Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 112284 przypisów.
Żeleńska, Zofia (1886–1956) — żona Tadeusza Boya-Żeleńskiego, pierwowzór Zosi z Wesela Stanisława Wyspiańskiego. [przypis edytorski]
Żeleński-Boy, Tadeusz (1874–1941) — literat, tłumacz, krytyk literacki i teatralny. [przypis edytorski]
Żeleński, Tadeusz; pseud. Boy (1874–1941) — pisarz, poeta, krytyk teatralny i literacki, tłumacz i popularyzator kultury francuskiej (odznaczony orderem Legii Honorowej przez rząd fr. za pracę przekładową w 1927 r.), publicysta, działacz społeczny, z zawodu lekarz; do jego dorobku należą m.in. przekłady ponad stu dzieł literatury i filozofii fr., Słówka (tom żartobliwych wierszyków, stanowiący rodzaj kroniki obyczajowej Krakowa na pocz. XX w.), Marysieńka Sobieska (książka biograficzna o żonie i życiowej miłości polskiego króla Jana III), Piekło kobiet (zbiór felietonów na temat aborcji i praw reprodukcyjnych kobiet), Plotka o Weselu (felieton przedstawiający tło powstania utworu Wyspiańskiego oraz rzeczywiste pierwowzory postaci dramatu), Flirt z Melpomeną (zbiór felietonów teatralnych), Brązownicy (zbiór felietonów poddających krytyce legendę Adama Mickiewicza i jego otoczenia w okresie towianizmu). [przypis edytorski]
żeleśca (starop.) — żelazne ostrza. [przypis edytorski]
żeleźca — żelaza; żelazna broń, miecze itp. [przypis edytorski]
żeleźce (daw.) — grot. [przypis edytorski]
żeleźniaczek — garnek żelazny. [przypis edytorski]
Żeleźniak i Gonta — Maksym Żeleźniak (ok. 1740–1768) i Iwan Gonta (1705–1768), przywódcy koliszczyzny (1768), antyszlacheckiego powstania chłopów ukraińskich, krwawo stłumionego przez wojska polskie i rosyjskie. [przypis edytorski]
Żeleźniak, Maksym (ok. 1740–po 1768) — ukr. Zalizniak, Kozak zaporoski, hetman hajdamaków, przywódca powstania sprowokowanego przez Rosjan dla osłabienia konfederacji barskiej, wraz z Iwanem Gontą prowodyr tzw. rzezi humańskiej w 1768 r., w której zginęło ok. 20 tys. osób. [przypis edytorski]
Żeleźniak — ukr. Zalizniak, Maksym (ur. ok. 1740 – zm. po 1768), Kozak zaporoski, hetman hajdamaków, przywódca powstania hajdamackiego, sprowokowanego przez Rosjan dla osłabienia konfederacji barskiej, wraz z Iwanem Gontą prowodyr tzw. rzezi humańskiej w 1768 r., w której zginęło ok. 20 tys. osób. [przypis edytorski]
żeleźniak — żelazny garnek a. kociołek. [przypis edytorski]
żelezie — dziś popr. forma Msc.lp: żelazie. [przypis edytorski]
żelezie — dziś popr.: żelazie. [przypis edytorski]
Żeligowski, Lucjan (1865–1947) — pułkownik piechoty Armii Imperium Rosyjskiego, generał broni Wojska Polskiego. [przypis edytorski]
żeli (gw.) — jeżeli. [przypis edytorski]
Żemajtys, dziś raczej Żmudź, litew. Žemaitija — płn.-zach. region dzisiejszej Litwy. [przypis edytorski]
Żemajtys, dziś Żmudź, litew. Žemaitija — płn.-zach. region dzisiejszej Litwy. [przypis edytorski]
żem był powolnym — dziś raczej: żem był powolny (że byłem powolny). [przypis edytorski]
żem — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś: że jestem. [przypis edytorski]
żem go wiózł (daw., gw.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: że go wiozłem. [przypis edytorski]
żem go w zapasach przemógł i nagrodą Wziął zbroję Achillesa — po śmierci Achillesa jego zbroję miał otrzymać najdzielniejszy z Greków, czyli Ajas, jednakże Odyseusz przywłaszczył ją sobie na skutek intryg. Urażony Ajas wpadł w szał i w nocy wymordował trzody greckie, biorąc je za wodzów krzywdzicieli, a oprzytomniawszy popełnił samobójstwo. [przypis edytorski]
żem i ja ptak — że i ja jestem ptakiem. [przypis edytorski]
Że mi nie strychem poda — że nie poda do pełna. [przypis edytorski]
żem je (…) zawarła była — daw. forma czasu zaprzeszłego (oraz konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika); znaczenie: że je zawarłam (tj. zamknęłam) niegdyś, uprzednio (tzn. przed czasami opisywanymi, czynnościami i wydarzeniami wyrażonymi czasem przeszłym prostym). [przypis edytorski]
żem mu (…) wdzięczna — skrócone od: że [jeste]m mu wdzięczna. [przypis edytorski]
żem mu winien (daw.) — skrót od: że jestem mu winien. [przypis edytorski]
żem naznaczył — dziś: że naznaczyłem. [przypis edytorski]
żem (…) nie przyjął — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś: że nie przyjąłem. [przypis edytorski]
żem (…) nie rozbił — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś: że nie rozbiłem. [przypis edytorski]
żem nie spełnił — dziś: że nie spełniłem. [przypis edytorski]
żem nie spotkał (gw.) — nie spotkałem. [przypis edytorski]
żem nieuk — dziś: że jestem nieukiem. [przypis edytorski]
żem nie zrobił — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: że nie zrobiłem. [przypis edytorski]
Że mógłby wody dolewać, jak słudzy na galilejskiej Kanie — nawiązanie do cudu opisanego w Ewangelii świętego Jana (J 2, 1-12); gdy podczas wesela w Kanie Galilejskiej zabrakło wina, Jezus polecił sługom napełnić naczynia wodą, a następnie przemienił ją w wino. [przypis edytorski]
żem (…) oczekiwał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: „że (…) oczekiwałem”. [przypis edytorski]
