Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116720 przypisów.
lekcje, dyjalekcie — Słowacki, pochodzący z Kresów, wymawiał głoskę ć półmiękko, jak Ukraińcy i Rosjanie, dlatego w jego te wyrazy w jego ustach się rymowały. [przypis edytorski]
lekcyą — dziś popr. B.lp r.ż.: lekcję. [przypis edytorski]
lekcyj — daw. forma D.lm., dziś raczej: lekcji. [przypis edytorski]
lekcyj — daw. forma D.lm.; dziś raczej: lekcji. [przypis edytorski]
lekcyj — dziś częstsza forma D. lm: lekcji. [przypis edytorski]
lekcyj — dziś najczęstsza forma D. lm: lekcji. [przypis edytorski]
lekkiem — daw. forma N. i Msc. przymiotników r.n.; dziś tożsama z r.m.: lekkim. [przypis edytorski]
lekki oszczep — tu: kij bilardowy. [przypis edytorski]
lekki — tu: niepoważny. [przypis edytorski]
lekki — tu: niesprawiający wrażenia wysilonego, tj. pisanego z trudem; por.: lekkie pióro. [przypis edytorski]
lekkoduch — człowiek, który z powodu braku odpowiedzialności za cokolwiek, unika problemów i zmartwień. [przypis edytorski]
lekkomyślnik (neol.) — lekkoduch; osoba lekkomyślna. [przypis edytorski]
lekko — nie traktując poważnie. [przypis edytorski]
lekkość (starop.) — hańba. [przypis edytorski]
lekkoskrzydlny (neol.) — ktoś, kto ma skrzydła pełne lekkości a. któremu latanie przychodzi z łatwością. [przypis edytorski]
lekować (gw.) — leczyć. [przypis edytorski]
lekować (gw.) — leczyć się. [przypis edytorski]
lekpom (ros. лекпом, skrótowiec od лекарский помощник) — pomocnik lekarza, felczer. [przypis edytorski]
leksza — dziś popr.: lżejsza. [przypis edytorski]
leksze — dziś popr.: lżejsze. [przypis edytorski]
lekszy — dziś popr.: lżejszy. [przypis edytorski]
lektorka — tu: kobieta czytająca komuś na głos. [przypis edytorski]
lektor mistycznej roboty — zakonnik wykładający teologię mistyczną. [przypis edytorski]
lektor — niska funkcja kościelna, powiązana z odczytywaniem fragmentów Biblii podczas nabożeństw. [przypis edytorski]
lektor (przestarz.) — osoba czytająca na głos. [przypis edytorski]
lektor — tu: czytelnik. [przypis edytorski]
lektor — tytuł, który otrzymywał zakonnik po siedmioletnich studiach teologicznych. [przypis edytorski]
lektura — tu: czytanie. [przypis edytorski]
lektyka — tu: kryte nosze. [przypis edytorski]
lektyka (z łac.) — łoże lub fotel na drążkach do przenoszenia ludzi. [przypis edytorski]
lekuczko (daw.) — bardzo lekko. [przypis edytorski]
lelak (reg.) — lelek, niewielki ptak nocny. [przypis edytorski]
lelejać się (starop.) — chwiać się. [przypis edytorski]
lelek — szary ptak europejski, który zimuje w Afryce. [przypis edytorski]
Lelewel, Joachim (1786–1861) — historyk i polityk polski; od 1831 działacz emigracyjny. [przypis edytorski]
Lelewel, Joachim (1786–1861) — historyk i polityk polski; wykładowca Akademii Wileńskiej, założyciel „Tygodnika Wileńskiego” (1815), członek Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie (od 1829), zasiadał w kierowanej przez Adama Czartoryskiego Radzie Administracyjnej w powstaniu listopadowym (1830–1831), członek Rządu Narodowego Królestwa Polskiego, prezes Towarzystwa Patriotycznego, radykalnego odłamu obozu powstańczego; od 1831 r. działacz emigracyjny, numizmatyk. [przypis edytorski]
Lelewel, Joachim (1786–1861) — historyk i polityk polski; wykładowca Akademii Wileńskiej, założyciel „Tygodnika Wileńskiego” (1815), członek Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie (od 1829), zasiadał w kierowanej przez Adama Czartoryskiego Radzie Administracyjnej w powstaniu listopadowym (1830–1831), członek Rządu Narodowego Królestwa Polskiego, prezes Towarzystwa Patriotycznego, radykalnego odłamu obozu powstańczego; od 1831 r. działacz emigracyjny, numizmatyk. [przypis edytorski]
Lelewel, Joachim (1786-1861) — historyk i polityk. [przypis edytorski]
Lelewel, Joachim (1786–1861) — wybitny historyk i działacz polityczny, uczestnik Powstania Listopadowego; pochodził ze spolonizowanej szlachty pruskiej. [przypis edytorski]
Lelia — romantyczna powieść George Sand (1804–1876), wyd. w 1833, o tragicznej miłości poety Stenia do tytułowej bohaterki. [przypis edytorski]
leli — dziś popr. forma: lali. [przypis edytorski]
lelija — dziś popr.: lilia. [przypis edytorski]
