Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 24905 przypisów.
zawarcie (daw.) — zamknięcie. [przypis redakcyjny]
zawarła (daw.) — [tu:] postanowiła. [przypis redakcyjny]
zawarł na umyśle — [tu:] postanowił. [przypis redakcyjny]
zawartka (daw.) — zawierucha. [przypis redakcyjny]
zawarzeć (daw.) — [tu:] skończyć. [przypis redakcyjny]
zawarzeć (starop.) — postanowić. [przypis redakcyjny]
zawdzięczać — tu: odwdzięczyć. [przypis redakcyjny]
zawdzięczając miłość — zawdzięczać w znaczeniu pierwotnym: płacić wdzięcznością, nagrodzić, wywdzięczać się za co (por. Słownik Lindego). [przypis redakcyjny]
zawdzięczając — tu: odwdzięczając się. [przypis redakcyjny]
zawiązane — książki w XVI w. miały często okładki zaopatrzone w klamry lub rzemyki do zawiązywania. [przypis redakcyjny]
zawiązany cnotą (starop.) — związany słowem rycerskim. [przypis redakcyjny]
zawiązywać (…) rozmowę — dziś popr.: nawiązywać rozmowę. [przypis redakcyjny]
zawiasa (przestarz.) — dziś: zawias. [przypis redakcyjny]
zawicie (daw.) — czepek. [przypis redakcyjny]
zawicie (starop.) — zawiniątko, tu: obraz zawinięty. [przypis redakcyjny]
zawierać — zamykać, kończyć. Pasek godzi się z tym, żeby był choć na końcu spisu dobrze zasłużonych umieszczony. [przypis redakcyjny]
zawierciał się (starop.) — zafrasował, zajął [się]. [przypis redakcyjny]
zawiercić (starop.) — zakręcić. [przypis redakcyjny]
zawierszyć (daw.) — zakończyć (od: wierzch). [przypis redakcyjny]
zawieść (daw.) — [tu:] zgubić. [przypis redakcyjny]
zawieść — tu: w niebezpieczeństwo. [przypis redakcyjny]
zawiesił — w poprzednich wyd. Bibl. Nar.: „zaświecił”. [przypis redakcyjny]
zawiesisty (starop.) — zawieszony, stromy. [przypis redakcyjny]
zawinieńciu — poprawnie: zawinięciu. [przypis redakcyjny]
zawisłości [od metafizyki] w ogóle wymaga też Schopenhauer sam od każdej etyki — podobnie, jak Kant i Fichte; por. niniejszej rozprawy ustępy 7 i 9. [przypis redakcyjny]
Za własne kraju starostwa Dwór Petersburski cały kraj kupuje — nacisk Rosji na rozdawanie starostw jej stronnikom. [przypis redakcyjny]
zawód (daw.) — przedsięwzięcie. [przypis redakcyjny]
zawód (daw.) — sprawa. [przypis redakcyjny]
zawód — tu: zajęcie, przedmiot zainteresowania. [przypis redakcyjny]
zawódy — wycieczka, wypad na nieprzyjaciela. [przypis redakcyjny]
zawodem (daw.) — zachodem. [przypis redakcyjny]
zawodnik (daw.) — koń biegający w zawód, koń w ogóle. [przypis redakcyjny]
zawodnik — koń biegający w zawód, koń w ogóle. [przypis redakcyjny]
zawodnik — koń wyścigowy. [przypis redakcyjny]
zawody (daw.) — przygotowania. [przypis redakcyjny]
zawojek lisi — [tu:] podarunek. [przypis redakcyjny]
zawojek (starop.) — [zdrobn. od zawój; tu:] kołnierz zawijany. [przypis redakcyjny]
zawołanie — sława. [przypis redakcyjny]
zawołany — sławny. [przypis redakcyjny]
zawrót (starop.) — wir morski, jak była powieść o Scylli i Charybdzie. [przypis redakcyjny]
zawroty (starop.) — [tu:] wiry morskie. [przypis redakcyjny]
zawrzeć (daw.) — postanowić. [przypis redakcyjny]
zawrzeć (daw.) — [tu:] postanowić. [przypis redakcyjny]
zawsze od zgromadzenia będzie zależało przedłużyć ten termin w drodze szczególnej uchwały, skoro sprawy będą tego wymagały — Mably występuje ostro przeciw ustawowemu normowaniu czasu trwania sesji sejmowej. Prawo takie nazywa przeżytkiem dawnego barbarzyństwa Sarmatów. W tym względzie zresztą różnica między Mablym a Russem nie jest zasadnicza, skoro Russo przyznaje sejmowi prawo swobodnego przedłużania sesji. [przypis redakcyjny]
