Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dopełniacz | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 632 przypisów.
mogilnik (daw.) — cmentarz. [przypis edytorski]
mogłem był (daw.) — forma czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność, stan itp. uprzedni w stosunku do czynności a. stanu wyrażonego czasem przeszłym prostym; znaczenie: mogłem wcześniej, mogłem uprzednio. [przypis edytorski]
mogłem był (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: mogłem wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]
mogłem był (daw.) — konstrukcja czasu zaprzeszłego; znaczenie: mogłem wcześniej (uprzednio, kiedyś). [przypis edytorski]
mogli byli znaleźć (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: mogli znaleźć wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]
Mogułowie (daw.) — dziś: Mongołowie; tu chodzi najprawdopodobniej o Tatarów. [przypis edytorski]
Moguły (daw.) — dziś: Mongołowie; tu chodzi najprawdopodobniej o Tatarów. [przypis edytorski]
moiściewy (daw., gw.) — moi drodzy; poufały zwrot do słuchacza lub słuchaczy, używany także jako okrzyk wyrażający emocje, np. zdziwienie, podziw. [przypis edytorski]
moiściewy (daw., gw.) — wyraz oznaczający: moi drodzy, używany jako poufały zwrot do rozmówcy (a. rozmówców lub słuchaczy), także jako okrzyk wyrażający emocje, np. zdziwienie, podziw. [przypis edytorski]
moję (daw.) — dziś popr. forma B. lp: moją. [przypis edytorski]
moję (daw.) — dziś popr. forma B.lp: moją. [przypis edytorski]
Mojżesza (…) zakon (daw.) — prawo Mojżesza. [przypis edytorski]
mokański (daw.) — pochodzący z miasta Mokka, portu w płd.-zach. Jemenie, nad M. Czerwonym, dawnego głównego ośrodka wywozu kawy. [przypis edytorski]
mokrzawa (daw.) — miejsce podmokłe, mokradło. [przypis edytorski]
mołodycia (daw., ukr.) — młoda dziewczyna. [przypis edytorski]
mołojec (daw., z ukr.) — dzielny młody mężczyzna; żołnierz. [przypis edytorski]
molestacja (daw., z łac.) — dziś: molestowanie, naprzykrzanie się prośbami. [przypis edytorski]
momenta (daw.) — dziś popr. forma M., B. lm: momenty. [przypis edytorski]
momenta (daw.) — dziś popr. M. lm: momenty; rachować momenta: liczyć chwile, przeliczać czas. [przypis edytorski]
monstrować (daw., z łac.) — pokazywać. [przypis edytorski]
montowa bułeczka (daw.) — wypieczona z mąki montowej, czyli pszennej w najlepszym gatunku. [przypis edytorski]
mopanek (daw.) — zdr. od mopan, mości pan; iron.: szlachetka. [przypis edytorski]
mopanku (daw., pot.) — forma grzecznościowa używana poufale, na ogół przy bezpośrednim zwracaniu się do rozmówcy; zdr. od mopanie (skrót od: mości panie). [przypis edytorski]
morderowy (daw., z fr.) — brunatnoczerwony. [przypis edytorski]
morderz (daw.) — morderca, zabójca. [przypis edytorski]
mores (daw.) — posłuszeństwo. [przypis edytorski]
mores (daw.) — posłuszeństwo, rygor. [przypis edytorski]
morga a. mórg (daw.) — dawna miara powierzchni gruntu. [przypis edytorski]
morga a. mórg (daw.) — miara powierzchni gruntu. [przypis edytorski]
morga (daw., z fr. morgue) — kostnica; budynek, w którym wystawia się do rozpoznania zwłoki nierozpoznanych zmarłych. [przypis edytorski]
morga (daw., z fr. morgue) — kostnica; dawniej ciała zmarłych przechowywano przed pogrzebem w domach mieszkalnych, w budynku kostnicy wystawiano zwłoki osób niezidentyfikowanych w celu ich rozpoznania. [przypis edytorski]
morg a. morga (daw.) — dawna miara powierzchni; w rzeczywistości Morskie Oko jest nieco mniejsze. [przypis edytorski]
morg a. morga (daw.) — hist. miara powierzchni ziemi, równa 0,56 hektara, używana w Europie w XIX w. [przypis edytorski]
morówka (daw.) — zaraza. [przypis edytorski]
morowe powietrze (daw.) — dżuma. [przypis edytorski]
morowy (daw.) — niosący czy powodujący mór, czyli zarazę. [przypis edytorski]
morowy (daw.) — powodujący mór albo dotknięty morem, czyli zarazą; daw. pot. o człowieku: wstrętny, nieznośny; dziś pot. o człowieku: godny uznania, porządny. [przypis edytorski]
mory (daw.) — dreszcze. [przypis edytorski]
mory (daw.) — lm od: mór (zaraza, dżuma). [przypis edytorski]
morzyć (daw.) — trapić, martwić. [przypis redakcyjny]
mosan a. mospan (daw.) — mości pan; poufały tytuł grzecznościowy. [przypis edytorski]
mosanie (daw.) — forma grzecznościowa, skrót od: mości panie, wasza miłość panie. [przypis edytorski]
mosanie (daw., pot.) — mości panie. [przypis edytorski]