lelije (daw.) — lilie. [przypis edytorski]
Lel i Polel a. Lelum i Polelum (mit.) — rzekome bliźniacze bóstwa w wierzeniach dawnych Słowian. [przypis edytorski]
Le livre des esprits (fr.) — Księga Duchów (1857), jedno z podstawowych dzieł systematyzujących i kodyfikujących spirytyzm, wydane przez Allana Kardeca; w głównej części składa się z ponad 1000 pytań natury religijnej, filozoficznej i parapsychologicznej oraz odpowiedzi na te pytania, rzekomo podyktowanych przez duchy. [przypis edytorski]
Leliwa — herb wielkich rodów szlacheckich (sześcioramienna złota gwiazda nad złotym sierpem księżyca odwróconym ku górze, na błękitnym tle, z pawimi piórami w klejnocie) używany m.in. przez Tarnowskich, Sieniawskich, Morsztynów i Czapskich; również Tyszkiewiczom przysługiwała odmiana tegoż herbu (ze strusimi piórami w klejnocie); większość Leliwczyków jako potwierdzenie swej pozycji otrzymało także tytuły hrabiowskie. Tu: herbem Leliwa musiał się zapewne posługiwać wicesgerent, do którego zwrócona jest cała przemowa. [przypis edytorski]
Lelów — wieś w woj. śląskim, w pow. częstochowskim, ok. 45 km na wsch. od Częstochowy; do 1869 miasto. [przypis edytorski]
Lely, Peter (1618–1680) — angielski malarz holenderskiego pochodzenia. [przypis edytorski]
Lel — zgodnie z tradycją literacką słowiańskie bóstwo miłości, którego imię pojawiało się w pieśniach ludowych. [przypis edytorski]
Lemaître, Jules (1853–1914) — francuski publicysta i pisarz, stosował krytykę impresjonistyczną, pisał dramaty i opowiadania. [przypis edytorski]
Lemaître, Jules François Élie (1853–1914) — francuski krytyk, dramatopisarz, poeta. [przypis edytorski]
Lemaire, Gaston (1854–1928) — francuski kompozytor. [przypis edytorski]
Lemański, Jan (1866–1933) — młodopolski poeta, bajkopisarz i satyryk, jeden z redaktorów „Chimery”. [przypis edytorski]
Lemański, Jan (1866–1933) — młodopolski poeta, bajkopisarz i satyryk okresu Młodej Polski, jeden z redaktorów czasopisma literacko-artystycznego „Chimera”; autor m.in. poematu Wyzwolenka (1905) oraz powieści fantastycznej Ofiara królewny (1906), prywatnie mąż poetki Marii Komornickiej w l. 1898–1900. [przypis edytorski]
Lemański, Jan (1866–1933) — młodopolski poeta, bajkopisarz i satyryk okresu Młodej Polski, jeden z redaktorów czasopisma literacko-artystycznego „Chimera”; autor m.in. poematu Wyzwolenka (1905) oraz powieści fantastycznej Ofiara królewny (1906). [przypis edytorski]
Lemański, Jan (1866–1933) — młodopolski poeta, satyryk i bajkopisarz. [przypis edytorski]
Lemański, Jan (1866–1933) — poeta, bajkopisarz i satyryk, jeden z redaktorów „Chimery”. [przypis edytorski]
Leman (fr. Lac Léman) — hist.: Jezioro Lemańskie; ob. Jezioro Genewskie, największe jezioro w Alpach i w Europie Zachodniej, o pow. 581,4 km². [przypis edytorski]
„Le Matin” — francuskie czasopismo, wydawane w latach 1884–1944; gazeta zaangażowała się w tzw. aferę Dreyfusa w 1896 r., kwestionując dowody przeciwko żołnierzowi oskarżonemu o zdradę (oskarżenie odsłoniło przez to swe rasistowskie motywacje) i publikując w lipcu 1899 r. wyznania komandora Esterhazy'ego. [przypis edytorski]
Le mauvais goût mène au crime (fr.) — Zły gust prowadzi do zbrodni. [przypis edytorski]
l'embarras de richesse (fr.) — problem bogactwa; klęska urodzaju. [przypis edytorski]
lementarz — elementarz. [przypis edytorski]
lementarz (gw.) — elementarz. [przypis edytorski]
Lemercier de la Rivière, Pierre-Paul de Saint-Médard (1719–1801) — francuski ekonomista fizjokrata. [przypis edytorski]
lemiesz — część pługa, która podcina skibę. [przypis edytorski]
lemiesz — część pługa podcinająca skibę. [przypis edytorski]
lemiesz — część pługa służąca do rozcinania ziemi, ostrze podcinające skibę. [przypis edytorski]
lemiesz — dolna część pługa odcinająca skibę; wcześniej: ostrze radła; narzędzie rolnicze służące do orania ziemi pod zasiew. [przypis edytorski]
lemieszka — potrawa mączna, niekiedy z mąki i ziemniaków. [przypis edytorski]
lemieszka — prażucha, potrawa z prażonej mąki, sypanej na gorącą wodę i mieszanej, niekiedy nawet bez soli. [przypis edytorski]
lemiesz — metalowa część pługa, ostrze zagłębiające się w ziemię podczas orki. [przypis edytorski]
