Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | francuski | hiszpański | łacina, łacińskie | niemiecki | włoski
Według języka: wszystkie | English | polski
Znaleziono 535 przypisów.
Quid non (…) obliviscitur — Horatius, Epodes, II, 37. [przypis tłumacza]
Quido Maria Vyskočil (właśc. Antonín Ludvík Vyskočil; 1881–1969) — czeski pisarz, poeta, bibliotekoznawca i scenarzysta filmowy, autor licznych dzieł literackich, z których najbardziej znane są utwory inspirowane legendami z folkloru górników z jego rodzinnego Příbramia, Stříbrné město (1910) i Šachta (1927). [przypis edytorski]
quid pro quo a. qui pro quo (łac.) — dosłownie: coś za coś; zabawna zamiana miejsc, nieporozumienie. [przypis edytorski]
Quidquid est timeo Danaos et dona ferentes (łac.) — Czymkolwiek to jest, obawiam się Danaów (Greków), nawet gdy niosą dary (Wergiliusz, Eneida II 49); wypowiedź kapłana trojańskiego Laokoona na widok wielkiego drewnianego konia pozostawionego przez wrogów na plaży, rzekomo daru dla bogów; fraza przysłowiowa, używana zwykle bez pierwszych dwóch wyrazów, jako ostrzeżenie, żeby nie ufać wrogom, nawet kiedy działają pozornie dla nas korzystnie. [przypis edytorski]
quidquid fit, necessario fit — cokolwiek się dzieje, dzieje się z koniecznością. [przypis tłumacza]
quidquid non discutitur, iustitia non putatur (łac.) — bez roztrząsania nie ma sprawiedliwości. [przypis redakcyjny]
Quidquid (…) videntur (łac.) — „Cokolwiek czyni władca, zdaje się to nakazywać” (tłum. Edmund Cięglewicz; parafraza z Quintilian, Pro milite contra tribunum [w:] Declamationes Maiores, 3). [przypis tłumacza]
Quidquid (…) videtur — Lucretius, De rerum natura, V, 577. [przypis tłumacza]
Quid sibi (…) possit — Lucretius, De rerum natura, III, 1070. [przypis tłumacza]
Quid sit amor (…) fallente — 1. Co to jest miłość i skąd bierze swe miano. 2. Jaki jest skutek miłości. 3. Między jakimi osobami może istnieć miłość. 4. W jaki sposób miłość zyskać, zachować, w jaki sposób zwiększa się ona, maleje i kończy. 5. O oznakach wzajemnej miłości i co ma czynić jedno z kochanków, gdy mu drugie nie dochowa wiary. [przypis redakcyjny]
Quid sum miser tunc dicturus? Quem patronum rogaturus? Cum vix iustus sit securus. (łac.) — co ja nieszczęśliwy mogę teraz powiedzieć, jakiego patrona prosić, gdy nawet sprawiedliwy jest ledwie bezpieczny? [przypis edytorski]
quid terras (…) fugit (łac.) — „Czemuż to rzucasz ciepłe kraje,/ Pędząc na chłodne wyraje?/ Z ojczyzny uciec możesz, ale nie przed sobą” (Horatius, Odae, II, 16, 18; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quid (…) voluptas — Prudentius, Libri contra Symmachum. [przypis tłumacza]
Quien sabe? (hiszp.) — Kto wie? [przypis edytorski]
Quien vive? (hiszp.) — Kto idzie? [przypis edytorski]
qui (…) esse — Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, 6. [przypis tłumacza]
Qui est ça? (fr.) — Kto to jest? [przypis edytorski]
Qui est cette personne? (fr.) — Kim jest ta osoba? [przypis edytorski]
Qui est là? (fr.) — Kto tu jest? [przypis edytorski]
Qui est la, maman? — Kto to jest, mamo? [przypis edytorski]
qui facile credit, facile decipitur (łac.) — łatwowierny łatwo bywa oszukany. [przypis redakcyjny]
Qui facit (…) eam (łac.) — Kto dół kopie, sam weń pada. [przypis redakcyjny]
Qui facit veritatem (łac.) — fragment cytatu z Ewang. św. Jana, rozdz. 3. wers. 21. Qui facit veritatem, venit ad lucem: Kto czyni prawdę, idzie do światłości, aby się pokazały uczynki jego, iż w Bogu uczynione są. [red. WL]. [przypis redakcyjny]
