Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 8396 przypisów.

žabangai — pinklės, spąstai. [przypis edytorski]

žabų tvora — tvora padaryta iš šakelių. [przypis edytorski]

žaginė — rąstas neapkapotomis šakomis. [przypis edytorski]

žalibarščiai — šaltibarščiai. [przypis edytorski]

žalktienė — žaltienė, žalčio patelė. [przypis edytorski]

žalktyčios — žaltyčios, žalčio duktės. [przypis edytorski]

žalnierius — kareivis, kareivėlis. [przypis edytorski]

žaltvykšlė — klaidžiojanti ugnelė. [przypis edytorski]

Žaltys nei svečias kad butan jo slenka. — Lietuviai garbino žalčius, kuriuos priaukindavo ir maitindavo; aiškiausiai apie tai kalba Lasickis (Res Pol. et Lithu., ed. Elzevirorum., p. 309). Strijkovskis savo laikais da matęs liekanas to žalčių garbinimo pas latvius, o Gwagnin kaime Labariškėse, 4 mylios nuo Vilniaus. [przypis autorski]

žambis — medinis arklas, žagrė. [przypis edytorski]

žandiniai — žandų plaukai. [przypis edytorski]

žardas — ilgas kartis. [przypis edytorski]

žardynas — vieta, kur stovi žardas, kluoniena. [przypis edytorski]

žavėjimas — užkeikimas, burtažodis. [przypis edytorski]

źdrzejemy (starop.) — dojrzewamy. [przypis edytorski]

źdźbło — tu: okruch, odrobina. [przypis edytorski]

źdźblić się (neol. od rzecz. źdźbło) — pojawiać się w drobnych fragmentach, w smużkach, źdźbłach. [przypis edytorski]

ździebła — częstsza jest forma „źdźbła”. [przypis edytorski]

ździebło — dziś częściej: źdźbło; ani ździebło mniej: ani trochę mniej, tak samo. [przypis edytorski]

žėglis (vok.) — laivo burė su stiebu. [przypis edytorski]

žeidimas — užgavimas. [przypis edytorski]

žekė — puskojinė arba kojinė. [przypis edytorski]

žemčiūgais — perlais. [przypis edytorski]

žemybė — menkystė, dvasinis nuopuolis. [przypis edytorski]

źgać — dźgać; kłuć. [przypis edytorski]

žičyti — linkėti. [przypis edytorski]

žieduotinė — sužadėtine. [przypis edytorski]

žiemė — mėlynai žydinti darželių gėlė. [przypis edytorski]

žiemys — dab.:žiemiai, šiaurės vėjas. [przypis edytorski]

žiemys (tarm.) — šiaurys, šiaurės vėjas. [przypis edytorski]

žilvietis — gluosnis. [przypis edytorski]

žilvitis — gluosnis. [przypis edytorski]

žilvitis — guosių šeimos medis. [przypis edytorski]

žinginė — ėjimas ar jojimas žingsniu. [przypis edytorski]

žinyčia — lietuvių pagonių šventovė. [przypis edytorski]

žiogris — statinė tvora, nupinta iš medžio šakų. [przypis edytorski]

žiogris — statinė tvora. [przypis edytorski]

žioklė — čia: chaosas. [przypis edytorski]

žiūrė — avižinis kisielius. [przypis edytorski]

žiurstas — prijuostė. [przypis edytorski]

žiurstas (vok.) — prijuostė, prikyštė. [przypis edytorski]

žiužis — susuktas skarinys mušti. [przypis edytorski]

žiužis — susuktas skarinys mušti (žaidžiant). [przypis edytorski]

žižilpa — žiežirba. [przypis edytorski]

žlėbčioti — iš lėto ėsti; čepsėti. [przypis edytorski]

Źle jest człowiekowi być samemu — słowa z biblijnej Księgi Rodzaju (Rdz 2, 18), którymi Bóg po stworzeniu mężczyzny w rajskim ogrodzie Eden tłumaczy stworzenie kobiety. [przypis edytorski]

Źle jest człowiekowi-mężczyźnie być na świecie samemu — słowa z biblijnej Księgi Rodzaju (Rdz 2, 18), którymi Bóg po stworzeniu mężczyzny w rajskim ogrodzie Eden tłumaczy stworzenie kobiety. [przypis edytorski]

