Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 156973 przypisów.
investigarunt (łac.) — odgadli. [przypis redakcyjny]
in vestito di confidenza (wł.) — w intymnym odzieniu. [przypis edytorski]
in vicinitate inimicitias, nactus occasionem (łac.) — jak to między sąsiadami, waśnie, korzystając z nadarzającej się sposobności. [przypis redakcyjny]
in victimam (łac.) — na ofiarę. [przypis edytorski]
in victoria (łac.) — w zwycięstwie. [przypis redakcyjny]
in victualibus (łac.) — co do żywności. [przypis redakcyjny]
invidemus (łac.) — zazdrościmy. [przypis redakcyjny]
Invidemus posteritati (łac.) — a zazdrościmy potomności. [przypis redakcyjny]
invidia bonorum noverca (łac.) — nienawiść jest macochą dobrych. [przypis redakcyjny]
invidia, bonorum noverca — zazdrość, dobrych macocha. [przypis redakcyjny]
invidia in occulto, adulatio in aperto est (łac.) — nienawiść po kryjomu, pochlebstwo jawnie służy. [przypis redakcyjny]
invidia (łac.) — zazdrość. [przypis edytorski]
invidia (łac.) — zazdrość, zawiść. [przypis redakcyjny]
Invidia Siculi non inuenere tyranni/ Tormentum maius (łac.) — Sycylijscy tyrani nie znaleźli większej męczarni nad zawiść. [przypis redakcyjny]
invidi (łac.) — nienawistni. [przypis redakcyjny]
in vino veritas (łac.) — prawda w winie. [przypis edytorski]
in vino veritas (łac.) — w winie [jest] prawda. [przypis edytorski]
in vino veritas (łac.) — w winie (jest) prawda. [przypis edytorski]
in vino veritas (łac.) — w winie prawda. [przypis edytorski]
inviolatum (łac.) — nienaruszalny, nietykalny. [przypis edytorski]
In virtute (…) haberemus — Cicero, De natura deorum, III, 36. [przypis tłumacza]
in viscera Reipublicae (łac.) — w głąb Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
invisibilium, visibilium (łac.) — niewidzialne, widzialne. [przypis redakcyjny]
in vita (łac.) — za życia. [przypis redakcyjny]
invita Minerva (łac.) — znaczy: wbrew woli Minerwy. Minerwa była u Rzymian boginią mądrości. [przypis tłumacza]
invita Republica (łac.) — wbrew woli Rzeczpospolitej. [przypis redakcyjny]
invitis illis (łac.) — wbrew ich woli. [przypis redakcyjny]
In vitium (…) fuga — Horatius, Ars poetica, 31. [przypis tłumacza]
Invitum (…) occidendi — Horatius, Ars poetica, 467. [przypis tłumacza]
in volumen legum (łac.) — w zbiór praw. [przypis redakcyjny]
invulnérable (fr.) — nie do zranienia. [przypis edytorski]
invulnérable (fr.) — nietykalny; taki, którego nie można zranić. [przypis edytorski]
inwalida — tu: weteran. [przypis edytorski]
inwalid — dziś: inwalida. [przypis edytorski]
inwalid — dziś popr.: inwalida. [przypis edytorski]
inwalid — dziś tylko: inwalida (kaleka). [przypis redakcyjny]
inwalidów — w domyśle: weteranów wojennych. [przypis edytorski]
Inwalidzi — fr. Les Invalides; kompleks budynków w Paryżu, na lewym brzegu Sekwany; składa się z Pałacu Inwalidów (dawniej szpital i pensjonat dla inwalidów wojennych, obecnie Muzeum Armii) i Kościoła Inwalidów. [przypis edytorski]
Inwalidzi (fr. Les Invalides) — wybudowany z inicjatywy króla Ludwika XIV wielki kompleks budynków w Paryżu, służący jako szpital i pensjonat dla inwalidów wojennych, obecnie mieszczący również muzea związane z wojskową historią Francji. [przypis edytorski]
inwektywa — napaść. [przypis redakcyjny]
inwektywa — obelga, zarzut. [przypis edytorski]
inwektywa — słowna zniewaga. [przypis edytorski]
inwektywa (z łac.) — łajanie, karcenie; dziś: obelga. [przypis edytorski]
inwektywa (z łac.) — napaść. [przypis redakcyjny]