qui font mouris les enfants (fr.) — które uśmiercają dzieci. [przypis edytorski]
Qui giace Arrigo Beyle Milanese, Visse, scrisse, amo Se n'andiede di anni… Nell 18.. — Tu leży Henryk Beyle, mediolańczyk. Żył, pisał, kochał. Umarł, mając lat … w roku 18.. [Red. WL.]. [przypis edytorski]
Qui gloriatur, in Domino glorietur (łac.) — Jr 9, 23. „Kto się pyszni, niech pyszni w Panu”. [przypis tłumacza]
Qui habitat in adjutorio altissimi (łac.) — Kto przebywa w pieczy Najwyższego; Psalm 91. [przypis edytorski]
qui iecerunt coelum et terram (łac.) — którzy stworzyli niebo i ziemię. [przypis edytorski]
QUI INCOMINCIA IL LIBRO… (wł.) — tu się zaczyna księga nowych wymagań i najwyższej cnoty. [przypis edytorski]
Qui justus est, justificetur adhuc (łac.) — Ap 22, 11: „Kto jest sprawiedliwy, niech się jeszcze usprawiedliwi”. [przypis tłumacza]
qui le sait? (fr.) — kto wie? [przypis edytorski]
qui le sait? tout est possible. (fr.) — kto wie? Wszystko jest możliwe. [przypis edytorski]
Qu'il est beau (fr.) — jakie to piękne (lub: jaki on jest piękny). [przypis edytorski]
Qui (…) levi (łac.) — Jeśliś mądry, mądrość swą w życiu okazuj; miej tylko czyste sumienie i nie trwóż się za lada szelestem. [przypis redakcyjny]
qu'il prend son bien où il le trouve (fr.) — który korzysta z dobrodziejstwa tam, gdzie je znajdzie. [przypis edytorski]
qu'ils crachent sur le cadavre (fr.) — że oni plują na trupa. [przypis edytorski]
Qui mandicat indignus (łac.) — 1 Kor 11, 29: „Kto pożywa niegodnie”. [przypis tłumacza]
qui manum opponat (łac.) — kto by się oparł. [przypis redakcyjny]
qui me monte à la gorge (fr.) — to podchodzi mi do gardła, dusi. [przypis redakcyjny]
Qui me recipit, non me recipit, sed eum qui me misit (łac.) — Mk 9, 37: „Kto mnie przyjmuje, nie mnie przyjmuje, lecz tego, który mnie posłał”. [przypis tłumacza]
Quimper — miasto we Francji. [przypis edytorski]
qu'importe (fr.) — nieważne; najczęściej w zwrocie qu'importe si: nie ważne, czy; nie ważne, jak. [przypis edytorski]
Quinanima — imię (w oryginale: Quinimina). [przypis edytorski]
Quinault, [Jeanne (1699–1783)] — głośna aktorka, która w salonie swoim gromadziła kółko wybitnych ludzi pióra. Zebrania te odznaczały się wielką swobodą myśli i języka. [przypis tłumacza]
Quincey, Thomas de (1785–1859) — angielski pisarz, eseista, zasłynął dziełem Wyznania angielskiego opiumisty. [przypis edytorski]
Quincey, Thomas de (1785–1859) — angielski pisarz i myśliciel epoki romantyzmu, autor Confessions of an English opium-eater oraz licznych esejów filozoficznych, teologicznych, krytycznych i ekonomicznych. [red. WL]. [przypis edytorski]
qui n'étaient pas des brutes — którzy nie byli brutalni, prymitywni. [przypis edytorski]
qui ne connait pas la raison… (fr.) — kto nie zna przyczyny, wpadnie w obroty koła życia i śmierci. [przypis edytorski]
Qui ne risque rien, n'a rien (fr.) — Kto niczego nie ryzykuje, ten nic nie ma. [przypis edytorski]
Qui nescit (…) mare (łac.) — Kto nie umie się modlić, niech się puści na morze. [przypis redakcyjny]
Quinet, Edgar (1803–1875) — filozof francuski. [przypis edytorski]
Quinet, Edgar (1803–1875) — francuski historyk, filozof, pisarz; profesor literatury Collège de France; przyjaciel Mickiewicza. [przypis edytorski]
quin ipse contra esse confiteri coactus est (łac.) — zmuszony był przyznać, że sam ze sobą stoi w sprzeczności. [przypis tłumacza]
