Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3509 przypisów.
ils sont passés pour moi (fr.) — dla mnie już przeminęły. [przypis edytorski]
ils trouvent la situation (fr.) — dosł. znajdują sytuację; odnajdują się (w sytuacji), udaje im się usytuować, zyskują godziwy byt itd. [przypis edytorski]
Ils viendront là! (fr.) — Przyjdą tam! Nadchodzą! [przypis edytorski]
il Trovatore (wł.) — Trubadur, tytułowy bohater opery Verdiego z 1853. [przypis edytorski]
i ludzie, i bogi — dziś popr. froma B. l. mn: i ludzi, i bogów. [przypis edytorski]
ilu (…) ludzi (…) wpadli w nędzę albo rozpili się, albo (…) kradną — dziś popr.: ilu (…) ludzi (…) wpadło (…) rozpiło się (…) kradnie. [przypis edytorski]
iluminaci a. Zakon Iluminatów (z łac. illuminatus: oświecony) — tajne stowarzyszenie założone w Bawarii w 1776, mające na celu propagowanie oświeceniowych idei równości i racjonalizmu; w 1784 razem z innymi tajnymi stowarzyszeniami zakazane przez państwo i zlikwidowane. [przypis edytorski]
iluminacja — efektowne, odświętne oświetlenie. [przypis edytorski]
iluminacja — oświetlenie, zwł. intensywne i w celach dekoracyjnych. [przypis edytorski]
iluminacja — rzęsiste, świąteczne oświetlenie. [przypis edytorski]
iluminować — tu: oświetlić. [przypis edytorski]
iluminowany (daw.) — oświetlony. [przypis edytorski]
Ilus, Assarak, Dardan, założyciel Troi (mit. gr., mit. rzym.) — Ilus założył Ilion, Assarak, jego brat, objął po nim władzę; Dardan, syn Jowisza ożeniony z córką Teukra, objął dziedzictwo poprzednich. [przypis edytorski]
ilustracja zagadki — w oryginale niemieckim znajduje się tutaj rysunek kluczyka; nie możemy jednak posłużyć się tą ilustracją, ponieważ nie ma jej w polskim tłumaczeniu, stanowiącym bazę dla publikacji Wolnych Lektur. [przypis edytorski]
„Ilustrowany Kurier Codzienny” (IKC) — wysokonakładowy dziennik informacyjny wydawany w Krakowie w latach 1910–1939; pierwszy dziennik ogólnopolski; po przewrocie majowym w 1926 prorządowy. [przypis edytorski]
„Ilustrowany Kurier Codzienny” — wysokonakładowy dziennik informacyjny wydawany w Krakowie w latach 1910–1939; pierwszy dziennik ogólnopolski. [przypis edytorski]
Iluż widzi się zwyczajnych ludzi (…) odmiany — Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, V, 40. [przypis tłumacza]
Iluż wielkich dyplomatów (…) — E. i J. de Goncourt, La Femme au XVIII siècle. [przypis tłumacza]
iluzje — złudzenia (zwł. optyczne); Dulskiej jednak chodzi o aluzje (łac. allusio): napomknienia, nawiązania do czegoś nie wprost, ale w sposób zawoalowany, przytyki. [przypis edytorski]
iluzjon (daw.) — kino. [przypis edytorski]
iluzjon — tu: kino. [przypis edytorski]
il veritiero, l'uomo verace (wł.) — prawdomówny, człowiek prawdomówny. [przypis edytorski]
Ilwa (łac. Ilva) — dziś: Elba, wyspa na Morzu Tyrreńskim. [przypis edytorski]
Il y a à parièr, que toute idée publique, toute convention reçue est une sottise, car elle a convenue au plus grand nombre (fr.) — Można założyć się, że każda myśl ogólnie przyjęta, każdy uznany pogląd jest głupstwem, ponieważ odpowiada większości. [przypis tłumacza]
Il y a de quoi (fr.) — jest od czego. [przypis edytorski]
Il y a la manière (fr.) — Należy zachować umiar. [przypis edytorski]
il y a le moi qui demeure (fr.) — jest tam jaźń, która pozostaje. [przypis edytorski]
imać — brać. [przypis edytorski]
imać — brać; tu: dotykać. [przypis edytorski]
imać — chwytać, brać się za co. [przypis edytorski]
imać — chwytać. [przypis edytorski]
imać czego (daw., gw.) — chwytać za co, brać się za co. [przypis edytorski]
imać (daw.) — chwytać, brać. [przypis edytorski]
imać (daw.) — chwytać, łapać. [przypis edytorski]
imać (daw.) — chwytać. [przypis edytorski]
imać (daw.) — chwytać. [przypis edytorski]
imać (daw.) — chwytać, tu: pojmać. [przypis edytorski]
imać (daw.) — dotykać; tu: brać, ująć. [przypis edytorski]
imać (daw.) — łapać, chwytać. [przypis edytorski]
imać (daw.) — trzymać; tu: więzić. [przypis edytorski]
imać (daw.) — tu: ująć, aresztować. [przypis edytorski]
imać — łapać, chwytać, brać się za coś. [przypis edytorski]
imać — łapać, chwytać. [przypis edytorski]
imać — łapać. [przypis edytorski]
imać się — brać się (zabierać się) do czegoś, chwytać się za coś. [przypis edytorski]
imać się — brać się za coś; chwytać się. [przypis edytorski]
imać się — brać się za coś; tu: czepiać się. [przypis edytorski]
imać się — chwytać się; brać się za coś; zajmować się czymś. [przypis edytorski]
imać się — chwytać się. [przypis edytorski]
