Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 158528 przypisów.
kurzyć się — dymić się. [przypis edytorski]
kurzyniec (daw.) — kurnik. [przypis redakcyjny]
kurzyślad (biol.) — rodzaj roślin z rodziny pierwiosnkowatych; k. czerwony: chodzi o gatunek kurzyślad polny (Anagallis arvensis); k. błękitny to Anagallis monelli. [przypis edytorski]
Kurz zmiatać z trzewików? — znów nieporozumienie co do „zmiotki”, p. wyżej w. 289. [przypis tłumacza]
kuś a. kuśka (pot.) — członek męski. [przypis edytorski]
kuś baba a. skuś baba — używane w zabawie złośliwe życzenie, aby się nie udało. [przypis edytorski]
kuś (daw.) — penis. [przypis edytorski]
kuśka — starop. określenie na męskie genitalia. [przypis edytorski]
ku śmiechu skłonione — skłonne do śmiechu. [przypis redakcyjny]
Kuśniewicz, Andrzej (1904–1993) — prozaik, eseista i poeta. [przypis edytorski]
kusacze, Tinamidae (biol.) — rząd ptaków naziemnych o krępej budowie ciała, małej głowie i krótkim ogonie, zamieszkujących Amerykę Środkową i Południową. [przypis edytorski]
Kusanus — Mikołaj de Kuza, franciszkanin i kardynał (1401–1401), wydał dzieło, w którym oblicza datę końca świata. [przypis tłumacza]
kusić się o co (starop.) — dziś: pokusić się o co; podjąć starania o co. [przypis edytorski]
kusić się o co (starop. forma) — próbować czego; pokusić się o co. [przypis edytorski]
kusić się o co (starop.) — próbować czego. [przypis edytorski]
kusić (starop.) — próbować. [przypis edytorski]
kusić (starop.) — tu: próbować. [przypis edytorski]
kusidło — ptaszek wołowe oczko. [przypis autorski]
Kusiwszy się kilkakroć o nie — spróbowawszy ich kilka razy atakować. [przypis redakcyjny]
kuso — biednie. [przypis edytorski]
Kusociński, Janusz (1907–1940) — lekkoatleta, złoty medalista olimpijski w biegu na 10000 m. Jeden z najpopularniejszych sportowców w Polsce w latach 30. W 1940 r. aresztowany przez Gestapo, rozstrzelany w Palmirach. [przypis edytorski]
Kusociński, Janusz (1907–1940) — sportowiec, początkowo piłkarz, następnie lekkoatleta, olimpijczyk, rozstrzelany przez Niemców w Palmirach. [przypis edytorski]
Kusociński, Janusz Tadeusz (1907–1940) — polski lekkoatleta, mistrz oraz rekordzista Polski w biegach średnich i długich; w 1932 r. złoty medalista olimpijski z Los Angeles w biegu na 10 000 m; w 1934 r. srebrny medalista pierwszych mistrzostw Europy na dystansie 5 000 m. [przypis edytorski]
kuso — krótko; tu: mało, niewystarczająco. [przypis edytorski]
kuso — mało, niewystarczająco. [przypis edytorski]
kuso — mało, niewystarczająco; tu: biednie. [przypis edytorski]
kussina — lekarstwo na tasiemce wyrabiane ze sproszkowanych kwiatów krzewu kusso. [przypis redakcyjny]
Kuss (niem.) — pocałunek. [przypis edytorski]
kustodium (łac.) — naczynie do przechowywania konsekrowanej hostii. [przypis redakcyjny]
kustodya (daw.) — kustodia; zespół zakonów podlegający kustoszowi; urząd w hierarchii kościoła katolickiego. [przypis edytorski]
kustoszem — stróżem. [przypis redakcyjny]
kustosz — tu: strażnik, opiekun. [przypis edytorski]
kustosz (z łac.) — przełożony nad kilkoma klasztorami. [przypis edytorski]
kusy (daw.) — krótki. [przypis edytorski]
kusy (daw.) — niewystarczającego rozmiaru; krótki, mały. [przypis edytorski]
kusy — krótki. [przypis edytorski]
kusy — krótki. [przypis redakcyjny]
kusy — krótki; tu: bez ogona. [przypis edytorski]
kusy — z obciętym ogonem. [przypis edytorski]
kusza — broń podobna do łuku, zwykle napinana za pomocą korby. [przypis redakcyjny]
kusza — tu: łuk. [przypis edytorski]
kusza żelazna — żelazo, samołówka. [przypis redakcyjny]
kuszcz (daw.) — krzak, krzew. [przypis edytorski]
kuszcze (daw.) — krzaki, chaszcze, zarośla. [przypis edytorski]
kuszcz — krzak, krzew. [przypis redakcyjny]
kuszcz — krzak. [przypis edytorski]
kuszcz (z ukr.) — krzew, krzak. [przypis redakcyjny]
Kuszell, Antoni —polski wojskowy epoki wojen napoleońskich; od 1811 kapitan 10. pułku huzarów. [przypis edytorski]
kuszer (gw. środ.) — łupy złodziejskie większej wartości. [przypis edytorski]
kuszetka (daw.) — kozetka, mała kanapa. [przypis edytorski]
kuszetka (z fr. couchette) — tu w zn. kanapka, kozetka. [przypis redakcyjny]