inwektywa (z łac.) — obelga, zniewaga, obraza. [przypis edytorski]
inwektywa (z łac.) — zniewaga. [przypis edytorski]
inwencja niższego rzędu, jaką zalecał Horacy poecie tragicznemu — [patrz: Horacy,] Ad Pisones (List do Pizonów o sztuce rymotwórczej) w. 128–130: „Lepiej dziel pieśń Iliady na akty, aniżeli byś miał ty pierwszy przedstawiać rzeczy, których nikt przed tobą jeszcze nie znał i nie opiewał”. [przypis tłumacza]
inwencja — pomysłowość. [przypis edytorski]
Inwentarskie narzędzia — przedmioty codziennego użytku, powszednie. [przypis redakcyjny]
inwentarz — majątek, dobytek. [przypis edytorski]
inwentarz — spis. [przypis redakcyjny]
inwentarz — tu: pojazd, sprzęt. [przypis edytorski]
inwentarz — tu: wykaz gruntów chłopskich i ciążących na nich obowiązków. [przypis redakcyjny]
inwentarz — tu: zwierzęta hodowlane. [przypis edytorski]
inwentarz — tu: zwierzęta. [przypis edytorski]
inwentor (daw., z łac.) — wynalazca, sprawca. [przypis edytorski]
inwersja (z łac. inversio: odwrócenie) — zmiana zwykłego układu na odwrotny. [przypis edytorski]
inwestygacji — badaniu, śledztwie. [przypis redakcyjny]
inwestytura — ceremonia przejęcia władzy. [przypis edytorski]
inwestytura (daw.) — nadanie lenna a. danie władzy. [przypis edytorski]
inwestytura (z łac.) — uroczyste nadanie władzy lennej. [przypis redakcyjny]
inwestytura (z łac.) — uroczyste przejęcie władzy. [przypis edytorski]
inwidia (daw., z łac.) — nienawiść. [przypis edytorski]
inwidia (daw., z łac.) — nienawiść, zawiść, zazdrość. [przypis edytorski]
inwidia (łac.) — zazdrość, zawiść. [przypis edytorski]
inwidia — z łac. invidia: zawiść. [przypis edytorski]
inwidia (z łac.) — zazdrość. [przypis edytorski]
inwidia (z łac.) — zazdrość, zawiść. [przypis edytorski]
inwigilować — śledzić. [przypis redakcyjny]
inwitacja (daw., z łac.) — zaproszenie. [przypis edytorski]
inwitacja (z łac.) — zaproszenie. [przypis edytorski]
inwitacja (z łac.) — zaproszenie. [przypis redakcyjny]
inwitacje — zaproszenia. [przypis edytorski]
inwitować — nawiedzać, nachodzić; odwiedzać, składać wizytę. [przypis edytorski]
inwitować — zapraszać. [przypis redakcyjny]
inwitować (z łac.) — zapraszać. [przypis redakcyjny]
inwitowany — (daw.) zaproszony. [przypis edytorski]
inwit — w brydżu, wiście: odzywka do partnera zachęcająca do licytowania gry premiowanej. [przypis edytorski]
inwokacja — wezwanie, przywołanie. [przypis redakcyjny]
inwokacja (z łac.) — wezwanie, przywołanie. [przypis redakcyjny]
inwolucja (łac.) — cofanie się w rozwoju. [przypis edytorski]
inwolucja (z łac.) — rozwój wsteczny, zanik fizjologiczny lub powrót organu do uprzednich rozmiarów. [przypis edytorski]
inżynierowie złożyli wielką maciorę — Rodzaj maszyny wojennej używanej przed wynalezieniem prochu. [przypis tłumacza]
Ioannes Tertius (łac.) — Jan Trzeci. [przypis redakcyjny]
I obejrzał Bóg wszystko, co uczynił, i oto było bardzo dobre. I był wieczór, i był ranek — dzień szósty — Rdz 1, 31. [przypis edytorski]
iocus (łac.) — żart. [przypis edytorski]
…i odebrali broń wszystkim, prócz owych trzech tysięcy — podczas gdy niezapisani do katalogu odeszli, zapisani zostali pod bronią, by w razie niepokoju ewentualny opór stłumić siłą. Spartańscy żołnierze i „sympatycy” „trzydziestki” spoza owych 3000 rozbili obywateli. Taką odpowiedź daje „trzydziestka” na uwagę Teramenesa, że słabsi (3000) nie mogą gwałcić woli silniejszych (ogółu Ateńczyków). [przypis tłumacza]
