Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15574 przypisów.
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; zakładać; o pojęciu itp.: pociągać za sobą istnienie jakiegoś innego pojęcia. [przypis edytorski]
surmacz (daw.) — trębacz; por. surma: trąbka alarmowa. [przypis edytorski]
surmacz (daw.) — trębacz wojskowy; od surma: instrument dęty używany w daw. wojsku do sygnalizacji. [przypis edytorski]
surmy (daw.) — trąba; instrument dęty, najczęściej drewniany używany w wojsku do celów sygnalizacyjnych. [przypis edytorski]
surogat (daw.) — namiastka. [przypis edytorski]
surowiec (daw.) — niegarbowana skóra. [przypis edytorski]
surowie (daw.) — dziś popr. forma przysłówka: surowo. [przypis edytorski]
surowy (daw.) — [tu:] srogi. [przypis redakcyjny]
surrogat (daw., z łac.) — zastępca. [przypis edytorski]
susceptant (daw.) — pomocnik notariusza; urzędnik sądowy przyjmujący zeznania. [przypis edytorski]
suspensa (daw.) — zawieszanie kogoś w urzędowaniu; zawieszenie mocy obowiązującej dokumentu; w Kościele katolickim pozbawienie osoby duchownej prawa pełnienia funkcji. [przypis edytorski]
suspicja (daw., z łac.) — podejrzenie. [przypis edytorski]
suspicyja (daw.) — podejrzenie, osądzenie. [przypis edytorski]
sustawa a. sustaw (daw.) — staw. [przypis edytorski]
sustaw (daw.) — dziś: staw. [przypis edytorski]
suszyć (daw.) — pościć; powstrzymywać się od jedzenia. [przypis edytorski]
suszyć (daw.) — pościć. [przypis edytorski]
suto (daw.) — obficie. [przypis edytorski]
suty (daw.) — obfity. [przypis edytorski]
suty (daw.) — obfity, wielki. [przypis edytorski]
swą pruć (daw.) — być upartym, upierać się. [przypis redakcyjny]
swada (daw.) — energia, zapał. [przypis edytorski]
swadźbić (daw.) — swatać. [przypis edytorski]
swar (daw.) — kłórnia. [przypis edytorski]
swar (daw.) — rozmowa, dyskusja, kłótnia. [przypis edytorski]
swarliwy (daw.) — kłótliwy. [przypis edytorski]
swary (daw.) — kłótnie. [przypis edytorski]
swarzyć się (daw.) — dyskutować, rozmawiać; kłócić się; naswarzyć się: nagadać się. [przypis edytorski]
swarzyć się (daw.) — dyskutować, rozmawiać; kłócić się. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
swarzyć się (daw.) — kłócić się. [przypis edytorski]
swarzycie (gw., daw.) — [tu:] przyganiacie, [krytykujecie, potępiacie; WL]. [przypis autorski]
swawola (daw.) — nieposłuszeństwo. [przypis edytorski]
swawolnik (daw.) — psotnik, figlarz, wesołek. [przypis edytorski]
swawolny (daw.) — niezbyt przyzwoity, nieskromny, niemoralny. [przypis edytorski]
swironek (daw.) — schowek, magazyn. [przypis edytorski]
swobodno (daw., gw.) — dziś: swobodnie. [przypis edytorski]
swobodno (gw., daw.) — swobodnie. [przypis autorski]
swoję (daw.) — dziś popr. forma B.lp: swoją. [przypis edytorski]
swoję (daw.) — dziś popr. forma D.lp: swoją. [przypis edytorski]
swornie (daw.) — porządnie, w sposób zorganizowany. [przypis edytorski]
swowolnie (daw.) — tu: własnowolnie, dobrowolnie. [przypis edytorski]
swym sprawam (daw.) — dziś: swym sprawom. [przypis edytorski]
swywola (daw.) — swawola. [przypis edytorski]
swywolić (daw., gw.) — swawolić, bawić się. [przypis edytorski]
swywolnie (daw.) — swawolnie; wesoło i lekkomyślnie. [przypis edytorski]
swywolnik a. swawolnik (daw.) — człowiek postępujący według własnej woli, niepodporządkowujący się autorytetom. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — kierujący się tylko własną wolą. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — swawolny. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — swawolny, samowolny. [przypis edytorski]
sygnałować (daw.) — sygnalizować. [przypis edytorski]