Kuszewicz czynił rozbiór chemiczny wód mineralnych stokliskich i ogłosił rezultata jego (…) — ob[acz:] „Pamiętn[ik] Tow[arzystwa] Lekarsk[iego] Warszawsk[iego]”, r. 1851, t. II, s. 85. [przypis autorski]
Kuszlowa — Franciszka z Świdzińskich Kuszlowa, druga córka Barbary Świdzińskiej. [przypis autorski]
kusznierza — dziś: kuśnierza. [przypis edytorski]
kusz (reg., z ros.) — znaczna suma pieniędzy, kawał grosza; daw.: stawka w grze. [przypis edytorski]
kusztyczek (gw.) — mały kieliszek wódki. [przypis edytorski]
kusztyczek — mały kieliszek. [przypis edytorski]
kusztyczek — mały kieliszek wódki. [przypis edytorski]
kusztyk a. kulawka — kieliszek bez nóżki, z którego trzeba wypić od razu całą zawartość. [przypis edytorski]
kusztyk a. kulawka — kieliszek bez nóżki, z którego trzeba wypić od razu całą zawartość. [przypis redakcyjny]
kusztyk a. kulawka — rodzaj kieliszka. [przypis edytorski]
kusztyk (daw.) — kulawy. [przypis edytorski]
kusztyk — rodzaj kielicha; tu zdrob.: kusztyczek. [przypis edytorski]
kuszyk — kufel, puchar. [przypis redakcyjny]
kutas (daw.) — frędzel; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — frędzel; zwisająca ozdoba ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — frędzel; zwisająca ozdoba ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — ozdoba z nici związanych w kształt pędzla. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — pompon, frędzel. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — sznurkowa ozdoba w kształcie pędzla. [przypis edytorski]
kutas — frędzel; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kutasik (daw., gw.) — frędzel, pompon; element dekoracyjny stroju wykonany ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutasik — tu: część rośliny, przypominająca pędzelek. [przypis edytorski]
kutas (starop.) — frędzel, chwost. [przypis edytorski]
kutasy (daw.) — frędzle; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kutas — zwisająca ozdoba ze sznura w formie pędzla. [przypis edytorski]
kuternoga (daw.) — kulawy. [przypis edytorski]
kuternoga — kanclerz Duprat, który zdusił parlament, zmuszając go do przyjęcia konkordatu. [przypis tłumacza]
kuternoga — kulawy, beznogi. [przypis edytorski]
kuternoga — kulawy. [przypis edytorski]
kutia — kasza z makiem i z miodem. [przypis redakcyjny]
kutia — tradycyjna potrawa z gotowanej pszenicy i maku z dodatkiem bakalii, rodzynek i migdałów. [przypis edytorski]
Kutiepow, Aleksander Pawłowicz — generał Imperium Rosyjskiego, uczestnik wojny z Japonią, I wojny światowej i walk z bolszewikami; od 1921 na emigracji, po śmierci gen. Wrangla został przewodniczącym Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego, emigracyjnej wojskowej organizacji antykomunistycznej; 26 stycznia 1930 został porwany w Paryżu przez agentów OGPU. [przypis edytorski]
kut kie kut (zniekszt. fr.: coûte que coûte) — za wszelką cenę. [przypis edytorski]
kutnarski (daw.) — podły, kiepskiej jakości. [przypis redakcyjny]
kutnerek (z niem.) — puszek. [przypis edytorski]
kutner (z fr.) — kosmatość na suknie, włos. [przypis redakcyjny]
Kutno — polskie miasto, obecnie w województwie łódzkim, siedziba powiatu. [przypis edytorski]
Kutorv, właśc. Kutorvet (norw. dosł.: krowi rynek) — potoczna nazwa rolniczego placu targowego w Christianii (ob. Oslo), obecnie noszącego nazwę Youngstorget (plac Younga). [przypis edytorski]
kutwa — człowiek chciwy, skąpy nawet dla samego siebie. [przypis edytorski]
kutwa — skąpiec. [przypis edytorski]
kuty (daw.) — czyny, dzieła. [przypis redakcyjny]
kuty (daw.) — skutki, rzeczy. [przypis edytorski]
Kuty — miasteczko w płd.-zach. części Ukrainy, położone nad Czeremoszem, blisko granicy z Rumunią; w latach 1919–1939 w granicach Polski. [przypis edytorski]
kutymi dziobami okrętów — drewniane dzioby starożytnych okrętów wojennych okuwano metalem w celu zwiększenia ich odporności podczas taranowania jednostek przeciwnika. [przypis edytorski]
ku wam (daw.) — do was. [przypis edytorski]
kuwiekać — w języku myśliwych oznacza wabienie. [przypis edytorski]
ku wielkiej świata stolicy — tj. ku Paryżowi. [przypis edytorski]
Kuźma, pohodi (białorus.) — Kuźma, chodź. [przypis edytorski]
kuźnia Cyklopa (mit. rzym.) — kuźnia Cyklopów miała się znajdować we wnętrzu Etny. [przypis edytorski]
