Przypisy

aeroplan (przestarz.) — samolot. [przypis edytorski]

alteracja (przestarz.) — wzburzenie, niepokój. [przypis edytorski]

ambaras (przestarz.) — kłopot sprawiany przez jakąś osobę albo trudna, przykra sytuacja. [przypis edytorski]

ambaras (przestarz.) — kłopot, trudności, tarapaty. [przypis edytorski]

ambaras (przestarz.) — kłopot, trudności, tarapaty. [przypis edytorski]

atencja (przestarz., z łac.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]

atencja (przestarz., z łac.) — względy, szczególna uwaga; szacunek, poważanie; czynić, składać atencję: okazywać komuś szacunek w widoczny sposób, składać komuś uszanowanie, przychodzić z wizytą. [przypis edytorski]

atencja (z łac. attentio: uwaga; przestarz.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]

beztroskliwe (przestarz.) — lekkomyślne. [przypis edytorski]

biesagi (przestarz.) — podwójny worek, który można przewiesić przez ramię lub przez siodło. [przypis edytorski]

bieżeć (przestarz.) — biec. [przypis edytorski]

bisurmanin (przestarz., pogard.) — muzułmanin. [przypis edytorski]

blech (przestarz.) — blat do bielenia płótna. [przypis edytorski]

Brazylianin (przestarz.) — Brazylijczyk. [przypis edytorski]

buchalter (przestarz.) — księgowy. [przypis edytorski]

buduar (przestarz.) — pokój pani domu służący do odpoczynku. [przypis edytorski]

cekhauz (przestarz., z niem. das Zeughaus: zbrojownia) — arsenał. [przypis edytorski]

cekhauz (przestarz., z niem.) — zbrojownia. [przypis edytorski]

chmyz (przestarz., pot.) — smarkacz. [przypis edytorski]

ciągniony (przestarz.) — ciągnięty. [przypis edytorski]

ciemięga (przestarz.) — człowiek niezdarny, niedołęga. [przypis edytorski]

cny (przestarz.) — cnotliwy, prawy, szlachetny. [przypis edytorski]

cny (przestarz.) — zacny, cnotliwy, prawy; szacowny. [przypis edytorski]

co zupełnie na Jima patrzyło (przestarz.) — co było zupełnie podobne do [zachowania] Jima. [przypis edytorski]

czochać się (przestarz.) — trzeć się, ocierać się o coś. [przypis edytorski]

desperować (przestarz., z łac.) — rozpaczać. [przypis edytorski]

desperować (z łac., przestarz.) — rozpaczać. [przypis edytorski]

dokumentnie (przestarz.) — niewątpliwie. [przypis edytorski]

duszny (przestarz.) — duchowy, dotyczący duszy. [przypis edytorski]

dwoma słowy (przestarz.) — w dwóch słowach; por.: innymi słowy (starop. forma N. lm). [przypis edytorski]

dyzgust (przestarz.) — niechęć, niezadowolenie. [przypis edytorski]

dziatki (przestarz.) — dzieci. [przypis edytorski]

ekscerpt (przestarz.) — wyciąg z dokumentu lub książki. [przypis edytorski]

ekskursja (przestarz.) — wycieczka, wyprawa. [przypis edytorski]

elektromotor (przestarz.) — silnik elektryczny. [przypis edytorski]

facecja (przestarz.) — krótkie zabawne opowiadanie; tu: głupstwo. [przypis edytorski]

faworyty (przestarz.) — zarost pozostawiony na policzkach; bokobrody, baki. [przypis edytorski]

flama (przestarz., z łac. flamma: płomień) — kobieta będąca w danej chwili obiektem czyjejś przelotnej miłostki, romansu. [przypis edytorski]

flama (przestarz., z łac. flamma: płomień) — osoba (zwłaszcza kobieta) będąca w danej chwili obiektem czyjejś przelotnej miłostki, romansu. [przypis edytorski]

frymark (przestarz.) — handel, kupczenie. [przypis edytorski]

gawrosz (przestarz.) — wesoły urwis, ulicznik paryski, łobuz. [przypis edytorski]

giezło (przestarz.) — luźna koszula, także śmiertelna. [przypis edytorski]

gładysz (przestarz.) — człowiek urodziwy, układny. [przypis edytorski]

golibroda (przestarz.) — fryzjer. [przypis edytorski]

grasant (przestarz.) — człowiek, który grasuje, dokonuje napadów, kradzieży, gwałtów na jakimś terenie. [przypis edytorski]

grasant (z łac., przestarz.) — rabuś, łupieżca. [przypis edytorski]

gumno (przestarz.) — podwórze gospodarskie wraz z budynkami gospodarskimi. [przypis edytorski]

hurma (przestarz.) — tłum, gromada. [przypis edytorski]

ineksprymable (przestarz., z fr. inexprimable: niewyrażalny) — spodnie. [przypis edytorski]

ineksprymable (z fr.; przestarz.) — spodnie. [przypis edytorski]