Zawsze — oh! smutne brzmienie — por. u Byrona w Korsarzu (I, 15): „But still her lips refused to send: — «Farewall!» For in that word, that fatal word — howe'er we promise — hope — believe — there breathes despair”. [przypis redakcyjny]
zawsze taki zburzyć Kartaginę! — aluzja do Katona Starszego (232–148 p.n.e.), który każde ze swoich przemówień w senacie rzymskim kończył zdaniem: „Poza tym sądzę, że należy zburzyć Kartaginę.” [przypis redakcyjny]
zawtórzyło — dziś popr. zawtórowało. [przypis redakcyjny]
Zawżdy na czymści schodzi państwu niesporemu (starop.) — zawsze czegoś brakuje majątkowi, którego nie przybywa (inne rozumienie: zawsze czegoś brak, by zostać prawdziwym panem). [przypis redakcyjny]
zawżdy (starop.) — zawsze. [przypis redakcyjny]
zawżdy — zawsze. [przypis redakcyjny]
zawziąć się — zacząć się. [przypis redakcyjny]
zawziąć — tu: zakorzenić się, utrwalić. [przypis redakcyjny]
zawzięcie (daw.) — [tu:] zamiar. [przypis redakcyjny]
zaźrzeć (starop.) — zazdrościć, lecz tu się rozumie w szlachetny sposób. [przypis redakcyjny]
zaźrzeć (starop.) — zazdrościć. [przypis redakcyjny]
zażąć (daw.) — zgnieść. [przypis redakcyjny]
zażąc — ścisnąć. [przypis redakcyjny]
zażęta siarka — siarka zajęta ogniem, zapalona. [przypis redakcyjny]
zażęty troską (daw.) — ściśnięty, przygnieciony troską. [przypis redakcyjny]
zażec (daw.) — zapalić. [przypis redakcyjny]
zażyć — użyć, posłużyć się. [przypis redakcyjny]
zażyć — zakosztować. [przypis redakcyjny]
zażyć — zaznać, doznać, doświadczyć. [przypis redakcyjny]
zażyć z mańki — oszukać, podejść. [przypis redakcyjny]
zażyć z mańki — tu: oszukać, wywieść w pole; wyrażenie wzięte z języka wojskowego: zażyć z mańki (tj. z lewej ręki) oznaczało niespodziewane uderzenie przeciwnika w walce na białą broń z lewej strony, po szybkim przerzuceniu broni z ręki do ręki. [przypis redakcyjny]
zażył — tu: wziął, przywłaszczył. [przypis redakcyjny]
zażywać — tu: używać sobie na czymś; pustoszyć. [przypis redakcyjny]
zazdrość [zelotypia] — Zob. Przyp. do Tw. 35. [przypis redakcyjny]
zazdrość zjednałeś (…) w mojej małej osobie — spowodowałeś zazdrość (u żony) o moją skromną osobę. [przypis redakcyjny]
zazionąć (daw.) — owiać. [przypis redakcyjny]
zazrośnego — zazdrosnego (starop. postać wyrazu, –d zostało wtrącone później. [przypis redakcyjny]
zazula (ukr.) — kukułeczka. [przypis redakcyjny]
zbajczyć — wymyślić coś nierzeczywistego. [przypis redakcyjny]
z bajki Prawda — zgodnie z poznawczą koncepcją bajki, pod jej zawoalowaną postacią wypowiadane są tylko prawdy. Bajka objawiająca się jako naga Prawda (nuda veritas u Horacego), ponieważ prawdę mówi się bez osłonek, przedstawiana była w alegorycznych obrazach, jak np. na sztychowanym frontispisie Fables nouvelles dedié au Roi A. Houdara de la Motte'a z 1720 r., w sposób następujący: do siedzącego na tronie króla (bez korony), obok którego stoi Minerwa, zwraca się w pokłonie poeta z kaduceuszem w lewej ręce wskazując ręką prawą na unoszącą się w rozświetlonym obłoku Prawdę wyobrażoną jako nagą kobietę. W perspektywie rysunku postaci Prawdy, Minerwy i poety odpowiadające sobie wymiarami są znacznie większe od króla. [przypis redakcyjny]
