ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dopełniacz | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8742 przypisów.
między wielem (daw. forma) — między wieloma. [przypis edytorski]
Między wierszem 303 a 304 w pierwszym wydaniu przypisek autora: „To zbrodniarz mówi”. [przypis tłumacza]
między współobywatele — dziś popr.: między współobywatelami. [przypis edytorski]
Międzyziemne Morze — Morze Śródziemne. [przypis redakcyjny]
Międzyziemne Morze (starop.) — Morze Śródziemne. [przypis redakcyjny]
między zwierzęty — dziś popr. forma: między zwierzętami. [przypis edytorski]
Mięguszowieckie Szczyty, — grupa trzech szczytów (Mięguszowiecki Szczyt o wys. 2438 m n.p.m., Mięguszowiecki Szczyt Pośredni o wys. 2393 m n.p.m. i Mięguszowiecki Szczyt Czarny o wys. 2410 m n.p.m.) w głównej grani Tatr. [przypis edytorski]
Mięguszowiecki Szczyt — drugi co do wysokości szczyt w Polsce, mierzący 2438 m n.p.m. [przypis edytorski]
miękciej — dziś tylko: bardziej miękko. [przypis edytorski]
miękczyć — zmiękczać. [przypis edytorski]
miękiego (daw.) — dziś: miękkiego. [przypis edytorski]
miękkiem znalazł zgotowane szaty — znalazłem przygotowane miękkie ubranie. [przypis edytorski]
miękkie (…) pierze (starop. forma) — tu: pierzyny, posłanie. [przypis edytorski]
mię — krótka forma zaimka mnie stosowana dawniej w pozycjach nieakcentowanych w zdaniu (por. ciebie, cię). [przypis edytorski]
mię — krótka forma zaimka mnie, stosowana w pozycji nieakcentowanej (analogicznie do form ciebie i cię). [przypis edytorski]
mię ledwie staje (starop.) — ledwie żyję. [przypis redakcyjny]
mię — mnie. [przypis edytorski]
mięsić (daw.) — miesić, mieszać gniotąc, np. ciasto. [przypis edytorski]
mięsiwy (daw.) — dziś popr.: mięsiwami. [przypis edytorski]
mię — skrócona forma zaimka, analogiczna do „cię”; dziś tylko: mnie. [przypis edytorski]
mięso koszerujące się — mięso oczyszczane zgodnie z żydowskimi przepisami religijnymi, co polega na dokładnym umyciu mięsa w celu usunięcia krwi, namoczeniu oraz oczyszczeniu solą. [przypis edytorski]
mięsopost — ostatki; w kościele katolickim: ostatnie dni karnawału przed czterdziestodniowym postem poprzedzającym wiosenne święto Wielkanocy. [przypis edytorski]
mięsopust (daw.) — karnawał bądź jego trzy ostatnie dni. [przypis edytorski]
mięsopust (daw.) — karnawał. [przypis edytorski]
mięsopust — karnawał bądź jego ostatnie trzy dni. [przypis edytorski]
mięsopust — karnawał; nazwa pochodzi stąd, że ten okres zabawy i używania charakteryzował się m.in. spożywaniem dużej ilości mięsa (niegdyś zazwyczaj trudno dostępnego pokarmu). [przypis edytorski]
mięsopust — ostatki, trzy ostatnie dni karnawału przed Wielkim Postem. [przypis edytorski]
mięsopust prawy — prawdziwe widowisko karnawałowe (zapustne), w czasie którego między gawiedź uliczną rzucano przysmaki, co wywoływało bójki. [przypis redakcyjny]
mięsopusty — częściej: mięsopust, tj. 3 ost. dni karnawału. [przypis edytorski]
mię (starop.) — dziś popr.: mnie. [przypis edytorski]
mię (starop. forma) — dziś: mnie. [przypis edytorski]
mię (starop. forma) — forma zaimka w pozycji nieakcentowanej w zdaniu (analogicznie do form: się, cię); dziś używana tylko forma dłuższa: mnie. [przypis edytorski]
mię (starop. forma) — mnie. [przypis edytorski]
mięszać (daw.) — dziś: mieszać. [przypis edytorski]
mięszać (daw.) — dziś popr.: mieszać. [przypis edytorski]
mięszać — dziś popr.: mieszać. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
mięszać — dziś popr. pisownia: mieszać. [przypis edytorski]
mięszać się (daw.) — dziś popr. forma: mieszać się. [przypis edytorski]
mięszać się (starop. forma) — mieszczą się. [przypis edytorski]
mięszać (starop. forma) — dziś popr.: mieszać. [przypis edytorski]
mięszać (starop. forma) — mieszać. [przypis edytorski]
mięszać (starop. forma) — mieszać; tu: łączyć. [przypis edytorski]
mięszał — daw. forma; dziś: mieszał. [przypis edytorski]
mięszanina — dziś popr.: mieszanina. [przypis edytorski]
mięszkać (daw.) — dziś popr.: mieszkać. [przypis edytorski]
