Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 158528 przypisów.
kuglarz — wędrowny aktor a. sprytny oszust. [przypis edytorski]
kuglarz — wędrowny aktor, sztukmistrz. [przypis edytorski]
kuglarz — wędrowny aktor, żongler, sztukmistrz. [przypis edytorski]
kuglarz — «wędrowny magik; sprytny oszust. [przypis edytorski]
kugle (daw.) — figle, sztuki. [przypis redakcyjny]
kuglować (starop.) — bawić się. [przypis redakcyjny]
Ku gościńcowi (…) Bakańskiemu — Baccano, miejscowość o kilka mil (włoskich) od Rzymu. [przypis redakcyjny]
ku Grodnowi — dziś popr. forma C.: ku Grodnu. [przypis edytorski]
kuguar a. puma — drapieżny ssak z rodziny kotowatych zamieszkujący obie Ameryki; lew górski. [przypis edytorski]
kuguar — puma, drapieżny ssak z rodziny kotowatych zamieszkujący obie Ameryki. [przypis edytorski]
ku gurze (starop. forma) — ku górze. [przypis edytorski]
kujawiak — polski taniec ludowy, popularny w XIX wieku, także muzyka do tego tańca. [przypis edytorski]
kujawiak — polski taniec ludowy. [przypis edytorski]
Kujawy — obszar przyłączony do Krakowa w 1951 r., dawny przysiółek wsi Pleszów. [przypis edytorski]
Kuję się ciągle o kaktusy… — Porównaj uwagi o tym przekręconym zdaniu (”kłują się” — oczywiście zające) w liście następnym. [przypis autorski]
kujota a. kujot — dziś popr.: kojot. [przypis edytorski]
kujot — dziś: kojot; wilk preriowy. [przypis edytorski]
Kujuk a. Güyük (1206–1248) — wnuk Czyngis-chana, władca imperium mongolskiego w latach 1246–1248. [przypis edytorski]
kukawka (gwar.) — kukułka. [przypis redakcyjny]
kukawka (gw.) — kukułka. [przypis edytorski]
kukiełeczka a. kukiełka — tu: bułka pszenna w kształcie lalki. [przypis edytorski]
kukiełeczka — tu: ciasto w formie ludzkiej figurki. [przypis edytorski]
kukiełka — bułka a. ciasto w kształcie laleczki. [przypis edytorski]
kukiełka — ciasto w kształcie ludzkiej figurki. [przypis edytorski]
kukiełka (daw.) — słodka bułka. [przypis edytorski]
kukiełka (daw.) — tu: bułka ze słodkiego ciasta. [przypis edytorski]
kukiełka — kołacz, chleb z pszennej mąki. [przypis redakcyjny]
kukiełka — słodka bułka. [przypis edytorski]
kukla (daw.) — bułka; bochen chleba. [przypis edytorski]
kukla koldyńska — owa postać niewieścia, rzeźba, „pactwa”. [przypis redakcyjny]
kukluksy — od nazwy Ku Klux Klan, rasistowskiej organizacji funkcjonującej w USA, powstałej po zakończeniu wojny secesyjnej. [przypis edytorski]
Ku-Klux-Klan — rasistowska organizacja funkcjonująca w USA, powstała po zakończeniu wojny secesyjnej. [przypis edytorski]
Ku-Klux-Klan — rasistowska organizacja funkcjonująca w USA, powstała po zakończeniu wojny secesyjnej, walcząca o utrzymanie supremacji białych protestantów. [przypis edytorski]
Kuk — mowa prawdopodobnie o firmie Cook Paint and Varnish Company, amerykańskiej wytwórni farb z Kansas City, działającej w latach 1913–1991. [przypis edytorski]
kuksa — wymierza kuksańca, szturcha. [przypis edytorski]
kukuć (z litew.) — dudek. [przypis redakcyjny]
kukułka — (przen.) nierządnica. [przypis redakcyjny]
Kukuljević-Sakcinski, Ivan (1816–1889) — chorwacki historyk, pisarz i polityk, jeden z przywódców ruchu iliryjskiego. [przypis edytorski]
Kukulnik — własc. Nestor Wasiliewicz Kukolnik (1812–1868), rosyjski poeta i powieściopisarz. [przypis edytorski]
kukuruza — dziś: kukurydza. [przypis edytorski]
kukuruza — dziś popr.: kukurydza. [przypis redakcyjny]
kukuruza (ros.) — kukurydza. [przypis edytorski]
kukurydzowa kasza — dziś: kasza kukurydziana. [przypis edytorski]
kułak — bogaty chłop rosyjski zatrudniający w swoim gospodarstwie pracowników najemnych; w ideologii rewolucyjnej kułacy byli wrogami klasowymi jako wyzyskiwacze; w ZSRR za kułaków, a tym samym za wrogów ludu, uznawano chłopów niechętnych władzy lub stawiających opór przy przejmowaniu ich ziemi przez kołchozy w okresie przymusowej kolektywizacji wsi (1929–1934). [przypis edytorski]
kułak (daw.) — cios, uderzenie zaciśniętą pięścią. [przypis edytorski]
kułak (daw.) — pięść. [przypis edytorski]
kułaki — pięści. [przypis edytorski]
kułak — mocno zaciśnięta dłoń, pięść. [przypis edytorski]
kułak — mocno zaciśnięta dłoń; pięść. [przypis edytorski]
kułakować — bić, okładać pięściami. [przypis edytorski]
kułakować (daw.) — bić, okładać kułakami, tj. pięściami. [przypis edytorski]
kułak — pięść; mocno zaciśnięta dłoń. [przypis edytorski]
kułak — pięść. [przypis edytorski]
kułak — pięść. [przypis redakcyjny]
kułak — pięść; tu: cios pięścią. [przypis edytorski]
kułak — pięść; tu: cios zadany pięścią. [przypis edytorski]
kułak — tu: pięść. [przypis edytorski]