lemiesz — metalowa część pługa, zagłębiająca się w ziemię podczas orki. [przypis edytorski]
lemiesz — ostrze pługa. [przypis edytorski]
Le mieux est souvent l'ennemi du bien (fr.) — Najlepsze jest często wrogiem dobrego. [przypis edytorski]
Lemniady (mit. gr.) — wojownicze kobiety z wyspy Limnos, które w zemście za zdradę wymordowały wszystkich mężczyzn. [przypis edytorski]
Lemnos (mit. gr.) — wyspa, która była przystankiem podczas wyprawy Argonautów po złote runo. [przypis edytorski]
Lemnos — wulkaniczna wyspa w północnej części Morza Egejskiego, uznawana za siedzibę i kuźnię Hefajstosa, boga-kowala. [przypis edytorski]
Lemnos — wyspa na Morzu Egejskim, według mitologii siedziba Hefajstosa. [przypis edytorski]
Le Moine a. Le Moyne, Alphonse (zm.1659) — profesor teologii, członek Sorbony. [przypis edytorski]
le moment approche (fr.) — zbliża się chwila. [przypis edytorski]
le monde ambiant (fr.) — otaczający świat. [przypis edytorski]
Lemontey, Pierre-Édouard (1762–1826) — historyk, adwokat i polityk francuski. [przypis edytorski]
L'Empereur vous attend (fr.) — Cesarz na was czeka. [przypis edytorski]
Lem, Stanisław (1921–2006) — autor fantastyki naukowej o światowej renomie, futurolog i filozof. [przypis edytorski]
lemtesnis — geresnis. [przypis edytorski]
lemuralia (z łac.) — obrzędy przebłagalne ku czci duchów zmarłych zwanych lemurami. [przypis edytorski]
Lemuria — hipotetyczny zatopiony ląd na Oceanie Indyjskim, wymyślony przez XIX-wiecznych darwinistów w celu wyjaśnienia izolacji lemurów na Madagaskarze i występowania skamieniałości ich przodków w Afryce i płd.-wsch. Azji. Hipotezę wykorzystała okultystka i założycielka teozofii, Helena Bławatska, publikując teksty, w których twierdziła, że Lemuria była ogromnym kontynentem, ojczyzną Lemurian, przodków ludzi, znacznie wcześniejszą od Atlantydy. [przypis edytorski]
lemur — średniej wielkości ssak, o puszystym futrze, długim ogonie i długich kończynach, prowadzący nocny tryb życia, żyjący w lasach Madagaskaru. [przypis edytorski]
lemury (mit. rzym.) — duchy zmarłych, przedstawiane na nagrobkach jako wychudzone upiory. [przypis edytorski]
lemury (mit. rzym.) — niespokojne lub złośliwe duchy zmarłych. [przypis edytorski]
leństwo — poddaństwo, lenno, zależność wasala od seniora. [przypis edytorski]
Lena — dramat Wacława Karczewskiego wydany w 1886 pod pseudonimem Marian Jasieńczyk. [przypis edytorski]
Lenaje — pomniejsze święto greckie ku czci Dionizosa, podczas którego tłoczono pierwsze wino i odbywała się procesja; w Atenach obchodzono je w styczniu, towarzyszyły mu konkursy teatralne tragedii i komedii. [przypis edytorski]
Lenard, Philipp (1862–1947) — niemiecki fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (1905); profesor Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu, Uniwersytetu Kolońskiego i Uniwersytetu Ruprechta i Karola w Heidelbergu; znany ze swych poglądów antysemickich i faszystowskich; fanatyczny nacjonalista, współpracował z reżimem hitlerowskim; w 1936 wydał 4-tomowy podręcznik Deutsche Physik (Fizyka niemiecka), w którym zwalczał stworzone przez Alberta Einsteina teorię względności i mechanikę kwantową jako naukę żydowską. [przypis edytorski]
Lenartowicz, Teofil (1822–1893) — poeta, etnograf. [przypis edytorski]
Lenartowicz, Teofil (1822–1893) — polski poeta okresu romantyzmu, tworzył także rzeźby. Etnograf, współpracownik Oskara Kolberga. Uczestnik powstania 1848 roku. [przypis edytorski]
Lenartowicz, Teofil (1822–1893) — rzeźbiarz i poeta okresu romantyzmu, piszący wiersze utrzymane w stylistyce ludowej, nazywany „lirnikiem mazowieckim”, wysoko ceniony przez Norwida. Samouk wykładający we Włoszech literaturę słowiańską. [przypis edytorski]
Lenart — uproszczone od: Leonard. [przypis edytorski]
Lena — rzeka w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie irkuckim i w Jakucji, jedna z największych rzek Azji, 10. pod względem długości na świecie, wypływa ze źródeł w Górach Bajkalskich, uchodzi do Morza Łaptiewów tworząc ogromną deltę, jej długość wynosi 4400 km. [przypis edytorski]
Lenau, Nikolaus (1802–1850) — austriacki pisarz późnoromantyczny. [przypis edytorski]