz. [przypis edytorski]
Laertiades (mit. gr.) — syn Laertesa, tj. Odyseusz a. Ulisses, bohater Iliady i Odysei Homera, słynny ze sprytu. W czasie wojny trojańskiej i długiej podróży powrotnej wielokrotnie podstępem ratował się z opresji, był też pomysłodawcą konia trojańskiego, dzięki któremu Grecy zwyciężyli Trojańczyków. [przypis edytorski]
Laertiades (z gr.) — syn Laertesa. [przypis edytorski]
Laertyd — syn Laertesa. [przypis edytorski]
laesio (łac.) — ujma. [przypis redakcyjny]
laesionem (łac.) — obrazę. [przypis redakcyjny]
laesivis verbis (łac.) — obraźliwymi słowami. [przypis edytorski]
Laetius (…) honestum (łac.) — „Dobry czyn cieszy więcej, im nasz trud był większy” (Lucanus, Pharsalia, IX, 404; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Laetus (…) curare (łac.) — „Serce me rade temu, co dziś widzę:/ Co przyszłość kryje, wstręt mi śledzić za tym!” (Horatius, Odae, II, 16, 25; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
lafa (daw.) — pensja. [przypis edytorski]
lafa (daw.) — pensja; żołd. [przypis edytorski]
lafa (daw.) — płaca, żołd. [przypis edytorski]
lafa — daw. płaca, żołd. [przypis edytorski]
lafa (daw.) — żołd, płaca. [przypis edytorski]
lafa (daw., z niem.) — żołd, płaca. [przypis edytorski]
La fama (…) sgombra (wł.) — „Sława, która słodyczą swego głosu czaruje dumnych śmiertelników i zdaje się tak powabna, jest jeno echem, snem który rozprasza się, pierzcha za najlżejszym wiatrem” (Tasso, Jerozolima Wyzwolona XIV, 63). [przypis tłumacza]
Lafargue, Paul (1842–1911) — francuski filozof marksistowski, socjalistyczny działacz i teoretyk, lekarz; jeden z założycieli Francuskiej Partii Robotniczej, zięć Marksa. [przypis edytorski]
lafa (starop.) — pensja, żołd. [przypis edytorski]
La faveur prodiguée aux mauvais ouvrages est aussi contraire aux progrés de l'esprit que le déchainement contre les bons (fr.) — Przychylność, którą trwonimy, darząc nią dzieła złe, jest dla rozwoju umysłu tak samo szkodliwa, jak namiętne występowanie przeciw dziełom dobrym. [przypis tłumacza]
Lafayette — długa ulica, prowadząca z dworca północnego (przy placu de Roubaix), na którym wysiadł Wokulski, w kierunku Grand Hotelu. Przecina ją bulwar Magenta (zbudowany za rządów Napoleona III). [przypis redakcyjny]
Lafayette, Joseph (1757–1834) — liberalny polityk fr., dowódca wojskowy, wolnomularz; stopień generała zyskał jako uczestnik wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, podczas której dowodził armią w stanie Wirginia i odbierał w 1781 r. kapitulację wojsk ang. po oblężeniu Yorktown; po powrocie do Francji jako jeden z nielicznych przedstawicieli arystokracji (posiadał tytuł markiza) poparł Wielką Rewolucję Francuską, był dowódcą Gwardii Narodowej; pozostawał jednak w opozycji polit. w stosunku do jakobinów, w związku z czym musiał opuścić na jakiś czas kraj, by powrócić po objęciu władzy przez Napoleona Bonaparte; ponownie był dowódcą wojsk rewolty w czasie rewolucji 1830 r.; popierał również niepodległościowe dążenia Polaków, a podczas powstania listopadowego usiłował zorganizować pomoc finansową i wojskową dla powstańców. [przypis edytorski]
Lafayette, Marie-Joseph de (1757–1834) — francuski polityk, liberał i dowódca wojskowy, uczestnik wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Rewolucji Francuskiej i rewolucji lipcowej; podczas Restauracji należał do liberalnych członków Izby Deputowanych. [przypis edytorski]