imać się czego (daw., gw.) — chwytać się czego, brać się za co. [przypis edytorski]
imać się czegoś — brać się, zabierać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś — brać się za coś; chwytać coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś — chwytać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś (daw., gw.) — chwytać się za coś; brać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś (daw., gw.) — zabierać się do czegoś, brać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś (daw.) — zabierać się do czegoś, brać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czegoś — łapać się za coś, brać się za coś. [przypis edytorski]
imać się czego (starop.) — wziąć się za co; zająć się czym. [przypis edytorski]
imać się (daw.) — chwytać się za coś; zajmować się czymś. [przypis edytorski]
imać się (daw.) — łapać się, chwytać się czego; zabierać się za co; zajmować się czym. [przypis edytorski]
imać się (daw.) — trzymać, chwytać. [przypis edytorski]
imać się (daw.) — zabrać się (do czego), chwycić się (za co). [przypis edytorski]
imać się — tu: wywrzeć szkodliwy wpływ; imie się — dziś popr.: ima się. [przypis edytorski]
imać (starop. tu forma 3 os. lp: imie) — zacząć. [przypis redakcyjny]
imaginacją, demokracją itp. — daw. forma B. lp rzecz. r.ż. zakończonych na -yja; dziś popr.: imaginację, demokrację itp. [przypis edytorski]
imaginacja (daw.) — wyobraźnia. [przypis edytorski]
imaginacja — wyobraźnia. [przypis edytorski]
imaginacja (z łac.) — tu: wyobrażenie, pomysł. [przypis edytorski]
imaginacja (z łac.) — wyobraźnia. [przypis edytorski]
imaginacja (z łac.) — wyobraźnia, wyobrażenie. [przypis edytorski]
Imaginacjo (…) skrzydło twe z sobą człowieka porywa — Poeta apostrofując imaginację wprowadza widzenie, jakie w następnych wierszach opowiada, i zarazem objaśnia cudowne zjawisko, jak fantastyczna imaginacja, niepobudzona żadnym zmysłowym wrażeniem, nas samych porywa w świat niewidzialny za pośrednictwem niebieskiego światła, jakie bezpośrednio z własnej woli albo z woli Bożej nam jakiś przedmiot szczególnie oświeca. [przypis redakcyjny]
imaginacyjny — będący wytworem wyobraźni, fantastyczny. [przypis edytorski]
imaginatywny — częściej: imaginacyjny, będący wytworem wyobraźni, fantastyczny. [przypis edytorski]
imagines mortuorum (łac.) — widma zmarłych. [przypis edytorski]
imaginez-vous (fr.) — proszę sobie wyobrazić. [przypis edytorski]
imaginez-vous (fr.) — wyobraź pan sobie. [przypis edytorski]
imaginować (daw.) — wyobrażać. [przypis edytorski]
imaginować sobie (daw., z łac.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
imaginować — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
imaginować (z łac.) — wyobrażać. [przypis edytorski]
imaginujcież sobie — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: wyobraźcie (też) sobie. [przypis edytorski]
imago (łac.) — Obraz (Boga). [przypis tłumacza]
imainacja a. imaginacja (daw.) — wyobraźnia. [przypis edytorski]
imainacja a. imaginacja — wyobraźnia. [przypis edytorski]
imainacja (daw.) — dziś: imaginacja; wyobraźnia. [przypis edytorski]
imainacja (daw.) — imaginacja; wyobraźnia. [przypis edytorski]
imainacja (daw.) — imaginacja; wyobraźnia; tu: wyobrażenie. [przypis edytorski]
imainacja — dziś: imaginacja; wyobraźnia; wyobrażenie. [przypis edytorski]
imainacja (z łac. imaginatio) — wyobraźnia, wyobrażenie. [przypis redakcyjny]
imainować a. imaginować (z łac. imaginare) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
imainować sobie (daw., z łac.) — imaginować sobie, wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
imainować sobie (daw., z łac.) — imaginować sobie, wyobrażać sobie. [przypis redakcyjny]
imainować sobie (z łac.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
imainować (z łac.) — popr. imaginować, wyobrażać. [przypis edytorski]
imainować (z łac.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
Imainuj — imaginuj (z fr. imaginer), wyobraź sobie. Grupa głosek ge–, gi– w wyrazach pochodzenia obcego była wymawiana często jako je–, ji–, i–, np. jeografia, jenerał. [przypis redakcyjny]
imający — chwytający. [przypis edytorski]
I mają tylko dwa warunki z góry — Pojęcie proroków, z prawa obowiązującego w Izraelu wzięte, sądzę, że z właściwego źródła. Prorocy, fałszem dla prawdy walczący, powoływani byli przed sąd. I duchowie proroków są poddani prorokom. Patrz u św. Pawła w Listach. [przypis autorski]
imał się swego dzieła — wziął się za a. zabrał się do swojego dzieła. [przypis edytorski]
imam — potomek proroka. [przypis autorski]
