ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7574 przypisów.
dowcip (daw.) — rozum, spryt. [przypis edytorski]
dowcip (daw.) — spryt. [przypis edytorski]
dowcip (daw.) — spryt, rozum. [przypis edytorski]
dowcip (daw.) — tu: inteligencja. [przypis edytorski]
dowcip (daw.) — tu: inteligencja, spryt. [przypis edytorski]
dowcip (daw.) — tu: rozum, inteligencja. [przypis edytorski]
dowcip (daw.) — tu: spryt, inteligencja. [przypis edytorski]
dowcip (daw.) — umysł, mózg. [przypis redakcyjny]
dowcip (daw.) — umysł, rozum, inteligencja. [przypis edytorski]
dowcipiech — dziś popr. forma Msc.lm: dowcipach (dowcip = rozum). [przypis edytorski]
dowcip i naukę wychwalał, przyszłą Kochanowskiego sławę zwiastował, nie zawistny (…) nowej tej gwieździe — Anegdota, którą przytaczam, zachowana dla nas została w przedmowie do Herkulesa Słowiańskiego Kaspra Miaskowskiego. [przypis redakcyjny]
dowcip — inteligencja, spryt, rozum. [przypis edytorski]
dowcipkował się — dziś popr.: dowcipkował. [przypis edytorski]
dowcipnie — przemyślnie. [przypis edytorski]
dowcipny (daw.) — inteligentny, sprytny, rozumny. [przypis edytorski]
dowcipny (daw.) — inteligentny, sprytny, rozumny. [przypis edytorski]
dowcipny (daw.) — inteligentny, wymowny, elokwentny. [przypis edytorski]
dowcipny (daw.) — mądry, rozumny, roztropny. [przypis edytorski]
dowcipny (daw.) — przemyślny, sprytny. [przypis edytorski]
dowcipny — daw. również: inteligentny, bystry. [przypis edytorski]
dowcipny (daw.) — rozumny. [przypis edytorski]
dowcipny (daw.) — tu: inteligentny. [przypis edytorski]
dowcipny (daw.) — tu: subtelny, zręczny, wyrafinowany. [przypis edytorski]
dowcipny (tu daw.) — rozumny, mądry, inteligentny. [przypis edytorski]
dowcip (starop.) — inteligencja; intelekt; umysł. [przypis edytorski]
dowcip (starop.) — inteligencja, rozum, spryt. [przypis edytorski]
dowcip (starop.) — inteligencja, rozum, umysł. [przypis edytorski]
dowcip (starop.) — inteligencja, spryt. [przypis edytorski]
dowcip* (starop.) — rozum, inteligencja, talent, błyskotliwość. [przypis redakcyjny]
dowcip (starop.) — tu: być może chodzi o sprytne ukrywanie uczuć (dowcip jako fortel, zdolność kombinowania, pomysłowość). [przypis redakcyjny]
dowcip — tu: abstrakcyjna mądrość, wyrafinowana inteligencja. [przypis edytorski]
dowcip (tu daw.) — inteligencja, bystrość umysłu. [przypis edytorski]
dowcip — tu daw.: inteligencja, bystry umysł. [przypis edytorski]
dowcip (tu daw.) — inteligencja. [przypis edytorski]
dowcip (tu daw.) — inteligencja, spryt. [przypis edytorski]
dowcip — tu: inteligencja. [przypis edytorski]
dowcip — tu: rozum, inteligencja, polot, obycie. [przypis edytorski]
dowcip — tu: wypowiedź świadcząca o inteligencji. [przypis edytorski]
Dowden, Edward (1843–1913) — krytyk angielski, biograf i wydawca listów Shelleya. [red. WL]. [przypis edytorski]
Dowgate — niewielki okręg w Londynie, w miejscu, gdzie dawniej wpływał do Tamizy strumień Walbrook. [przypis edytorski]
dowiadać sie o tym (starop.) — dowiadywać się o to, zastanawiać się nad tym. [przypis redakcyjny]
Dowiadujemy się tedy pod r. 1598, że wtedy nastąpił pomiędzy 6 braci podział ojcowizny, połowy Sycyny (…) — [por.] ks. Gacki, O rodzinie Jana Kochanowskiego, s. 51. [przypis redakcyjny]
Dowiaduje się z pewnością o waszych przodkach — utrzymać się na wyżynach przodków: ten odzew przenika nie tylko Filipiki Demostenesa, ale i Panegiryk Isokratesa, Edypa Kolońskiego Sofoklesa, Heraklidów i Hiketidy Eurypidesa, Epitaf Lizjasza. [przypis tłumacza]
