Spis treści
Psalmodia polskaPsalm XX
Laudate pueri Dominum[1].
Psalm 112[2]
Dzięka prywatna za dobrodziejstwa boskie
1Chwalcie dzieci Pana, chwalcie imię pańskie.
2Błogosławcie słudzy Najwyższego, wielbij i ty, drobna dziatwo, niepojętego Pana w dobroci.
3Który z ust niemowlątek i ssących zgotował sobie chwałę, a najprzyjemniejsze ma pienie[3] w niewinności.
4Nuż i ty, domaku[4], nieustannym ze mną wołaj głosem: niech będzie imię pańskie błogosławione na wieki!
5Od wschodu słońca, aż na zachód jego, chwalebny Bóg i cudownym w mocy ręki swojej.
6Który czyni, iż niepłodna z brzemieniem chodzi, a dawszy syna, zdesperowaną matkę nabawi pociechy.
7Bóg, DzieckoKiedy chce Pan, znosi z bezpotomnego sromotę niepłodności; a gdy mu się podoba, dopuszcza na wielu dzieci ojca sieroctwo.
8Choć utrapi ekspektatywą[5] długo czekanego płodu, ale litując, nagrodzi błogosławieństwem, że powiwszy syna, rozśmieje się Sara w starości.
9Czego i ja doznawszy, za ten kawałek pociechy dziękujęć[6], Boże mój, i upadłszy sercem uniżonem, wielbię imię Twoje święte.
10Ty Panie uczyń z prostaka dowcipnego[7]: aby umiał obierać dobre, a chronić się złego.
11Ty uczerstw[8] rozum i siłę, zwłaszcza wlawszy w serce młode bojaźń Twoją, która jest początkiem mądrości.
12Nie umykajże[9] mój Panie dozornej opieki Twojej, ratując go, a łaska pobudzająca do dobrego, niechaj będzie z nim zawsze.
13Bo któż Tobie podobny, Panie Boże nasz, który mieszkasz na wysokości, a przecie na niskie rzeczy wzglądasz, na niebie i na ziemi.
14Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi świętemu. Jako była na początku, tak i teraz, i zawsze, i na wieki wieków, Amen.
Przypisy
Psalm 112 — w dzisiejszej numeracji np. wg. Biblii Tysiąclecia: Psalm 113, zaczynający się od słów: „Alleluja. Chwalcie, słudzy Pańscy, chwalcie imię Pana”. [przypis edytorski]
umykajże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że; umykać czego: odbierać, zabierać co. [przypis edytorski]