Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 12994 przypisów.
poczciwy z kościami (fraz.) — zacny, dobry, uczciwy. [przypis edytorski]
poczczenie (daw.) — tu: okazanie szacunku. [przypis edytorski]
poczczona — dziś popr.: uczczona. [przypis edytorski]
poczdamski triumf — aluzja do spotkania w Poczdamie kanclerza Hitlera z prezydentem Paulem von Hindenburgiem. [przypis edytorski]
poczęsny (a. poczęstny) stół — podczas uczty stół dla pana zamku, jego bliskich i najdostojniejszych gości; poczesne miejsce — najzaszczytniejsze, wyróżnione miejsce. [przypis edytorski]
poczętem — dziś popr. forma: poczętym. [przypis edytorski]
po czemu (daw.) — ile kosztuje; łokieć — daw. jednostka miary tkanin, także kij służący do odmierzania tkaniny przy sprzedaży (a nadający się również do bicia); po czemu łokieć — tu przen.: jak może boleć takie bicie. [przypis edytorski]
po czemu (daw.) — po ile; ile kosztują. [przypis edytorski]
po czemu (daw.) — po ile?; pytanie o cenę. [przypis edytorski]
po czemu — dziś: po ile (pytanie o cenę). [przypis edytorski]
Po czemu? — dziś popr.: po ile? [przypis edytorski]
po czemu (pot. przest.) — po ile, ile kosztuje. [przypis edytorski]
po czemu — tu: za ile, za jakie pieniądze. [przypis edytorski]
pocześnie (daw.) — z szacunkiem, jak należy. [przypis edytorski]
pocześnie (daw.) — z szacunkiem. [przypis edytorski]
pocześniejszy (daw.) — ważniejszy, większy. [przypis edytorski]
poczesny (daw.) — ważny, godny zaszczytów. [przypis edytorski]
poczesny (daw.) — zaszczytny, ważny. [przypis edytorski]
poczesny podarek — zwyczajowy podarek ofiarowywany zwierzchności lub innej godnej osobie w dowód czci. [przypis edytorski]
poczesny — poważny, odpowiedni. [przypis edytorski]
poczesny — tu: szanowny. [przypis edytorski]
poczesny — zaszczytny, ważny; poczesne miejsce: najzaszczytniejsze, wyróżnione miejsce przy stole pana zamku, dla najdostojniejszych gości. [przypis edytorski]
poczestne — podarunek honorowy; honorarium, wynagrodzenie; od słowa cześć: szacunek, poważanie. [przypis edytorski]
poczestny — będący oznaką czci wobec kogoś; godny, naczelny, najważniejszy. [przypis edytorski]
poczestny — dający wyraz szacunku, czci; godny. [przypis edytorski]
poczestny (daw.) — wyrażający cześć, uczczenie kogoś; dziś: poczesny. [przypis edytorski]
poczestny (daw.) — z uwzględnieniem oddania należnej czci. [przypis edytorski]
poczestny — zaszczytny; z uznaniem i okazaniem należnej czci. [przypis edytorski]
poczet — giermkowie towarzyszący rycerzowi. [przypis edytorski]
poczet — orszak, drużyna, słudzy, towarzyszący panu w podróżach i w bitwach. [przypis edytorski]
poczet — orszak, drużyna, słudzy, towarzyszący panu w podróżach i w walce. [przypis edytorski]
poczet — orszak, grupa dworzan towarzyszących bogatszemu szlachcicowi. [przypis edytorski]
poczet — orszak. [przypis edytorski]
poczet — orszak, tu: oddział. [przypis edytorski]
Poczkaj! — dziś popr.: Poczekaj! [przypis edytorski]
poczmistrz (daw.) — kierownik urzędu pocztowego. [przypis edytorski]
poczne — dziś popr.: pocznę. [przypis edytorski]
poczniem (daw.) — poczniemy, zaczniemy. [przypis edytorski]
pocznij beczkę — rozpocznij beczkę, otwórz beczkę. [przypis edytorski]
poczni (starop. forma) — pocznij; zacznij. [przypis edytorski]
poczpuła (starop.) — cios, uderzenie. [przypis edytorski]
pocztarek (daw.) — roznosiciel przesyłek. [przypis edytorski]
poczta — tu: konie pocztowe, dyliżans. [przypis edytorski]
poczta — tu: powóz. [przypis edytorski]
poczta — tu: szybki zaprzęg konny, służący do przewożenia pilnej korespondencji. [przypis edytorski]
poczthalter (z niem.) — urzędnik pocztowy. [przypis edytorski]
pocztienje (ros.) — szacunek. [przypis edytorski]
pocztówka — tu: powóz pocztowy, dyliżans. [przypis edytorski]
pocztowy — członek pocztu. [przypis edytorski]
pocztowy — członek pocztu, sługa. [przypis edytorski]
pocztowy — członek pocztu, zbrojnego orszaku należącego do bogatszego szlachcica. [przypis edytorski]
pocztowy — tu: należący do pocztu. [przypis edytorski]
pocztowy — tu: osoba należąca do pocztu. [przypis edytorski]
pocztowy — wpisany w poczet, zwykły żołnierz. [przypis edytorski]