do widzenia się z panem — dziś: do widzenia panu. [przypis edytorski]
dowiedą (gw.) — dowiodą. [przypis edytorski]
dowiedły (gw.) — dowiedli. [przypis edytorski]
dowiedział się był — Forma czasu zaprzeszłego. Czas ten nie jest używany we współczesnej polszczyźnie. [przypis edytorski]
dowiedział się — hebr. וירא (wajar) dosł. ‘zobaczył’. «Jak to ‘zobaczył’? Nie ‘zobaczył’ ale raczej ‘usłyszał’! Czemu jednak [napisane jest, że] ‘zobaczył’? Zobaczył w świętej, choć niewyraźnej wizji, że jest dla niego jakaś nadzieja w Micraim. Lecz nie było to rzeczywiste proroctwo, w którym mógłby poznać, że [ma to związek] z Josefem», zob. Raszi do 42:1. Komentarz odnosi się tu do podobnie brzmiących słów שבר (szewer): ‘sprzedawanie żywności’ i שבר (sewer): ‘nadzieja’. interpretując wyrażenie ‘zobaczył Jakub zboże’ jako ‘zobaczył Jakub nadzieję’. [przypis edytorski]
dowiedział się, że Ateńczycy odstąpili od zamiaru maszerowania lądem i przygotowują się do przewozu wojsk morzem — wieść ta, jak się później okazało, była fałszywa. [przypis tłumacza]
dowiedziawszy się przedtem (…) prawdę o mężu — dziś popr.: dowiedziawszy się przedtem prawdy (…). [przypis edytorski]
dowiedziawszy się — tu właśc.: dowiedzieliśmy się. [przypis edytorski]
dowiedziony — tu: doprowadzony. [przypis edytorski]
Do wiedzy absolutnej szedł on [Cziczerin] drogą rozumu i wierzył tylko w naukę i w stanowiącą jej szczyt dialektykę Hegla — Filozofię Cziczerina wyłożyłem w Opoce mesjanizmu, Lwów 1912. [przypis autorski]
dowiem się może nowych szczegółów — o panu de Mora i ostatnich jego chwilach. [przypis tłumacza]
dowierać (daw.) — dojrzewać. [przypis edytorski]
dowierać (starop.) — dowarzać; [dogotowywać się]. [przypis redakcyjny]
do wiersza 290 — tj. do słów: „Wyspy moc i czci godne wzory gospodarza”. [przypis edytorski]
do wież królewskich — tj. przez króla Heroda zbudowanych, wież rodziny królewskiej. [przypis tłumacza]
do wilka (…) pospolitym ruszeniem — tj. były puszczane wszystkie charty. [przypis redakcyjny]
dowiódł także, że sam uran jest bardziej aktywny niż jego sole — Becquerel, „Comptes rendus”, t. CXXII, s. 1086. [przypis autorski]
dowiodę (…) wszelakim handlarzom starego żelastwa łacińskiego, archiwariuszom starych słów łacińskich zleżałych i spleśniałych, iż nasza pospolita mowa nie jest tak szpetna, tak nieudolna, tak uboga i godna wzgardy — Ustęp ten znamienny jest dla rodzącego się w owej epoce we wszystkich krajach piśmiennictwa ojczystego, przeciwstawiającego się średniowiecznej łacinie. Por. polskie: „że Polacy nie gęsi, że swój język mają”. [przypis tłumacza]
do władzce — dziś popr. forma D.lp: do władcy. [przypis edytorski]
do Włoch, o ile mi się zdaje — tak naprawdę Stendhal był wtedy w Hiszpanii oraz południowej Francji. [przypis edytorski]
dowódca załogi jerozolimskiej imieniem Bakchides — por. 1 Mch 7; 9 [gdzie występuje w czasach późniejszych, Demetriusza I]. [przypis tłumacza]
do wód — do uzdrowiska. [przypis edytorski]
dowód oczywisty — Wystarczy czytać współczesne pamiętniki, aby poznać, jak grube i brutalne było w tej epoce odnoszenie się do kobiet pod powłoką strzelistych wzdychań i komplementów. Pierwszym np. i uświęconym dowodem czułości dla nowej kochanki było wydanie jej listów poprzedniej. [przypis tłumacza]
