Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 2485 przypisów.
instygatariusz, właśc. instygator — daw. oskarżyciel publiczny, prokurator; ale także: prowokator. [przypis edytorski]
instygator (daw.) — oskarżyciel. [przypis edytorski]
instygator (hist.) — oskarżyciel publiczny, odpowiednik dzisiejszego prokuratora. [przypis edytorski]
instygator (łac.) — podżegacz, inicjator, pomysłodawca. [przypis edytorski]
instygator — prokurator. [przypis edytorski]
instygować — oskarżać przed sądem; doradzać gorliwie, inspirować, podjudzać. [przypis edytorski]
instygować — podjudzać; oskarżać przed sądem. [przypis edytorski]
instygować (z łac.) — podżegać, namawiać, podjudzać. [przypis edytorski]
instynkta (daw.) — dawna forma M. l.mn.; dziś: instynkty. [przypis edytorski]
instynkta (daw.) — dziś popr. forma M.lm: instynkty. [przypis edytorski]
instynkta (daw. forma) — instynkty. [przypis edytorski]
instynkta — dziś: instynkty. [przypis edytorski]
instynkta — dziś popr. forma M.,B. lm: instynkty. [przypis edytorski]
instynktowie — dziś: instynktownie. [przypis edytorski]
instynktowie — przysł. od: instynkt; dziś: instynktownie. [przypis edytorski]
instynktowne trafianie s. 138, w. 22 — [autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; tu na odnośnej stronie znajduje się fragment]: „(…) wpadł Strumieński instynktownie na najlepszy sposób przygotowania sytuacji, w której by musiał wreszcie wszystko z siebie wydobyć. Wszczął wielką awanturę z żoną i pokłócił się z nią” (rozdziału VII). [przypis edytorski]
instynktowo — dziś: instynktownie. [przypis edytorski]
instynktowo — dziś popr.: instynktownie. [przypis edytorski]
instynkt — wrodzona zdolność do działań zapewniających przetrwanie. [przypis edytorski]
instytucja zwana potlacz — ceremonia składania darów praktykowana przez plemiona zamieszkujące Północno-Zachodnie Wybrzeże Ameryki Północnej w przełomowych momentach życia członków tych społeczności (narodziny, inicjacje, osiągnięcie pełnoletności, zaślubiny, śmierć, a także wojna, nieszczęśliwy wypadek, wyznaczenie spadkobiercy czy okazanie mocy religijnej); instytucję tę analizowali m.in. Alan McMillan, Ruth Benedict czy George Peter Murdock; jako podstawową funkcję potlaczu wskazywano podtrzymywanie i potwierdzanie swego prestiżu i rangi, ale także po prostu dystrybucję dóbr. [przypis edytorski]
instytucyj — dziś raczej forma D.lm: instytucji. [przypis edytorski]
Instytut Anatomiczny — chodzi o Instytut Anatomii Akademii Medycznej w Gdańsku, który znajdował się we Wrzeszczu (obecnie dzielnicy Gdańska). [przypis edytorski]
instytut (daw.) — instytucja. [przypis edytorski]
Instytut — Instytut Francuski, obejmujący pięć towarzystw naukowych: Akademię Francuską, Akademię Napisów i Literatury Pięknej, Akademię Nauk, Akademię Sztuk Pięknych i Akademię Nauk Moralnych i Politycznych. [przypis edytorski]
instytutka (rzad.) — wychowanka instytutu dla panien-szlachcianek; pensjonarka. [przypis edytorski]
Instytut — tu: Instytut Francji, francuskie towarzystwo naukowe założone w 1795, w skład którego wchodzą: Akademia Francuska, Akademia Inskrypcji i Literatury Pięknej, Akademia Nauk, Akademia Sztuk Pięknych oraz Akademia Nauk Moralnych i Politycznych. [przypis edytorski]