moskal a. Moskal (daw., pogard.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
Moskal (daw., pogard.) — Rosjanin; obywatel państwa moskiewskiego, szczególnie urzędnik a. żołnierz. [przypis edytorski]
Moskal (daw.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
Moskal (pogard., daw.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
Moskwicz (daw., ros.) — dziś popr.: moskwianin, mieszkaniec Moskwy; tu przen. na określenie narodowości rosyjskiej. [przypis edytorski]
moslemiński (daw.) — muzułmański. [przypis edytorski]
mospan (daw.) — forma grzecznościowa, skrót od: mości pan (miłościwy pan). [przypis edytorski]
mospan (daw.) — forma grzecznościowa, skrót od: mości pan (miłościwy pan), równoważna dzisiejszemu zwrotowi pan. [przypis edytorski]
moszea (daw.) — meczet. [przypis edytorski]
moszey (daw.) — meczet. [przypis edytorski]
motać (daw.) — tu: kręcić, miotać, rzucać. [przypis edytorski]
motia (daw., z fr.) — spółka, współuczestnictwo. [przypis edytorski]
motocykletka (daw.) — motocykl. [przypis edytorski]
mowny (daw.) — gadatliwy. [przypis edytorski]
możderz (daw.) — dziś: moździerz. [przypis edytorski]
możebne (daw.) — możliwe. [przypis edytorski]
możebne (daw.) — możliwe. [przypis edytorski]
możebny (daw.) — możliwy. [przypis edytorski]
może (daw.) — można. [przypis redakcyjny]
może (daw.) — [tu:] można. [przypis redakcyjny]
możem był (gw., daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: może byłem. [przypis edytorski]
możemy być tego iści (daw.) — możemy być tego pewni. [przypis edytorski]
możeszli (daw.) — czy możesz. [przypis edytorski]
możeszże (daw.) — czy możesz. [przypis edytorski]
możeszże (daw.) — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czyż możesz, czy możesz. [przypis edytorski]
możeż być (daw.) — konstrukcja z partykułą -ż w funkcji wzmacniającej i pytającej; znaczenie: czy może być. [przypis edytorski]
możeż (daw.) — czyż może. [przypis edytorski]
możliweż (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą i pytającą, tu w znaczeniu: „czy możliwe?”. [przypis edytorski]
możnaż (daw.) — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy można, czyż można. [przypis edytorski]
możny (daw.) — potężny. [przypis edytorski]
możyć się (daw.) — wyniszczać się. [przypis edytorski]
mraka (daw., gw.) — dokuczliwy deszcz, szaruga; mgła, brak widoczności. [przypis edytorski]
mroczyć (daw.) — wprawiać w zamroczenie. [przypis edytorski]
mrowie (daw.) — skupisko, chmara. [przypis edytorski]
mruczno mi było (daw.) — byłem niezadowolony. [przypis edytorski]
mścić (daw.) — [dziś:] mścić się. [przypis redakcyjny]
mskłe… sudna (daw.) — chyże czajki, czółna. [przypis edytorski]
mucha (daw.) — sztuczny pieprzyk a. brodawka. [przypis edytorski]
mucha poniesie to, co pan Korczyński w wyższej instancji wygra! (daw.) — tu: wygra bardzo mało. [przypis edytorski]
mularczyk (daw.) — czeladnik murarski. [przypis edytorski]
mularka (daw.) — kobieta zajmująca się murarstwem (zwykle należąca do nizin społecznych) albo żona murarza. [przypis edytorski]
mularski (daw.) — dziś: murarski. [przypis edytorski]
mularski (daw.) — murarski; architekt mularski: budowniczy. [przypis edytorski]
mularstwo (daw.) — dziś: murarstwo. [przypis edytorski]
mularz (daw.) — dziś: murarz. [przypis edytorski]
mularz (daw.) — górnik albo poganiacz mułów. [przypis edytorski]
mularz (daw.) — murarz. [przypis edytorski]
E. T. A. Hoffmann, Powieści fantastyczne, Skrzypce z Cremony (Radca Crespel)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
mularz (daw.) — murarz, robotnik budowlany. [przypis edytorski]
mularz (daw.) — tu: murarz. [przypis edytorski]
Multany (daw.) — Muntenia, kraina w Rumunii, wsch. część Wołoszczyzny, daw. Multany lokalizowano między Dunajem (na płd. i wsch.), Alutą (na zach.) i Karpatami (na płn.), granicząca z Oltenią, Mołdawią, Siedmiogrodem i Dobrudżą, jej najważniejsze miasto to Bukareszt; tu daw. forma N.: (w) Multaniech, tj. w Multanach. [przypis edytorski]
munderunek (daw.) — umundurowanie. [przypis edytorski]
municipał (daw., z łac.) — tu: członek milicji miejskiej. [przypis edytorski]
municypalność (daw.) — zarząd miejski. [przypis edytorski]
municypalność (daw.) — zarząd, urząd. [przypis edytorski]
munsztuk (daw.) — element uprzęży wkładany koniowi do pyska. [przypis edytorski]
munsztuk (daw.) — ustnik fajki. [przypis edytorski]
munsztuk (daw.) — wędzidło. [przypis edytorski]