Dowód przez Kabałę — Kabała, rozdział Talmudu. [przypis tłumacza]
Dowód przez rabinów; Mojżesz Maymon — Pugio Fidei. [przypis tłumacza]
dowód wyraźniejszy — Myśl dość brutalna i dość oschle wyrażona: odbiegliśmy daleko od lirycznych wylewów z III aktu. [przypis tłumacza]
dowódźca — dziś popr.: dowódca. [przypis edytorski]
dowód, że to nie jest drogie, to że ja ci go daję — mowa o zarękawku futrzanym, który panna de Lespinasse ofiarowała Guibertowi. [przypis tłumacza]
dowódzcą — dziś: dowódcą. [przypis edytorski]
dowódzca (daw.) — dziś: dowódca. [przypis edytorski]
dowódzca — dziś: dowódca. [przypis edytorski]
dowódzca — dziś popr.: dowódca. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Dowództwo Okręgu Korpusu — terytorialny organ Ministerstwa Spraw Wojskowych w latach 1921–1939. [przypis edytorski]
dowodami (…) które zebrałem tutaj i w których przestrzegałem (…) tego porządku — Ustęp ten miał widocznie wchodzić w Przedmowę do dzieł Pascala. [przypis tłumacza]
Dowodem jawny oszust, z którym wiodę sprawę — Ukazuje się tutaj, iż rozjątrzenie Alcesta przeciw społeczeństwu ma, jak zwykle bywa u ludzi, i osobisty podkład w jakiejś świeżej przykrości. [przypis tłumacza]
dowodnie (daw.) — wyraźnie. [przypis edytorski]
dowodny — stanowiący dowód, tu: skuteczny. [przypis edytorski]
Dowodny tego przykład właśnie na poświęceniu kościoła w Rudzie, przy którym palec się Boży ukazał — dygresja odbiegająca od głównej opowieści o poświęceniu kościoła i weselu, w którym brał udział książę Bolesław, a dotycząca jakichś wydarzeń w czasach kronikarza dobrze znanych. [przypis edytorski]
do wody — do wód, do uzdrowiska. [przypis redakcyjny]
dowody — dziś popr. forma N. lm.: dowodami. [przypis edytorski]
Do wody mętnej, wody szarej (…) w bór ciemny, w oddal, w otchłań świata… — K. Tetmajer, Poezje, S. III, s. 193. [przypis autorski]
dowodźca — dowódca. [przypis edytorski]
dowodźca — dziś popr. forma: dowódca. [przypis edytorski]
dowodzca — taka forma w tekście; dowódca. [przypis edytorski]
dowodzić czegoś — dokazywać, wyrabiać. [przypis redakcyjny]
dowodzić — udowadniać, przekonywać. [przypis edytorski]
dowodziech — dziś popr. forma Msc.lm: dowodach. [przypis edytorski]
Dowodzi, iż odpuszcza grzechy, za pomocą cudu — Mk 2, 10 (fragm. 643). [przypis tłumacza]
dowodził — oryginał zamiast ducere używa czasownika deducere, sugerując albo wątpliwość wobec talentów wojskowych Brutusa, albo wątpliwość wobec słuszności reprezentowanej przez niego sprawy zachowania republikańskiego ustroju Rzymu. [przypis edytorski]
do wojny — mowa o pierwszej wojnie światowej (1914–1918). [przypis edytorski]
do wolej — do woli; ile zechcę. [przypis redakcyjny]
do woli — ile chciał. [przypis edytorski]
dowolne — tu: arbitralne, nieuzasadnione (ros. произвольно). [przypis edytorski]
do wpakowania ambony w romans — oto jest, w zakresie sztuk pięknych, wielka wada racjonalnego rządu, jak również jedyna istotna zaleta monarchii w stylu Ludwika XIV. Obacz bezpłodność literacką Ameryki. Ani jednej romancy takiej jak Roberta Burnsa lub Hiszpanów w trzynastym wieku. Obacz cudowne romance nowoczesnych Greków, także Hiszpanów i Duńczyków z trzynastego wieku, a jeszcze lepiej poezje arabskie z siódmego stulecia. [przypis autorski]
do wsie (gw., daw.) — do wsi. [przypis autorski]
do wsi — Izana, Ἰσανά (wedle Starożytności XIV, XV, 12). [przypis tłumacza]
do współki — dziś: do spółki. [przypis edytorski]
