Edward PasewiczDolna WildaAutobus czerwony
1
Piękny chłopiec.
Piękny mocny.
Piękny a śmiertelny.
Ludzie w autobusie
5patrzą na niego.
Pełno jest spojrzeń,
które go taksują.
Kobiety i mężczyźni,
dzieci i martwe przedmioty.
10Och, one szczególnie.
Pełen martwych przedmiotów
jest ten autobus, który
wiezie chłopca.
I wszystkie spojrzenia
15są jakby jednym spojrzeniem,
może dlatego, że jest tak realny,
za długa jest koszulka
za duże są buty?
Spojrzenie ma rozbiegane
20szczególnie na przystankach,
jakby czekał i wypatrywał
przy kolejnych wiatach
kogoś, kogo zna lub
kogoś, kto zna jego.
25
Lecz dojeżdża sam,
i nie zamienia
z nikim ani słowa.
Piękny chłopiec.
Piękny mocny.
30Piękny a śmiertelny.
Pełne są jego spojrzeń
nasze nerwowe spojrzenia.