La Fayette, Marie Madeleine de (1634–1693) — powieściopisarka, której bohaterki odznaczają się dużą dozą prawdy psychologicznej. [przypis edytorski]
lafa — żołd. [przypis edytorski]
lafa (z tur.) — płaca, żołd. [przypis redakcyjny]
la fée blanche (fr.) — biała wróżka. [przypis edytorski]
La femme de trente ans (franc.) — Kobieta trzydziestoletnia. Taki tytuł nosiła jedna z powieści Honoriusza Balzaca z cyklu Komedia ludzka. [przypis edytorski]
Lafenestre, Georges (1837–1919) — francuski poeta, krytyk sztuki i historyk sztuki; konserwator muzeum w Luwrze, członek Akademii Sztuk Pięknych Instytutu Francji. [przypis edytorski]
l’affaire (fr.) — sprawa; przygoda; romans. [przypis edytorski]
laffa — lafa; żołd. [przypis edytorski]
Laffitte, Jacques (1767–1844) — dyrektor Banku Francji, polityk. [przypis edytorski]
lafirynda (obelż.) — kobieta lekkich obyczajów, ladacznica. [przypis edytorski]
lafirynda (obelż.) — kobieta lekkich obyczajów, ladacznica. [przypis edytorski]
La Flèche — miejscowość i gmina we Francji, położona w regionie Kraj Loary. [przypis edytorski]
Laflotte, były przedstawiciel rządu w Wenecji — w rzeczywistości Laflotte pełnił tę funkcję we Florencji. [przypis edytorski]
La Fontaine (1621–1695) — słynny bajkopis, w życiu prywatnym nieuleczalny cygan literacki. [przypis tłumacza]
La Fontaine, Jean de (1621–1695) — francuski poeta klasycystyczny, znany głównie jako autor bajek zwierzęcych. [przypis edytorski]
La Fontaine, Jean de (1621–1695) — francuski poeta klasycystyczny, znany głównie jako autor bajek zwierzęcych. [przypis edytorski]
La Fontaine, Jean de (1621–1695) — przedstawiciel francuskiego klasycyzmu, do dziś znany jako autor bajek zwierzęcych. [przypis edytorski]
Lafonten, właśc. Jean de La Fontaine (1621–1695) — bajkopisarz fr., jeden z czołowych przedstawicieli klasycyzmu. [przypis edytorski]
La Force — więzienie w Paryżu, w którym osadzano więźniów politycznych. [przypis edytorski]
Laforgue, Jules (1860–1887) — francuski poeta-symbolista, inicjator wiersza wolnego. [przypis edytorski]
Laforgue, Jules (1860–1887) — francuski poeta, symbolista. [przypis edytorski]
Laforgue, Jules (1860–1887) — francuski poeta z kręgu symbolistów, jeden z twórców wiersza wolnego; eksperymentował z językiem wzorem Artura Rimbauda; inspirował się buddyzmem i filozofią niemiecką, zwłaszcza pesymizmem Schopenhauera i teorią nieświadomości Hartmanna. [przypis edytorski]
Laforgue, Jules (1860–1887) — francuski poeta z kręgu symbolistów, jeden z twórców wiersza wolnego. Eksperymentował z językiem wzorem Artura Rimbauda. Inspirował się buddyzmem i filozofią niemiecką, zwłaszcza pesymizmem Schopenhauera i teorią nieświadomości Hartmanna. Jego twórczość wywarła duży wpływ na wczesne utwory T.S. Eliota, a pośrednio również na dwudziestowieczny klasycyzm. [przypis edytorski]
Laforgue, Jules (1860–1887) — poeta francuski, przedstawiciel symbolizmu. [przypis edytorski]
Laforgue, Jules (1860–1887) — poeta fr., symbolista; urodzony w Urugwaju; po pierwszych publikacjach zyskał protekcją Paula Bourgeta, wydawcy czasopisma „La vie moderne”; w l. 1881–1886 przebywał w Berlinie, pełniąc nieformalnie funkcję doradcy kulturalnego cesarzowej Augusty (por. wyd. pośmiertnie 1922: Berlin, la cour et la ville); autor tomów poetyckich: Les Complaintes (1885), L'Imitation de Notre-Dame de la Lune (1886), Le Concile féerique (1886) oraz tomu prozy Les Moralités légendaires (1887); w 1886 r., powróciwszy do Francji, poślubił ang. poetkę Leah Lee, rok później oboje zmarli na gruźlicę. [przypis edytorski]