I odpowiadając, Anioł rzekł… — Tb 6, 11–18, w tłum. Jakuba Wujka. [przypis edytorski]
io fatto lui un figlio (wł.) — zrobiłem jej syna. [przypis edytorski]
I ogień nawet palił się w ognisku, a dym przez nozdrza konia się wywijał — podanie o koniu Witola tak mówi. [przypis autorski]
Iohanna — Joanna D'Arc (1412–1431), święta, mistyczka, patronka Francji. Prowadziła wojska francuskie do walki przeciw Anglikom, skłaniając je do przyjęcia bardziej ofensywnej taktyki. Ostatecznie została wydana Anglikom, osądzona za herezję i spalona na stosie. [przypis edytorski]
I o kłótni Rejtana z księżęciem Denassów — Historia sporu Rejenta z ksiażęciem De Nassau, przez Wojskiego niedoprowadzona do końca, wiadoma jest z tradycji. Umieszczamy koniec jej kwoli ciekawemu czytelnikowi. Rejtan, obruszony przechwałkami książęcia De Nassau, stanął obok niego na przesmyku. Właśnie ogromny odyniec, rozjuszony strzałami i szczwalnią, leciał na przesmyk. Rejtan wyrywa książęciu z rąk strzelbę, swoją ciska o ziemię, a ująwszy oszczep i podając drugi Niemcowi: «Teraz, rzekł, obaczym, kto lepiej robi spisą». Już odyniec wpadał, kiedy Wojski Hreczecha, opodal stojący, trafnym strzałem zwierza powalił. Panowie zrazu gniewali się; potem pogodzili się i hojnie wynagrodzili Hreczechę. [przypis autorski]
Io l'amo — kocham go. [przypis tłumacza]
Iole — córka Euryta, króla Ojchalii, branka Heraklesa. Poeta mylnie zamiast Omfali wprowadza tu Iole. [przypis redakcyjny]
Io (mit. gr., mit. rzym.) — córka króla Argos, którą zakochany Zeus (rzym. Jowisz) zamienił w jałówkę, by ukryć ją przed swoją małżonką Herą (rzym. Junoną); wg innej wersji została z zemsty zamieniona w jałówkę przez Herę; ojciec Io, Inachos, był bogiem i uosobieniem rzeki. [przypis edytorski]
Io (mit. gr.) — nimfa, córka Melii (jednej z okeanid) i Inachosa (syna Okeanosa i Tetydy), boga rzeki o tej samej nazwie, płynącej w Argolidzie, najstarszego króla Argos. Io była kapłanką Hery w Argos; zakochał się w niej Zeus i, aby ukryć swój romans przed żoną Herą, otaczał całą okolicę chmurą (a. zbliżał się do Io pod postacią chmury). W jednej z wersji mitu zamienił swoją wybrankę w krowę, również w celu ukrycia swego związku z Io (Ioną) przed Herą; inna wersja podaje, że to zazdrosna Hera, dowiedziawszy się o niewierności Zeusa, przemieniła Io w krowę, a następnie zażądała od męża, aby ta właśnie krowa została jej poświęcona; bogini umieściła Io w swej świątyni i postawiła przy niej na straży stuokiego, wiecznie czuwającego olbrzyma Argosa. Zeus wykradł Io przy pomocy Hermesa, który uśpił Argosa grą na flecie (a. opowieściami), uciął mu głowę i uwolnił Io. Wówczas Hera zesłała na przemienioną w krowę Io szał (pod postacią gza, który ją dokuczliwie kąsał), który gnał ją po świecie. Ostatecznie Io dotarła do Egiptu, gdzie Zeus przywrócił jej ludzką postać. Wówczas urodziła syna (była w ciąży z Zeusem) Epafosa i poślubiła króla Egiptu, po którym jej syn odziedziczył tron. Io bywa też utożsamiana z boginią księżyca, będąc przedstawiana jako kobieta o rogach ze złota. [przypis edytorski]
Io (mit. gr.) — nimfa, kapłanka Hery, uwiedziona przez Zeusa (Jowisza), następnie zamieniona w krowę. [przypis edytorski]
Io (mit. gr.) — nimfa, kapłanka Hery, uwiedziona przez Zeusa, następnie zamieniona w krowę. [przypis edytorski]
Io (mit. gr.) — nimfa, kochanka Zeusa. [przypis edytorski]
Io (mit. gr.) — zakochany Zeus zamienił ją w jałówkę, by uratować przed zazdrosną Herą. [przypis edytorski]