Qui nisi (…) omnis (łac.) — „Bo jeśli zmysły mylą, cały rozum błądzi” (Lucretius, De rerum natura, IV, 487; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quin (…) iunco — Vergilius, Eclogae, II, 71. [przypis tłumacza]
Quin, Malcolm MacDuff (1854–1945) — ur. w Coltishall, w Norfolk w Wielkiej Brytanii; dziennikarz, ożeniwszy się w 1881 r. zamieszkał w Newcastle-upon-Tyne i został niezależnym księdzem katolickim kościoła pozytywistycznego (positivist church), stawiającego sobie za cel włączenie filozofii pozytywnej uczeń Auguste'a Comte'a w życie i nauki religijne; autor m.in. hymnów liturgicznych oraz „Pamiętników pozytywisty” (Memoirs of a Positivist, 1924). [przypis edytorski]
Quin (…) mensis (łac.) — „Stąd zwyczaj był prastary, biesiadę ożywiać/ Krwi przelewem i dania przeplatać turniejem/ Bijących się na ostro, co często padali/ Na stoły, krwią bryzgając pomiędzy puchary” (Silius Italicus, Punica, XI, 51; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
qui non laborat, non manige ducat (łac.) — kto nie pracuje, nie porośnie w dostatki. [przypis tłumacza]
Quintana — licytacja w pałacu Nerona, na której sprzedawano rzeczy, które Cezar z towarzyszami, przebrani, rabowali jako zwykli rzezimieszkowie, w Rzymie, dzieląc potem pomiędzy siebie zysk osiągnięty z tejże licytacji. [przypis redakcyjny]
Quintus Calaber — żył w II wieku po Chr., napisał obszerną epopeję, mającą być dalszym ciągiem Iliady. [przypis tłumacza]
Quintus Calaber — żył w IV wieku po Chr., napisał obszerne dzieło, mające być dalszym ciągiem Iliady. [przypis redakcyjny]
Quintus Ligarius — przeciwnik Cezara z czasów wojny z Pompejuszem, wybroniony przez Cycerona. [przypis edytorski]
quinze (fr.) — piętnaście. [przypis edytorski]
qui obnixo genu — tak np. powiada Statius: obnixa pectora (Thebaid, lib. VI, w. 863): „(…) rumpunt obnixa forentes/ pectora (…)”, co tłumaczy stary komentator Bartha przez summa vi contra nitentia. Podobnie mówi Owidiusz (Halieut., w. 11) obnixa fronte, opowiadając o smoku morskim (Scaro) starającym się przedostać przez więcierze ogonem, a nie łbem: Non audet radiis obnixa occurrere fronte. [przypis redakcyjny]
qui opere ac doctrina sustentabit ecclesiam (łac.) — który pracą i nauczaniem podtrzyma Kościół. [przypis edytorski]
Qui per virtutem peritat non interit — kto umiera z powodu swego męstwa, ten nie ginie. [przypis edytorski]
qui portent malheur (fr.) — które przynoszą nieszczęście. [przypis edytorski]
qui potest capere capiat (łac.) — łapie, kto może złapać. [przypis edytorski]
Qui (…) potest — Cicero, De petitione consulatus [a. Commentariolum petitionis], 9. [przypis tłumacza]
Quippe (…) dedisse — Lucretius, De rerum natura, V. 1157. [przypis tłumacza]
Quippe (…) nefas — Vergilius, Georgica, I, 504. [przypis tłumacza]
Quippe (…) procellas — Lucretius, De rerum natura, III, 801. [przypis tłumacza]
Quippe (…) vires — Lucretius, De rerum natura, IV, 988. [przypis tłumacza]
qui prior est tempore, potior est iure (łac.) — kto pierwszy co do czasu, pocześniejszy co do prawa. [przypis tłumacza]
Qui procul hinc (łac.) — kto daleko stąd. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — dosł. jeden zamiast drugiego; pomyłka co do tożsamości postaci. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — ktoś za kogoś (określenie nieporozumienia co do osoby). [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — nieporozumienie; dosł. jeden zamiast drugiego, pomyłka co do osoby. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — nieporozumienie, pomyłka co do osoby. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — nieporozumienie, pomyłka; dosł.: kto zamiast którego. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — nieporozumienie. [przypis edytorski]