Laforgue, Jules (1860–1887) — poeta i pisarz fr., przedstawiciel symbolizmu (Les Complaintes, 1885), autor ironicznej prozy, wyszydzającej legendy mistyczne w dziełach neoromantyków (Les Moralites legendaires, 1887); współpracował z berlińskimi czasopismami artystycznymi; krakowskie „Życie” (1899 nr 17/18) pod red. Przybyszewskiego drukowało w tłum. polskim Hamlet, czyli następstwo miłości dziecięcej Laforgue'a. [przypis edytorski]
la foule (fr.) — tłum. [przypis edytorski]
La France (…) exigences — Francja zasługiwałaby na to, aby spaść poniżej owych narodów bez ojczyzny, gdyby dała sobie narzucać ich pretensje. [przypis redakcyjny]
La France, jadis soldat de Dieu, aujourdhui soldat de l'humanité, sera toujours soldat de l'ideal (fr.) — Francja, niegdyś żołnierz Boga, dziś żołnierz ludzkości, zawsze będzie żołnierzem ideału (słowa premiera Francji Georges'a Clemenceau wygłoszone 11 listopada 1918 w związku ze zwycięskim zakończeniem I wojny światowej). [przypis edytorski]
la (fr.) — tu: ta. [przypis edytorski]
laga — kij, laska. [przypis edytorski]
laganum — naleśniki. [przypis redakcyjny]
La Garçonne (fr.) — Chłopczyca, utwór Victora Margueritte'a (1866–1942), wydany w 1922, wywołał skandal, po którym autorowi odebrano odznaczenie Legii Honorowej. Oburzenie wywołał wówczas opis postępowania bohaterki, która szuka przygód erotycznych, aby wynagrodzić sobie zdradę, jakiej dopuścił się jej narzeczony. [przypis edytorski]
La Garçonne — pol. Chłopczyca, bestsellerowa powieść francuskiego pisarza Wiktora Margueritte'a (1866–1942), wydana w 1922, opowiadająca o życiu wyemancypowanej młodej kobiety; erotyczne wątki powieści wywołały skandal obyczajowy, autorowi odebrano odznaczenie Legii Honorowej. [przypis edytorski]
La garde meurt, mais ne se rend pas (fr.: gwardia umiera, ale się nie poddaje) — tymi słowami miał odpowiedzieć na propozycję poddania się Brytyjczykom fr. generał napoleoński Pierre Cambronne (1770–1842) podczas bitwy pod Waterloo. Znana jest także inna wersja jego odpowiedzi: Merde!, tj. 'gówno'. [przypis edytorski]
Lag-baomer — 33. dzień od święta Paschy. Jedyny dzień między Paschą a świętem Szawuot, kiedy dozwolone jest zawieranie małżeństwa i można się weselić, albowiem w tym dniu ustała panująca zaraza w kraju, podczas której umarło 24 tysiące uczniów rebego Akiwy. W tym dniu po dzień dzisiejszy urządza się dla młodzieży majówki. [przypis tłumacza]
Lag-baomer — 33. dzień od święta Paschy; jedyny dzień między Paschą a świętem Szawuot, kiedy dozwolone jest zawieranie małżeństwa i można się weselić, albowiem w tym dniu ustała panująca zaraza w kraju, podczas której umarło 24 tysiące uczniów rebego Akiwy; w tym dniu po dzień dzisiejszy urządza się dla młodzieży majówki. [przypis tłumacza]
Lagbomer (hebr.) — właśc. Lag Ba-Omer, Dzień Liczenia Omeru, radosne święto żydowskie przypadające 33 dni po święcie Pesach. [przypis edytorski]
la gente d' inferno (wł.) — lud z piekła. [przypis edytorski]
Lagerältester (niem.) — starszy obozu, najstarszy funkcyjny więzień. [przypis edytorski]