sympatyczny (daw.) — tu: mający takie same odczucia wobec poszczególnych kwestii. [przypis edytorski]
symptomata (daw.) — objawy. [przypis edytorski]
symptomat (daw.) — symptom, objaw. [przypis edytorski]
symptomat (daw.) — symptom, objaw. [przypis edytorski]
symptomat (daw.) — symptom, oznaka czegoś. [przypis edytorski]
synaczek (daw.) — syneczek. [przypis edytorski]
synapizm (daw.; z gr.) — gorczycznik, okład z papki sporządzonej z utartych nasion gorczycy, wywołujący przekrwienie i rozgrzanie skóry; stosowano go w leczeniu stanów zapalnych i nerwobólów. [przypis edytorski]
syngielton (daw., z ang. singleton) — pojedynczy człowiek. [przypis edytorski]
synowę (daw.) — dziś popr. B. lp: synową. [przypis edytorski]
synowica (daw.) — bratanica, córka brata. [przypis edytorski]
synowica (daw.) — bratanica. [przypis edytorski]
synowica (daw.) — córka brata. [przypis edytorski]
synowiec (daw.) — bratanek. [przypis edytorski]
synowiec (daw.) — syn brata; bratanek. [przypis edytorski]
synowiec (daw.) — syn brata, bratanek. [przypis edytorski]
synowiec (daw.) — syn brata. [przypis edytorski]
systema (daw.) — dziś popr. forma M., B. lm: systemy. [przypis edytorski]
systemata (daw.) — lm od rzeczownika systemat; dziś: systemy. [przypis edytorski]
systemat (daw.) — system. [przypis edytorski]
sytny (daw.) — sycący, pożywny. [przypis edytorski]
szafarka (daw.) — kobieta zarządzająca gospodarstwem domowym. [przypis edytorski]
szafarka (daw.) — służąca zarządzająca spiżarnią. [przypis edytorski]
szafarz (daw.) — osoba odpowiedzialna za gospodarstwo domowe, w szczególności spiżarnię, na daw. dworze magnackim. [przypis edytorski]
szafarz (daw.) — zarządca, administrator. [przypis edytorski]
szafel (daw.) — szaflik, rodzaj drewnianego wiaderka. [przypis edytorski]
szafiarnia (daw.) — spichrz, spichlerz; spiżarnia. [przypis edytorski]
szafranny (daw.) — szafranowy. [przypis edytorski]
szafunek (daw.) — gospodarowanie; szafowanie, rozdawnictwo. [przypis edytorski]
szalbierstwo (daw.) — oszustwo. [przypis edytorski]
szalbierz (daw.) — oszust, szachraj. [przypis edytorski]
szalić światem (daw.) — oszukiwać, zwodzić. [przypis redakcyjny]
szańc wygrać (daw.) — wygrać stawkę; wygrać, zyskać. [przypis edytorski]
szanowany od (daw.) — szanowany przez (kogoś). [przypis edytorski]
szansonistka (daw.) — piosenkarka kabaretowa. [przypis edytorski]
szarafan (daw.) — suknia a. płaszcz. [przypis edytorski]
szaraj (daw.) — dziś: seraj, tu w znaczeniu: część rezydencji bogatego muzułmanina, w której mieszkają kobiety; harem. [przypis edytorski]
szarga (daw.) — szaruga, słota. [przypis redakcyjny]
szarłat (daw.) — szkarłat, purpura. [przypis edytorski]
szarpie (daw.) — bandaże z porwanych materiałów. [przypis edytorski]
szarpie (daw.) — daw. materiał na opatrunki, tworzony z nitek wyrywanych z płótna; szapieśmy skubały — skubałyśmy płótno na szarpie. [przypis edytorski]
szarpie (daw.) — materiał opatrunkowy zrobiony z płótna dartego (szarpanego) na pasy. [przypis edytorski]
szarwark (daw.) — obowiązek dostarczania ludzi do prac publicznych. [przypis edytorski]
szarzać (daw.) — szargać, poniewierać; tu może: szafować, ryzykować. [przypis edytorski]
szaszorzy (daw.) — orli. [przypis redakcyjny]
szczęśliw (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: szczęśliwy. [przypis edytorski]
szczęśnie (daw.) — szczęśliwie. [przypis edytorski]
szczęsny (daw.) — szczęśliwy, obdarzony szczęściem. [przypis edytorski]
szczęsny (daw.) — szczęśliwy. [przypis edytorski]
szczęt (daw.) — pozostałość. [przypis edytorski]
szczęty (daw.) — szczątki, kawałki. [przypis edytorski]
