Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 448 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5515 przypisów.
chrześcijan — tu w źródle pisownia: chrześcjan. Rytm wiersza sugeruje, że wyraz ten w tym miejscu należy wymawiać jako dwusylabowy: chrześć-jan. [przypis edytorski]
chrześcijany (starop. forma) — (z) chrześcijanami. [przypis edytorski]
chrześcjanizm — dziś: chrześcijaństwo; tu może raczej jako prąd umysłowy, obok religijnego. [przypis edytorski]
chrzestem — dziś popr. forma: chrztem. [przypis edytorski]
chrzestem — forma użyta dla rymu, na prawach licencji poetyckiej, dziś popr. forma N. lp: chrztem. [przypis edytorski]
chrzestnem — daw. forma N. i Msc. przymiotników r.n.; dziś tożsama z r.m.: chrzestnym. [przypis edytorski]
chrzest Neptuna — chrzest morski, tradycyjna uroczystość urządzana członkom załogi statku, którzy pierwszy raz w życiu uczestniczą w ważnym wydarzeniu: np. płyną na żaglowcu, przekraczają równik itp., obejmująca szereg prób, przygotowanych przez załogę statku przebraną za Neptuna i jego świtę. [przypis edytorski]
chrzypiący — dziś popr.: chrypiący. [przypis edytorski]
chrzypota (gw.) — krzypota; suchy kaszel. [przypis edytorski]
chto (gw.) — kto. [przypis edytorski]
chtoniczny (z gr.) — związany z ziemią bądź ze światem podziemnym. [przypis edytorski]
chto ta po nocy przylos (gw.) — kto to po nocy przyszedł. [przypis edytorski]
Chubilaj, właśc. Kubilaj (1215–1294) — wnuk Czyngis-Chana, pierwszy cesarz Chin z dynastii Yuan. [przypis edytorski]
chuć (daw.) — chęć, pragnienie. [przypis edytorski]
chuć (daw.) — chęć, skłonność, namiętność, pożądanie. [przypis edytorski]
chuć (daw.) — żądza. [przypis edytorski]
chuć —popęd seksualny, podniecenie. [przypis edytorski]
chuć — pożądanie. [przypis edytorski]
chuć — pożądanie seksualne. [przypis edytorski]
chuć — żądza, pożądanie seksualne. [przypis edytorski]
Chuchla, czes. Malá Chuchle, Velká Chuchle — dziś część Pragi, w płd. części miasta. [przypis edytorski]
chuchra — dziś chuchro: człowiek mizerny, wychudzony; biedak. [przypis edytorski]
Chucpit Hameturgeman — tannita trzeciej generacji, tłumacz; zgodnie z tradycją żydowską żył 130 lat pozostając cały czas pięknym. Zaliczany do Dziesięciu męczenników żydowskich. [przypis edytorski]
chuczej (białorus.) — prędzej. [przypis edytorski]
chuda fara (daw.) — bieda, niedostatek; fara (daw.): kościół parafialny. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — bieda, niedostatek. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — dobytek. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — dobytek, zwł. zwierzęta gospodarskie. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — dobytek (zwykle skromny), majątek. [przypis edytorski]
chudoba (daw., gw.) — dobytek, majątek. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — majątek. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — majątek, zwł. ruchomy. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — majątek, zwł. ruchomy, tu: bydło. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — skromny dobytek lub niewielkie gospodarstwo. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — skromny dobytek, mienie ubogiej osoby. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — skromny dobytek, niewielkie gospodarstwo. [przypis edytorski]
chudoba (daw.) — ubogie gospodarstwo. [przypis edytorski]
chudoba — dobytek, niewielki majątek. [przypis edytorski]
chudoba — dobytek, zwł. ruchomy; tu: plony. [przypis edytorski]
chudoba — dobytek (zwykle skromny); bydło; tu: zwierzęta domowe a. wszyscy mieszkańcy domostwa. [przypis edytorski]
chudoba (gw.) — inwentarz żywy; gospodarstwo, skromny dobytek. [przypis edytorski]
chudoba (gw.) — inwentarz żywy, zwierzęta gospodarskie. [przypis edytorski]
chudoba (gw.) — małe gospodarstwo, dobytek. [przypis edytorski]
chudoba (gw.) — zwierzęta stanowiące dobytek gospodarski, głównie bydło i konie. [przypis edytorski]