lagerältester — w gwarze obozowej: najstarszy funkcyjny więzień, którym mógł być tylko Niemiec. [przypis edytorski]
lageraltester (z niem.) — starszy obozu, funkcja w samorządzie więźniów. [przypis edytorski]
lagerarzt (z niem.) — lekarz obozowy. [przypis edytorski]
lagerbier (niem.) — lager, piwo jasne pełne, długo leżakowane. [przypis edytorski]
lagerek — zdrobnienie od lager (rodzaj piwa). [przypis edytorski]
Lagerführer (niem.) — skrót od Schutzhaftlagerführer, szef więźniarskiej części obozu. [przypis edytorski]
lagerführer (z niem.) — kierownik obozu. [przypis edytorski]
lagerkapo — w gwarze obozowej więzień-koordynator komand roboczych w obozie. [przypis edytorski]
Lagerlöf, Selma (1858–1940) — pisarka szwedzka. [przypis edytorski]
Lagerlöf, Selma (1858–1940) — szwedzka pisarka, nowelistka i noblistka. [przypis edytorski]
lager — w gwarze obozowej: niemiecki obóz koncentracyjny. [przypis edytorski]
lager — w gwarze obozowej: niemiecki obóz koncentracyjny. [przypis edytorski]
lager (z niem.) — obóz. [przypis edytorski]
lager — z niem. obóz, tu w znaczeniu nazistowski obóz (pracy, koncentracyjny, zagłady). [przypis edytorski]
lagier — osad tworzący w beczkach podczas fermentacji wina. [przypis edytorski]
lagier (starop.) — drożdże winne. [przypis edytorski]
Lagis, lakoński król — Agis, król Sparty. [przypis edytorski]
la gloire (fr.) — sława, chwała. [przypis edytorski]
la glu (fr.) — lep. [przypis edytorski]
Lagman (…) zostawił wspomnienie o Wilnie i Trokach — [Zobacz:] Czacki O lit[ewskich] i polsk[ich] prawach, t. I, s. 8; [Michał] Baliński, Hist[oria] Wilna, t. I, s. 50. [przypis autorski]
Lagona edatera — po baskijsku: w twoje ręce, towarzyszu. [przypis tłumacza]
Lagrange, Joseph Louis (1736–1813) — francuski matematyk i astronom; wniósł znaczący wkład w analizę matematyczną, teorię liczb, mechanikę teoretyczną oraz mechanikę ciał niebieskich. [przypis edytorski]
La Grasserie, Raoul (1839–1914) — prawnik i lingwista francuski z XIX w.; [autor Société générale des prisons; red. WL]. [przypis redakcyjny]
lagrowe szyby — wykonane ze szkła białego, lagrowego. [przypis edytorski]
lagrowiec — w gwarze obozowej: więzień obozu koncentracyjnego. [przypis edytorski]
laguna — płytka zatoka odcięta od otwartego morza. [przypis edytorski]
la (gw.) — dla. [przypis edytorski]
Lahir — Etienne de Vignoles (1390–1433), znany bardziej pod nazwiskiem La Hire, jeden z przywódców wojsk króla francuskiego Karola VII; nazwiskiem jego ochrzczono we Francji waleta kierowego. Tradycyjne przypisywanie La Hire'owi wynalezienia kart do gry nie jest zgodne z prawdą historyczną. [przypis redakcyjny]
Lahore — miasto na zach. przedgórzu Himalajów, ob. w Pakistanie, w pobliżu granicy z Indiami. [przypis edytorski]
laidaras — užtverta vieta ganykloje gyvuliams suginti. [przypis edytorski]
laidokas (lenk.) — nenaudėlis. [przypis edytorski]
laik — dyletant, osoba nie znająca się na rzeczy; dziś popr. forma lm: laicy. [przypis edytorski]
laikinės — laikinos. [przypis edytorski]
laikinis — laikinas. [przypis edytorski]
laikowie — [w źródle lajkowie] (tak stale w wyd. poznańskim); [laicy:] niewyświęceni na księży. [przypis redakcyjny]
laik — tu: osoba świecka, nienależąca do kleru. [przypis edytorski]
laik — tu: zakonnik bez święceń. [przypis edytorski]