jagody (przestarz.) — policzki, twarz. [przypis edytorski]

jakoż (przestarz.) — spójnik akcentujący, że coś, o czym mowa wcześniej, jest prawdziwe, zaszło lub spełniło się: i rzeczywiście, i w samej rzeczy. [przypis edytorski]

jejmość (przestarz.) — pani. [przypis edytorski]

jeniusz (przestarz.) — geniusz; wybitny umysł. [przypis edytorski]

jurgieltnik (przestarz.; z niem. Jahrgeld: coroczna wypłata) — najemnik, ktoś na czyimś żołdzie; zwykle: sprzedawczyk, oficer lub urzędnik opłacany przez obce państwo, korumpowany przez kogoś innego stałą pensją; tu: żołnierz bez honoru, służący tylko dla pieniędzy. [przypis edytorski]

karotować (przestarz.) — zbierać (wyłudzać) datki. [przypis edytorski]

kibić (przestarz.) — talia. [przypis edytorski]

kiep (przestarz.) — głupiec, dureń. [przypis edytorski]

kierz (przestarz.) — krzak. [przypis edytorski]

kokietka (przestarz.) — kobieta zalotna. [przypis edytorski]

kokosz (przestarz.) — kura, kwoka. [przypis edytorski]

kolnąć (przestarz.) — ukłuć, dźgnąć. [przypis edytorski]

komięga (przestarz.) — starop. wiosłowy statek rzeczny. [przypis edytorski]

komiliton (przestarz.) — kolega. [przypis edytorski]

komiliton (z łac., przestarz.) — towarzysz broni. [przypis edytorski]

komysz (przestarz.) — podmokłe zarośla. [przypis edytorski]

konfident (przestarz.) — osoba zaufana, zausznik, powiernik, przyjaciel. [przypis edytorski]

konfident (z łac., przestarz.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfident (z łac., przestarz.) — tu: zaufany przyjaciel, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konsyderacje (z łac.; przestarz.) — rozważania, roztrząsania. [przypis edytorski]

kontent (przestarz.) — zadowolony. [przypis edytorski]

kontent (przestarz., z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]

kontrować (przestarz., z łac.) — sprzeciwiać się, zaprzeczać. [przypis edytorski]

koronny (przestarz.) — noszący koronę, ukoronowany. [przypis edytorski]

kować (przestarz.) — kuć. [przypis edytorski]

krotochwilny (przestarz.) — żartobliwy, śmieszny, zabawny. [przypis edytorski]

kryska (przestarz.) — kreska; tu: kreska oznaczająca wybór podczas głosowania. [przypis edytorski]

kto ona zacz (przestarz.) — kim ona jest. [przypis edytorski]

kuczyć się (przestarz.) — tęsknić. [przypis edytorski]

łokciowe towary (przestarz.) — tkaniny, wstążki itp. sprzedawane w sklepiku na łokcie, tj. odwijane z beli i przycinane do długości pożądanej przez klienta. [przypis edytorski]

larwa (przestarz.) — maska. [przypis edytorski]

lektor (przestarz.) — osoba czytająca na głos. [przypis edytorski]

luba (przestarz.) — miła; ulubiona; ukochana. [przypis edytorski]

lubo (daw., przestarz.) — tu: chociaż. [przypis edytorski]

lubo (przestarz.) — choć. [przypis edytorski]

Lubo (przestarz.) — chociaż. [przypis edytorski]

luby (przestarz.) — miły; ulubiony; ukochany. [przypis edytorski]

magnifika (przestarz.) — żona. [przypis edytorski]

mali (przestarz.) — jeśli ma; forma 3 os. lp cz. przysz. z partykułą -li. [przypis edytorski]

maluczko (przestarz.) — zdrobnienie od: mało; tu: niewiele brakuje, żeby. [przypis edytorski]

maluczko (przestarz.) — zdr. od mało; tu: niewiele brakuje, żeby… [przypis edytorski]

materiały łokciowe (przestarz.) — tkaniny, wstążki itp. sprzedawane w sklepiku na łokcie, tj. odwijane z beli i przycinane do długości pożądanej przez klienta. [przypis edytorski]

mechera (gw., przestarz.) — pęcherz wieprzowy. [przypis edytorski]

medytacja (przestarz., z łac.) — myślenie, namyślanie się. [przypis edytorski]

medytować (przestarz., z łac.) — myśleć, rozmyślać. [przypis edytorski]

menaż (przestarz., z fr.) — stołówka; kasyno wojskowe. [przypis edytorski]

metresa (przestarz.) — utrzymanka, kochanka. [przypis edytorski]

metresa (przestarz.) — utrzymanka, kochanka. [przypis edytorski]

mienić (przestarz.) — nadawać miano, nazywać; głosić coś o kimś lub o czymś; uważać kogoś lub coś za coś. [przypis edytorski]

mienić (przestarz.) — nadawać miano, nazywać kogoś lub coś. [przypis edytorski]