- Kobieta: 1
- Księżyc: 1
- Łzy: 1
- Obłok: 1
- Poeta: 1
Charles BaudelaireKwiaty złaSmutek księżycatłum. Adam [Zofia Trzeszczkowska] M-ski
1
Jak piękność, co w poduszek licznych tonąc puchy,
Nim zaśnie — pieści rączką, z zadumą na twarzy,
Pierś swą roztargnionymi, leciutkimi ruchy.
5
ObłokNa atłasowych grzbietach pięknej chmur lawiny,
On dziś — jak konający — w długich spazmach tonie,
Lub okiem ściga białych obłoczków seciny,
Które płyną jak kwiecie przez lazuru błonie.
ŁzyA gdy czasem, tonący w leniwej niemocy,
10Na ziemię łzę ukradkiem zroni w cieniach nocy,
Poeta, nieprzyjaciel snu, dusza marząca,
Zaraz w dłoń swoją zbierze tę bladą łzę żalu,
O odbłyskach tęczowych jak odłam opalu,
I w sercu swym umieści, z dala oczu słońca.