chudoba — niewielki majątek, inwentarz. [przypis edytorski]
chudoba — niewielki majątek, ubogie gospodarstwo. [przypis edytorski]
chudoba — skromny dobytek. [przypis edytorski]
chudoba — skromny dobytek, ubogie gospodarstwo. [przypis edytorski]
chudoba (starop.) — majętność, dobytek. [przypis edytorski]
chudoba — własność; skromny majątek. [przypis edytorski]
chudoba (z czes. chudoba: bieda) — dobytek, niewielki majątek. [przypis edytorski]
chudobny (daw., gw.) — ubogi, biedny. [przypis edytorski]
chudopachołek (daw.) — niezamożny szlachcic. [przypis edytorski]
chudopachołek (daw.) — ubogi szlachcic. [przypis edytorski]
chudy (daw.) — tu: biedak. [przypis edytorski]
chudy — tu: skromny, biedny. [przypis edytorski]
chudziaki (gw.) — biedactwa. [przypis edytorski]
chudzina — biedak. [przypis edytorski]
chudzina (daw.) — biedak. [przypis edytorski]
chudzina (gw.) — biedactwo. [przypis edytorski]
chudzina (starop.) — biedak, biedaczka; biedota. [przypis edytorski]
chunchuz a. hunhuz — chiński bandyta na pograniczu rosyjsko-chińskim w XIX i w 1. poł. XX w. [przypis edytorski]
chunchuz a. hunhuz — chiński bandyta na pograniczu rosyjsko-chińskim w XIX w. i w pierwszej połowie XX w. [przypis edytorski]
Churchill, Randolph Spencer (1849–1895) — brytyjski arystokrata i polityk, ojciec Winstona Churchilla. [przypis edytorski]
Chuskea — popr.: Chusquea, rodzaj bambusów górskich rosnących w Ameryce Łacińskiej; ich najbardziej znanym przedstawicielem jest odporna na zimno chuskea bukanowa (Chusquea culeou). [przypis edytorski]
chustkę do nosa — w oryginale niem.: Taschenbuch, tj. notatnik, książeczkę. [przypis edytorski]
Chuszi Harachi — postać o takim imieniu nie występuje w Biblii. [przypis edytorski]
Chut! (fr.) — Pst! Sza! [przypis edytorski]
Chut, je vous en prie, madmoiselle Delphine! — Sza, proszę panią, panno Delfino. [przypis edytorski]
chutliwy — pożądliwy. [przypis edytorski]
Chut! Madmoiselle Delphine! — Sza, panno Delfino. [przypis edytorski]
chutne — pełne chuci, tj. pożądania, żądz. [przypis edytorski]
chutnie — chętnie, ochotnie. [przypis edytorski]
chutniej (starop.) — chętniej. [przypis edytorski]
chutnie (starop.) — tu: ochoczo. [przypis edytorski]
chutny (daw.) — pożądliwy. [przypis edytorski]
chutny (starop.) — chętny, ochotny. [przypis edytorski]
chutorek, zdr. od chutor a. futor — pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi. [przypis edytorski]
chutor — gospodarstwo, folwark. [przypis edytorski]
chutor — pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek. [przypis edytorski]
chutor (z ukr.) — pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek. [przypis edytorski]
chwacić (daw., gw.) — starczyć. [przypis edytorski]
chwacić (daw., gw.) — wystarczyć. [przypis edytorski]
chwacić (gw.) — wystarczyć. [przypis edytorski]
chwacki (daw.) — odważny, śmiały i zaradny. [przypis edytorski]
chwacki — dzielny, dziarski. [przypis edytorski]
chwacki — śmiały, dzielny. [przypis edytorski]
chwacko (daw.) — dziarsko, dzielnie. [przypis edytorski]
chwacko (daw.) — energicznie, śmiało. [przypis edytorski]
chwacko — dziarsko, dzielnie. [przypis edytorski]
chwała (starop.) — tu: pochwała, komplement. [przypis edytorski]
chwałę imienia strzegąc — dziś popr. składnia: chwały imienia strzegąc; imię Dorota oznacza po grecku „dar od Boga”. [przypis edytorski]
chwalba — chwalenie; pochwała. [przypis edytorski]
chwalba (daw.) — przechwałka. [przypis edytorski]
chwalba (daw.) — przechwalanie się. [przypis edytorski]
chwalba (daw.) — uznanie, pochwała, komplement. [przypis edytorski]
chwalita (gw.) — chwalicie. [przypis edytorski]
chwaścik — popr.: chwościk, frędzelek; od daw. chwost: ogon. [przypis edytorski]
chwast a. chwost (daw.) — pęczek piór, włosia a. nici użyty jako ozdoba. [przypis edytorski]
chwat — człowiek energiczny, dzielny, śmiały. [przypis edytorski]