źlejszy — dziś popr.: gorszy. [przypis edytorski]

źle mu być tak samemu, trzeba mu jakiego podpomożenia — Rdz 2, 18. [przypis edytorski]

Źle, o, źle się bawicie, wam to zabawa, nam idzie o ży­cie — nawiązanie do bajki Józefa Ignacego Krasickiego Dzieci i żaby, w której chłopców rzucających w żaby kamieniami dla zabawy jedna z nich powstrzymuje słowami „Chłopcy, przestańcie, bo się źle bawicie! Dla was to jest igraszką, nam idzie o życie”. [przypis edytorski]

Źle rzecz stoi — Rozsądny Kleant zdaje sobie doskonale sprawę z powagi sytuacji. Istotnie, dopiero ta sprawa ze szkatułką (dość dorywczo co prawda wytoczona) oświetla właściwie tło sprawy. Darowizna całego majątku, gdyby nawet była dopuszczalna, zawsze była możliwa do cofnięcia z przyczyny „jawnej niewdzięczności”; ale skoro się w to wmieszała polityka, i to w kwestii, na którą rząd ówczesny szczególnie był drażliwy, łatwo można było przypuścić, iż „wiernego sługę tronu”, Tartufa, zostawią w posiadaniu mienia ofiary, nie wglądając zbyt ściśle, jak do niego doszedł. Toć już w zwykłej drodze denuncjant otrzymywał nieraz w nagrodę skonfiskowany majątek. Zauważę tutaj, iż byli komentatorzy, którzy stawiali teorię, że w ogóle Tartufe należy do tajnej policji stanu i że polował na Orgona na upatrzonego tj. zbliżył się już do niego z zamiarem wydobycia zeń depozytu Argasa, którego istnienie przewąchał. [przypis tłumacza]

źleś zrozumiał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: źle zrozumiałeś. [przypis edytorski]

źle się uiścił z (…) obowiązku — dziś popr.: źle się wywiązał z obowiązku. [przypis edytorski]

źle (starop.) — niesłusznie. [przypis redakcyjny]

źle (starop.) — [tu:] niesłusznie. [przypis redakcyjny]

źle uprzedzony do kogo — z góry źle nastawiony do kogo. [przypis edytorski]

źle żywy (starop.) — ledwie żywy. [przypis redakcyjny]

žliaugti — smarkiai tekėti, srūti. [przypis edytorski]

źlić się (daw.) — złościć się, gniewać. [przypis edytorski]

žnektelėti — atsitrenkti nukritus. [przypis edytorski]

ζωή αιώνιος (gr.) — życie wieczne. [przypis edytorski]

ζῷον πολιτικόν (gr.) — zwierzę polityczne; określenie człowieka podane przez Arystotelesa, wskazujące, że ludzie z natury realizują się dzięki uczestnictwu w życiu wspólnoty ludzkiej. [przypis edytorski]

źrał a. źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]

źrałość (daw.) — dojrzałość, dorosłość. [przypis edytorski]

źrałość — dziś popr.: dojrzałość. [przypis edytorski]

źrały a. źrzały (starop.) — dojrzały. [przypis edytorski]

źrały (daw.) — dojrzały, dorosły. [przypis edytorski]

źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]

źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]

źrały (daw.) — dojrzały. [przypis redakcyjny]

źrały — dziś popr.: dojrzały. [przypis edytorski]

źreb — dawna miara powierzchni ziemi. [przypis edytorski]

źreć (daw.) — dojrzewać. [przypis edytorski]

źrejomo — w sposób widoczny. [przypis redakcyjny]

źrenice spuszcza, słuchając o błędzie swej siostry — Porównanie dziwnie piękne! Zaiste, religia temu nie winna, że duchowieństwo jest zepsute, lecz ona tu w niebie jak niewinność na ziemi rumieni się nad błędem drugich. [przypis redakcyjny]

źrenice — tu w znaczeniu: tęczówki. [przypis edytorski]

źrennice (daw. forma) — dziś: źrenicy. [przypis edytorski]

źrennicy — dziś: źrenicy. [przypis edytorski]

źretelny (daw.) — widoczny. [przypis redakcyjny]

źróbek (gw.) — źrebak, konik. [przypis edytorski]