żem otrzymał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: że otrzymałem. [przypis edytorski]
żem o wiktorii w polu zdesperował — że zwątpiłem o zwycięstwie w bitwie. [przypis edytorski]
żem (…) popsuła — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś: że popsułam. [przypis edytorski]
żem postąpił — dziś: że postąpiłem. [przypis edytorski]
żem (…) potrzebował — inaczej: że potrzebowałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
żem przekonany — forma skrócona; inaczej: że jestem przekonany. [przypis edytorski]
żem przyjął Alcyda — Charon tak się przestraszył Herkulesa (Alcyda), przybywającego po Cerbera, że go przeprawił przez Styks, za co ukarany został rocznym więzieniem. [przypis edytorski]
żem (…) przypomniał — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś: że sobie przypomniałem. [przypis edytorski]
żem (…) rozumiał się być w raju (daw.) — że sądziłem, iż jestem w raju. [przypis edytorski]
żem się znajdował — inaczej: że się znajdowałem; przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika. [przypis edytorski]
żem siebie straciła (starop. forma) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: że straciłam siebie. [przypis edytorski]
żem skinął Ja i wieszcza wskrzesił — Mickiewicz na emigracji zaczął na nowo tworzyć po wyzwaniu, rzuconym mu przez Słowackiego w salonowej improwizacji. [przypis edytorski]
żem tam nie był (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcowką czasownika; inaczej: że tam nie byłem. [przypis edytorski]
żem też pozwoliła (gw.) — że też pozwoliłam. [przypis edytorski]
żem też się zbudzić musiał — że też musiałem się zbudzić. [przypis edytorski]
żem (…) wędrował — inaczej: że wędrowałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
żem (…) wyglądał; żem się położył — inaczej: że wyglądałem, że się położyłem (przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
żem (…) wyzionął — inaczej: że wyzionąłem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
żem (…) wziął — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś: że wziąłem. [przypis edytorski]
żem źle wypełniał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: że źle wypełniałem. [przypis edytorski]
żem zaczęła — dziś raczej: że zaczęłam. [przypis edytorski]
żem zasnął — dziś raczej: że zasnąłem. [przypis edytorski]
żem zaznał — dziś: że zaznałem. [przypis edytorski]
żem zelżona (starop. forma) — skrót od: że jestem (zostałam) zelżona; tj. że mnie obrażono. [przypis edytorski]
żem znalazł — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: że znalazłem. [przypis edytorski]
żem został zwyciężony — inaczej: że zostałem zwyciężony (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
żeńca — człowiek pracujący przy zbiorach zboża. [przypis edytorski]
żeńszczyna (ros.) — kobieta. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać, nieść. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać, popędzać; wyganiać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — pędzić, gnać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — rzucać, miotać. [przypis edytorski]
żenącą (daw.) — wyganiającą. [przypis edytorski]
żeną (daw.) — gnają. [przypis edytorski]
żeną (daw.) — wyganiają. [przypis edytorski]
żenada — zawstydzenie, skrępowanie. [przypis edytorski]
żenią (daw. forma) — gonią, pędzą. [przypis edytorski]
żeniata (gw.) — tu: zamężna. [przypis edytorski]
żeniaty — dziś popr.: żonaty. [przypis edytorski]
żenich — mąż a. narzeczony. [przypis edytorski]
żenich (z ros.) — małżonek; mąż. [przypis edytorski]
żeniec (daw.) — człowiek pracujący przy żniwach, żniwiarz. [przypis edytorski]
żeniec — osoba pracująca przy żniwach, żniwiarz. [przypis edytorski]
żeniec — ten, kto kosi zboże. [przypis edytorski]
żeniec — żniwiarz. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — forma 3 os. lp: wyrzuca. [przypis edytorski]
żenie (daw. forma) — dziś: gna. [przypis edytorski]
żenie (daw. forma) — dziś: żonie. [przypis edytorski]
żenie (daw. forma) — gna. [przypis edytorski]
żenie — daw. forma od czas. gnać; znaczenie: gna, pędzi. [przypis edytorski]
żenie — daw. forma od czas. gnać; znaczenie: gna, pędzi. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna; daw. forma 3. os. lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna, przegania itp.; daw. forma 3. os. lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna, przegania itp.; przestarz. forma 3.os.lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna. [przypis edytorski]
żenie (daw., gw.) — rzuca. [przypis edytorski]
żenie (daw., gw.) — rzuca, wyrzuca. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — pędzi; przestarz. forma od: gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — pogna; przestarz. forma 3.os.lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — rzuca, ciska. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — tu: gna, popycha. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — wygania. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — wypędza. [przypis edytorski]
żenie — dziś popr. forma Msc.lp: żonie. [przypis edytorski]