kułak — tu: pięść, także cios zadany pięścią. [przypis edytorski]
kułak (z ros. кулак: pięść) — bogaty chłop rosyjski zatrudniający w swoim gospodarstwie pracowników najemnych; w ideologii rewolucyjnej kułacy byli wrogami klasowymi jako wyzyskiwacze; w ZSRR za kułaków, a tym samym za wrogów ludu, uznawano chłopów niechętnych władzy lub stawiających opór przy przejmowaniu ich ziemi przez kołchozy w okresie przymusowej kolektywizacji wsi (1929–1934). [przypis edytorski]
kułan, częściej: onager a. osioł azjatycki, Equus hemionus (biol.) — dziki ssak z grupy osłów, opisany i sklasyfikowany w 1775 przez niem. zoologa Petera Pallasa. [przypis edytorski]
Ku łaźni go zaproszono — Klitajmestra zabiła męża w łaźni, narzuciwszy nań długi płaszcz, w który się zaplątał. [przypis redakcyjny]
Kułunda — wieś w południowej Syberii; ob. ośrodek administracyjny rejonu kułundińskiego, wchodzącego w skład syberyjskiego Kraju Ałtajskiego, w Rosji. [przypis edytorski]
kula bilardu — dziś popr.: kula bilardowa. [przypis edytorski]
kulać się — turlać się. [przypis edytorski]
kula — część siodła, wygięta do góry. [przypis redakcyjny]
kula dum-dum (wojsk.) — amunicja wykorzystująca pociski bez płaszcza, które deformują się podczas penetracji celu. [przypis edytorski]
Kula duszy… — kula, jako najdoskonalsza figura uważana była za obraz doskonałości. [przypis tłumacza]
Kula, Leopold (1896–1919) — ps. „Lis”, major Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari; zmarł 7 marca 1919 roku wskutek ran odniesionych w trakcie przeprowadzania ataku na zajęty przez Ukraińców Torczyn. [przypis edytorski]
kulas (daw., gw.) — noga, kończyna. [przypis edytorski]
kulas (daw., gw.) — noga. [przypis edytorski]
kulas (gw.) — noga. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kulas — niestarannie zapisana litera. [przypis edytorski]
kulas (pot.) — noga. [przypis edytorski]
ku lasu — dziś popr. forma C. lp: ku lasowi. [przypis edytorski]
kula — tu: przedni, wysoki element siodła. [przypis edytorski]
kulawiec (obelż.) — człowiek kulawy. [przypis edytorski]
kulbaczenie — siodłanie konia. [przypis edytorski]
kulbaczyć (daw.) — siodłać konia. [przypis edytorski]
kulbaczyć — siodłać. [przypis edytorski]
kulbaczyć — siodłać. [przypis redakcyjny]
kulbaka — rodzaj siodła o wysokich łękach (elementach z przodu i tyłu siodła), co ułatwiało jeźdźcowi walkę szablą, chroniąc go przed utratą równowagi i upadkiem. [przypis edytorski]
kulbaka — rodzaj siodła. [przypis edytorski]
kulbaka — rodzaj siodła z wysokimi łękami (czyli przednią i tylną częścią stelażu siodła). [przypis edytorski]
kulbaka — siodło. [przypis edytorski]
kulbaka — wysokie siodło, przeważnie wojskowe. [przypis edytorski]
kulbaka — wysokie siodło. [przypis edytorski]
kulbaka — wysokie siodło. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kulbaka — wysokie siodło z szerokimi łękami tj. wygiętymi łukowato do góry częściami stelażu ograniczającymi siodło z przodu i z tyłu. [przypis edytorski]
kulbaka (z tur.) — wysokie siodło z szerokiemi drewnianemi łękami. [przypis redakcyjny]
kulbaka (z wł.) — siodło, dawniej drewniane, używane przez Tatarów. [przypis edytorski]
kulebiaka (ros.) — dziś popr.: kulebiak; duży, pieczony pieróg nadziewany farszem z mięsa lub ryb z dodatkiem ryżu, grzybów a. kapusty. [przypis edytorski]
Kuleń — Coulaines, miejscowość koło Chinon. W ten sposób, dla płynności czytania, tłumacz pozwala sobie zazwyczaj polszczyć brzmienie różnych miejscowości w ustępach tekstu, gdzie autentyczność nazwy nie odgrywa roli. [przypis tłumacza]
kuler lokal — zapis spolszczonej wymowy wyrażenia fr. couleur local: koloryt lokalny. [przypis edytorski]
kulfon (pot.) — o literze, znaku, napisanym niestarannie, krzywo. [przypis edytorski]
kulgać się (z ros.) — turlać się, toczyć. [przypis edytorski]
kuli (ang.) — dziś popr.: kulis, niskopłatny robotnik azjatycki. [przypis edytorski]
kuligi — zabawy zapustne, połączone z gromadnym objeżdżaniem sąsiedztwa. [przypis redakcyjny]
kuligowski a. kulikowski — z fabryki sukna w Kulikowie (pod Lwowem). [przypis redakcyjny]
kulik a. kulig — zabawa polegająca na przejażdżce saniami, odwiedzaniu wszystkich sąsiadów i przyłączaniu ich do orszaku. [przypis edytorski]
kulik a. kulig — zabawa popularna w dawnej Polsce wśród szlachty, urządzana w karnawale. Polegała na gromadnym objeżdżaniu dworów saniami z towarzyszeniem muzyki i tańców. W poszczególnych dworach zatrzymywano się krótko i po kilkugodzinnych tańcach i pijatyce ruszano dalej, zabierając gospodarzy. [przypis redakcyjny]