zbaraskie — oblężenie Zbaraża 1 lipca – 15 sierpnia 1649 r. [przypis redakcyjny]
zbarażczyk — tu: weteran spod Zbaraża; w obronie Zbaraża (1649) przed Kozakami Chmielnickiego i Tatarami brały udział wojska polskie pod komendą trzech regimentarzy i księcia Jeremiego Wiśniowieckiego. [przypis redakcyjny]
Zbaraż — miasto w zach. części Ukrainy, ok. 20 km na płn. wschód od Tarnopola. [przypis redakcyjny]
zbarcz (neol.) — obarcz. [przypis redakcyjny]
zbawić* (starop.) — pozbawić. [przypis redakcyjny]
Z Bentywolą Torellę, Wiszkontki rodzone — w przekładzie wygląda tak, jakoby Bentywola i Torella były „Wiszkontki rodzone”, co się zupełnie nie zgadza z oryginałem. Ariost wylicza tu ogólnikowo panie z rodziny Torellów, Bentywolów, Wiskontów i Pallawidżinów: E le Torelle, eon le Bentivoglie, / E le Visconte e le Pallavigine. [przypis redakcyjny]
zbespiecznieć (starop. forma ort.) — poczuć się bezpiecznym. [przypis redakcyjny]
z bezpieczeństwem — o ile jest zapewnione bezpieczeństwo [raczej: jeśli ma być zapewnione bezpieczeństwo. Red. WL]. [przypis redakcyjny]
zbiec — tu: nadbiec. [przypis redakcyjny]
Z biegiem czasu zostanie uznana niezaprzeczalnie prawda, że Marks był przede wszystkim potężnym, intuicyjnym umysłem filozoficznym: ale tego się nie zrozumie, póki krążyć będzie bajeczka o filozofie Engelsie, który był pierwszorzędnym publicystą, ale absolutnie nie wchodzi w rachubę jako filozof. [przypis redakcyjny]
Z biegiem fal naszej leniwej Chijany — Chiana, zbyt leniwo płynąca rzeka w Toskanii. [przypis redakcyjny]
zbierać — gromadzić (tu chodzi o gromadzenie tekstów, fraszek). [przypis redakcyjny]
zbierać — tu w znaczeniu: „wybierać” (z gniazda). [przypis redakcyjny]
zbieżał (starop.) — przejechał. [przypis redakcyjny]
zbijać (starop.) — [tu:] trudnić się rzemiosłem zbójeckim. [przypis redakcyjny]
zbili (gw.) — od: zbilić, zbylić: pamiętać, pomyśleć o czymś, tu: ani zbili: w jakimś innym sensie, dziś mętnym (jak cała przemowa Gospodarza); może: niewątpliwie lub tp. [przypis redakcyjny]
zbiór — majątek, bogactwo. [przypis redakcyjny]
zbiór — majątek. [przypis redakcyjny]
zbisurmanić się (daw. pogard.) — zostać muzułmaninem. [przypis redakcyjny]
zbita — tu: zbita w kupę, skupiona. [przypis redakcyjny]
zbłaźnił — ośmieszył. [przypis redakcyjny]
zbór Amonów — świątynia bożka Amona w oazie Siwah. [przypis redakcyjny]
zbór ariański — świątynia ariańska. Arianie albo bracia polscy: odłam reformacji polskiej, który wyłonił się z kalwinizmu. W początkowym okresie (1563–1569) w arianizmie górował nurt plebejski, radykalni ideologowie ariańscy potępiali nierówność społeczną, uchylali się od służby wojskowej i sprawowania urzędów. Niektórzy spośród szlachty ariańskiej rozdawali swe majątki ubogim, uwłaszczali chłopów i żyli z pracy własnych rąk. U schyłku XVI w. w arianizmie zwyciężył kierunek umiarkowany; reprezentanci jego wycofywali się na pozycje szlacheckie, nadal jednak głosili idee humanitaryzmu i wolności sumienia. W okresie kontrreformacji arianie uchwała sejmową zostali wygnani z Polski (1658). [przypis redakcyjny]
zbór (daw.) — zgromadzenie wierzących. [przypis redakcyjny]
zbór helwecki — dom modlitwy jednego z wyznań kalwińskich. [przypis redakcyjny]
z bodźców odzienie — z kolców. Ale bodziec znaczy także: podnieta, i tu ta dwoistość znaczenia [została; Red. WL] wyzyskana. [przypis redakcyjny]