Mięszkać na nich zamorskie wezwano dryjady — Wezwano nimfy leśne, zam[iast:] zasadzono drzewa; „zamorskie”, szczególnie zam[iast:] cudzoziemskie w ogólności. [przypis redakcyjny]
mięta (daw. pot.) — tu: nic wielkiego, drobnostka. [przypis edytorski]
mięta (tu daw. pot.) — drobiazg, coś nieważnego. [przypis edytorski]
miętką — dziś popr.: miękką. [przypis edytorski]
miętka — zdr. od: mięta. [przypis redakcyjny]
miętki (daw.) — dziś: miękki. [przypis edytorski]
miętki (daw., gw.) — miękki. [przypis edytorski]
miętki — dziś popr.: miękki. [przypis edytorski]
miętkiej — dziś popr.: miękkiej. [przypis edytorski]
miętki (reg.) — dziś popr.: miękki. [przypis edytorski]
miętko — dziś: miękko. [przypis edytorski]
miętko — dziś popr. miękko. [przypis edytorski]
miętszy (forma gw.) — dziś popr.: miększy. [przypis edytorski]
Miętusek — dawniej Miętuskie Góry, obecnie nazywane Czerwonymi Wierchami. [przypis edytorski]
mię wydać — dorównać mi. [przypis redakcyjny]
mięż (gw.) — między. [przypis edytorski]
mięższeć (daw.) — grubieć. [przypis redakcyjny]
mieć ansę — mieć pretensję, urazę, żywić niechęć do kogoś. [przypis edytorski]
mieć baczenie (daw., gw.) — uważać. [przypis edytorski]
mieć brak (daw.) — wybierać. [przypis edytorski]
mieć coś o male (daw.) — lekceważyć coś. [przypis edytorski]
mieć cykorię (gw. środ.) — bać się. [przypis edytorski]
mieć czarne podniebienie — być złośliwym, napastliwym. [przypis edytorski]
mieć czoło — dziś: mieć czelność. [przypis edytorski]
mieć czoło — mieć czelność; mieć śmiałość. [przypis edytorski]
mieć kogoś zachowaniu (daw.) — poważać, szanować kogoś. [przypis edytorski]
mieć kogo za co (starop.) — uważać kogo za co. [przypis edytorski]
mieć moc nad czym (starop.) — panować nad czym. [przypis edytorski]
mieć na pieczy (daw.) — uważać na coś; starać się o coś; dbać o coś. [przypis edytorski]
mieć na pieczy (daw.) — uważać na coś, zważać na coś, starać się o coś. [przypis edytorski]
mieć na pieczy (starop.) — opiekować się, dbać (o kogo). [przypis edytorski]
mieć na pieczy (starop.) — troszczyć się o co; por. piecza: troska, pieczołowitość, pilność. [przypis edytorski]
mieć na pieczy — zajmować się, opiekować czymś. [przypis redakcyjny]
mieć nizacz (daw.) — mieć za nic. [przypis edytorski]
mieć nogę w strzemieniu (przysł.) — być gotowym do drogi lub działania. [przypis edytorski]
mieć o kim staranie (daw.) — dbać o kogoś. [przypis edytorski]
mieć o kogo staranie (starop.) — dbać o kogo; opiekować się kim. [przypis edytorski]
mieć pergaminy — tu: mieć dowody potwierdzające szlachectwo. [przypis edytorski]
mieć pieczę koło kogoś a. mieć pieczę nad kimś — opiekować się kimś; mieć pieczą: daw. forma B.lp r.ż., dziś: pieczę. [przypis edytorski]
mieć pietra — bać się. [przypis edytorski]
mieć pietra (daw.) — bać się. [przypis edytorski]
mieć plac od kogo (starop.) — dostać od kogo miejsce (przestrzeń, okazję); niech ma od ciebie plac męstwu swoiemu: daj mu przestrzeń (sposobność) dla ukazania jego męstwa. [przypis edytorski]
mieć plac (starop.) — tu: mieć okazję. [przypis edytorski]
mieć pod pieczą (starop. konstrukcja) — opiekować się, doglądać; tu: wieść, dowodzić, zarządzać. [przypis edytorski]
mieć pod ręką dość piasku do zasypywania ksiąg — dawniej, by przyspieszyć wysychanie atramentu, posypywano tekst drobnym piaskiem. [przypis edytorski]
mieć po woli (starop.) — mieć w swojej mocy. [przypis redakcyjny]
mieć przed kim (starop.) — przewyższać kogo. [przypis redakcyjny]
mieć serce (starop.) — mieć odwagę. [przypis edytorski]
mieć się (daw.) — zachowywać się; przyjmować postawę. [przypis edytorski]
mieć się do czego (daw.) — zamierzać co. [przypis edytorski]
mieć się do obrony (starop.) — szykować się do obrony. [przypis edytorski]
mieć się do sprawy (starop.) — tu: przygotowywać się do walki. [przypis edytorski]
mieć się do szturmu (starop.) — szykować się do szturmu. [przypis edytorski]
mieć się ku czemu — kierować się ku czemuś. [przypis edytorski]
mieć się trzeba do czego (starop.) — trzeba się skierować ku czemuś, sięgnąć po coś itp. [przypis edytorski]