pocztylion (daw.) — listonosz; woźnica pojazdu pocztowego (niegdyś konnego, jak dorożka, będącego powozem usługowym); tu: dorożkarz. [przypis edytorski]
pocztylion (daw.) — tu: woźnica zaprzęgu pocztowego. [przypis edytorski]
pocztylion (daw.) — woźnica pojazdu pocztowego. [przypis edytorski]
pocztylion — osoba powożąca dyliżansem pocztowym. [przypis edytorski]
Pocztylion z Longjumeau — popularna francuska opera Adolphe'a Adama z 1836. [przypis edytorski]
poczty (starop.) — ofiary, dary. [przypis edytorski]
poczuć cykorię (gw. warsz.) — przestraszyć się. [przypis edytorski]
poczuł nad sobą żelazną różczkę — por. Ps 2, 9: „Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić / i jak naczynie garncarza ich pokruszysz” oraz Ap 2, 27: „a rózgą żelazną będzie ich pasł: / jak naczynie gliniane będą rozbici”. [przypis edytorski]
poczwara — szkaradna istota, potwór. [przypis edytorski]
poczwarny — odrażający. [przypis edytorski]
poczwa (starop.) — figiel, wybryk; por. poczwarny, poczwara; swe poczwy nad ludźmi stroję: robię ludziom swoje figle. [przypis edytorski]
poczwórna — wykonana z czterech warstw skóry, a następnie obita blachą. [przypis edytorski]
poczynać (daw.,gw.) — zaczynać. [przypis edytorski]
poczynać (daw.) — zaczynać. [przypis edytorski]
poczytać (książk.) — uznać za coś, za kogoś. [przypis edytorski]
poczytać — uznać. [przypis edytorski]
poczytać za co — uznać za co. [przypis edytorski]
poczytać za stratę (starop.) — uznać za stratę. [przypis edytorski]
poczytan — poczytany (daw. krótka forma przym.), uznany za coś a. za kogoś. [przypis edytorski]
poczytywać (daw.) — uznawać. [przypis edytorski]
poczytywać — uznawać. [przypis edytorski]
podać — dziś: podstawić. [przypis edytorski]
podać się (daw.) — wychylić się w określonym kierunku. [przypis edytorski]
podać się o paszport — dziś popr.: złożyć podanie o paszport. [przypis edytorski]
podać się w tył (daw.) — pochylić się w tył. [przypis edytorski]
podać tył (daw.) — odwrócić się. [przypis edytorski]
podać tył — odwrócić a. cofnąć się (np. o armii). [przypis edytorski]
podać tyły (starop.) — uciekać, być w odwrocie. [przypis edytorski]
podagra — choroba charakteryzująca się pogrubieniem stawu dużego palca u nogi i ograniczeniem jego ruchów oraz napadowymi bólami i obrzękiem w okresach zaostrzeń. [przypis edytorski]
podagra — choroba, której objawem jest pogrubienie stawu dużego palca u nogi i ograniczenie jego ruchów oraz napadowe bóle i obrzęk. [przypis edytorski]
podagra — choroba pociągająca za sobą bóle stawów, zwł. wielkiego palca u nogi. [przypis edytorski]
podagra — choroba stawów. [przypis edytorski]
podagra — choroba zniekształcająca i powiększająca staw dużego palca u nogi, której towarzyszą okresowe napadowe bóle. [przypis edytorski]
podagra — dna moczanowa, choroba charakteryzująca się nawracającymi epizodami ostrego zapalenia stawów. [przypis edytorski]
podagra — dna moczanowa, rodzaj zapalenia stawu, zazwyczaj u palucha u stopy. [przypis edytorski]
podagra (med.) — stan chorobowy stawów palucha stopy; podagryk: osoba cierpiąca na podagrę. [przypis edytorski]
podagra — przewlekła choroba stawów stóp; artretyzm a. dna moczanowa. [przypis edytorski]
podagrische — übel gelaunte. [przypis edytorski]
podagristischen — Podagra: Fußgicht. [przypis edytorski]
podagryczny — cierpiący na podagrę, czyli artretyzm (dnę moczanową), chorobę charakteryzującą się nawracającymi epizodami ostrego zapalenia stawów. [przypis edytorski]
podagryczny — dotyczący dny moczanowej, rodzaju zapalenia stawu, zazwyczaj u palucha u stopy. [przypis edytorski]
podajemy w przekładzie — przekład na podstawie Fahrt auf dem Orinoko, skróconej wersji niem. opisu podróży, którego pełna wersja (ponad 600 str.) ukazała się jako Voyage aux régions équinoxiales du Nouveau Continent, fait en 1799–1804, par Alexandre de Humboldt et Aimé Bonpland, w latach 1814–1825 w Paryżu. [przypis edytorski]
podaje on [Pliniusz], że inni artyści ze skromności wyrażali się w nieoznaczonym czasie (…) — lib. XXXVI, sect. 4, p. 730. [przypis edytorski]
podaje się — znajduje się. [przypis edytorski]
podał mu szafarza swego (starop.) — tu: oddał go w opiekę swego szafarza, rządcy. [przypis edytorski]
podal (daw.) — daleko. [przypis edytorski]