qui pro quo — łac. wzięcie czegoś za coś innego, pomyłka, nieporozumienie. [przypis edytorski]
qui pro quo (łac.) — wzięcie czegoś za coś innego, pomyłka, nieporozumienie. [przypis edytorski]
Quiproquo — warszawski teatrzyk działający w latach 1919–1931. [przypis edytorski]
Quiproquo — warszawski teatrzyk działający w latach 1919-1931. [przypis edytorski]
qui, quae, quod (łac.) — który, która, które. [przypis edytorski]
Qui redemisti perditos, noli perdere redemptos! — napis podobny znajduje się na pięknej figurze w lesie pod Zawieprzycami, w Lubelskiem. [przypis autorski]
Qui requirunt (…) nota — Cicero, De natura deorum, I, 3. [przypis tłumacza]
Qui (…) retro (łac.) — „Co łbem wybija ślady, gdy w tył kroczy” (Lucretius, De rerum natura, IV, 474; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quiroga, Riego, Porlier — Quiroga (1784–1841), hiszpański, generał i mąż stanu, szermierz idei konstytucyjnych; toż samo Riego (powieszony w r. 1823); Porlier: patriota hiszpański stracony w r. 1815. [przypis tłumacza]
Quis accurate (…) loqui (łac.) — „Ten przemawia w sposób arcynudny, kto chce mówić zawsze i ciągle pięknie i ozdobnie” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 75; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quis (…) Alpibus — Iuvenalis, Satirae, XIII, 162. [przypis tłumacza]
Quis annuntiavit ab exordio ut sciamus et a principio ut dicamus: Justus es? (łac.) — „Kto oznajmi od początku, iżbyśmy wiedzieli, i od początku, iżbyśmy rzekli: Sprawiedliwyś jest?”. [przypis tłumacza]
Qui santificabantur et mundos se putabant… simul consumentur, dicit Dominus (łac.) — „Którzy uświęcają i uważają za czystych… koniec także wezmą, powiada Pan”. [przypis tłumacza]
quis (…) antiquitas? (łac.) — „I któż się znajdzie, kogo by nie przekonała tradycja starożytna, poparta i poświadczona godnymi pomnikami i świadectwy?” (Cicero, De divinatione, 1, 40; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quis (…) contraxit (łac.) — „Gdzie i który, nawet średniej miary gladiator wydał jęk? Albo z bólu fizycznego twarz choć skurczył? Który z nich nie zachował męskiej godności, walcząc stojąco, ba, nawet gdy już leżał na ziemi? Który z nich, upadłszy, cofnął szyję przed mieczem, co mu z rozkazu ludu miał przeszyć gardło?” (Cicero, Tusculanae disputationes, II, 17; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quis custodiet ipsos custodes (łac.) — kto pilnuje strażników. [przypis edytorski]
Quis dabit capiti meo aquam, et oculis meis fontem lacrimarum, et plorabo (łac.) — kto da mojej głowie wodę i oczom moim źródło łez, a będę płakał; wg. Biblii Tysiąclecia: „Któż da mi schronisko dla podróżnych na pustyni, bym mógł opuścić mój naród i oddalić się od niego” itd. (Księga Jeremiasza 9,1). [przypis edytorski]
Quis desiderio (…) capitis (łac.) — „Więc może się mam wstydzić, że mnie rwie tęsknica,/ Może się mam hamować w żalu za kochankiem?” (Horatius, Odae, I, 24, 1; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
quis est (…) collincet (łac.) — „Kto całymi dniami rzuca oszczepem w pierścionek, czemuż by kiedyś nie utrafił?” (Cicero, De divinatione, II, 59; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