Instytut z ulicami dokoła — wszystko imienia pp. Curie — w 1909 Uniwersytet Paryski oraz Instytut Pasteura podjęły decyzję zbudowania dla Marii Curie wielkiego laboratorium, noszącego oficjalną nazwę Instytutu Radowego. Celem instytutu było badanie zastosowań radioaktywności w fizyce, chemii i medycynie. W 1920 powołano Fundację Curie, zajmującą się głównie pozyskiwaniem środków dla Instytutu. W 1970 Instytut i Fundacja połączyły się pod wspólną oficjalną nazwą Instytut Curie. [przypis edytorski]
insuficjencja (z łac.) — niewystarczalność. [przypis edytorski]
insuła (starop.) — wyspa. [przypis edytorski]
insuła (z łac.) — wyspa. [przypis edytorski]
insula (łac.) — wyspa. [przypis edytorski]
insula (łac.) — zespół budynków tworzących jedno gospodarstwo, obejmujący pokoje mieszkalne oraz sklepy, warsztaty itd. [przypis edytorski]
insultować (łac.) — znieważać, obrażać. [przypis edytorski]
insultować (łac.) — znieważać. [przypis edytorski]
insultum (łac.) — zniewaga. [przypis edytorski]
insultum (łac.) — zniewaga; tu B. lm insulta: zniewagi. [przypis edytorski]
insult (z łac.) — zniewaga. [przypis edytorski]
insumere (łac.) — zużyć, zastosować, poświęcić. [przypis edytorski]
in summa (łac.) — razem, w ogóle. [przypis edytorski]
in summa (łac.) — tu: podsumowanie. [przypis edytorski]
in summa (łac.) — tu: podsumowując. [przypis edytorski]
in summa (łac.) — w całości. [przypis edytorski]
in summa (łac.) — w sumie. [przypis edytorski]
in summo gradu (łac.) — w najwyższym stopniu. [przypis edytorski]
insupportable — nie do zniesienia. [przypis edytorski]
insupportable voyou (fr.) — nieznośny bandyta. [przypis edytorski]
insurekcja — chodzi o insurekcję kościuszkowską z 1794 roku. [przypis edytorski]
insurekcja w Krakowie — powstanie narodowe przeciw Rosji, a następnie przeciw Prusom; zapoczątkowane 24 marca 1794 na rynku w Krakowie ogłoszeniem aktu powstania i proklamowaniem Tadeusza Kościuszki Najwyższym Naczelnikiem powstania z władzą dyktatorską. [przypis edytorski]
insurekcja (z łac. insurectio: powstanie, od insurgere: buntować się, powstawać przeciw komuś) — tu: insurekcja kościuszkowska, polskie powstanie narodowe wywołane w 1794 r. po drugim rozbiorze Polski, dokonanym przez Rosję i Prusy w r. 1793. [przypis edytorski]
insurgent — członek insurekcji, powstaniec. [przypis edytorski]
in suspenso (łac.) — w zawieszeniu. [przypis edytorski]
insy (gw.) — właśc. inszy, tj. inny. [przypis edytorski]
insynuacja (z łac. insinuare: wśliznąć się, wkraść się) — przypisywanie a. wmawianie komuś (często sugerowane nie wprost i ze złośliwą intencją) czynów a. poglądów sprzecznych z prawem, niemoralnych itp. w celu zdyskredytowania tej osoby. [przypis edytorski]
insynuować — dawać do zrozumienia, sugerować coś ze złośliwą intencją. [przypis edytorski]
inszą — dziś: inną. [przypis edytorski]
inszą (starop. forma) — inną. [przypis edytorski]
insza (daw.) — inna. [przypis edytorski]
insza (daw.) — inna (w domyśle: rzecz, sprawa); co innego. [przypis edytorski]
insza (starop.) — tu: inna rzecz. [przypis edytorski]
inszego — dziś: innego. [przypis edytorski]
insze (gw.) — inne. [przypis edytorski]
inszej (starop. forma) — (w) innej. [przypis edytorski]
inszej (starop.) — innej. [przypis edytorski]
inszemi (starop. forma) — innymi. [przypis edytorski]
inszemi (starop. forma) — [za] innymi. [przypis edytorski]
inszemi (starop. forma) — (z) innymi. [przypis edytorski]
inszem (starop. forma) — innym. [przypis edytorski]
insze (starop. forma) — dziś popr.: inne. [przypis edytorski]
insze (starop. forma) — inne. [przypis edytorski]
insze (starop.) — inne; inni. [przypis edytorski]
insze (starop.) — inne. [przypis edytorski]
insze towarzystwo (starop.) — inni towarzysze; pozostali towarzysze. [przypis edytorski]
inszom (gw.) — inną. [przypis edytorski]
inszość (daw.) — inność. [przypis edytorski]
inszych (starop. forma) — innych. [przypis edytorski]
inszy (daw., gw.) — inny. [przypis edytorski]
inszy (daw.) — inny, pozostały. [przypis edytorski]
inszy (daw.) — inny. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
inszy (gw.) — inny. [przypis edytorski]
inszy — inny. [przypis edytorski]
inszym (daw.) — inny. [przypis edytorski]
inszy (starop. forma) — inni. [przypis edytorski]
inszy (starop. forma) — inny. [przypis edytorski]
inszy (starop.) — inni. [przypis edytorski]
inszy (starop.) — inny. [przypis edytorski]
intérieur (fr.) — wnętrze. [przypis edytorski]
In Te Domine speravi, non confundar in aeternum (łac.) — Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu; Psalm 31. [przypis edytorski]
Integer vitae (…) nec arcu — człowiek uczciwy w życiu i zbrodnią nieskalany nie potrzebuje oszczepu ni łuku Maura (Horacy, Ody I, 22). [przypis edytorski]
integrał (daw.) — całka, pojęcie matematyczne, rodzaj sumy nieskończenie wielu nieskończenie małych wielkości, stosowanej dla wielkości zmieniających się w sposób ciągły. [przypis edytorski]
integralne zrównanie (daw.) — równanie całkowe; matematyczne równanie funkcyjne, w którym występuje całka zawierająca niewiadomą funkcję. [przypis edytorski]
integros (łac.) — całych, nienaruszonych (częstą praktyką fałszerzy było okrawanie krawędzi monety w celu pozyskania kruszcu). [przypis edytorski]
inteligibilny (filoz.) — racjonalny, rozumowy; w filozofii Kanta, a po nim Schopenhauera, występuje rozróżnienie pomiędzy charakterem empirycznym, w którym uczynki jednostki, jako zjawiska, są powiązane z innymi zjawiskami i wynikają z nich na mocy praw przyrody, a charakterem inteligibilnym, wynikającym z wolnej woli i racjonalności podmiotu, który powoduje uczynki, lecz sam nie podlega żadnym warunkom zmysłowości. [przypis edytorski]
Intellectus luminis sicci non est (łac.) — poznanie nie jest [wyłącznie] suchym światłem. [przypis edytorski]
intellektuelle Sachsengängerei (niem.) — tu: intelektualni wędrowni pracownicy najemni (w nawiązaniu do zatrudniających się w Saksonii, „na saksach” sezonowych pracowników rolnych: Sachsengängerei). [przypis edytorski]
intelletto del sacrifizio (wł.) — zmysł poświęcenia (dosł. umysł). [przypis edytorski]
intelligence (fr.) — tu: porozumienie, zmowa. [przypis edytorski]
intelligibilny — w filozofii: zrozumiały, pojmowalny. [przypis edytorski]
intelligo (łac.) — rozumiem. [przypis edytorski]
Intemerata (łac.) — dosł.: niepokalana; tytuł maryjnej pieśni średniowiecznej. [przypis edytorski]
intencjowany (daw.) — usposobiony; ożywiony jakąś intencją, mający pewne zamiary. [przypis edytorski]
