ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dopełniacz | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8742 przypisów.
mierny — nie nazbyt obfity, w miarę. [przypis edytorski]
mierny — niewiele warty, nieokazały. [przypis edytorski]
mierny (starop.) — [tu:] dobrze mierzący do celu [o oku]. [przypis redakcyjny]
mierny — [tu:] celny. [przypis redakcyjny]
mierny — tu: celny (taki, co dobrze mierzy). [przypis redakcyjny]
mierny — tu: przeciętny, średniej inteligencji. [przypis edytorski]
mierny — tu: średni. [przypis edytorski]
mierny — tu: średni, średniej wielkości. [przypis edytorski]
mierny — tu: zapewniający wszystko we właściwej mierze, ani za dużo, ani za mało. [przypis edytorski]
Mierosławski, Ludwik (1814–1878) — generał, radykalny demokrata; uczestnik powstania listopadowego, członek emigracyjnego Towarzystwa Demokratycznego Polskiego; współpracował z rewolucjonistą włoskim Mazzinim; miał być przywódcą zaplanowanego na 1846 powstania we wszystkich trzech zaborach, jednak wskutek denuncjacji hr. Ponińskiego został aresztowany przez policję pruską; w czasie Wiosny Ludów był dowódcą powstania w Wielkopolsce w 1848 oraz na Sycylii i w Badenii w 1849; w 1860 nawiązał bliską współpracę z Garibaldim; w 1863 był pierwszym dyktatorem powstania styczniowego z ramienia Tymczasowego Rządu Narodowego, porażki militarne oraz konflikt z Langiewiczem skłoniły go do rezygnacji z godności dyktatora, powrócił na emigrację do Francji. [przypis edytorski]
Mierosławski, Ludwik (1814–1878) — generał, uczestnik powstania listopadowego, członek emigracyjnego Towarzystwa Demokratycznego Polskiego; współpracował z Mazzinim; miał być przywódcą zaplanowanego na 1846 powstania we wszystkich trzech zaborach, jednak wskutek denuncjacji hr. Ponińskiego został aresztowany przez policję pruską; w czasie Wiosny Ludów był dowódcą powstania w Wielkopolsce w 1848 oraz na Sycylii i w Badenii w 1849; w 1860 nawiązał bliską współpracę z Garibaldim; w 1863 był dyktatorem powstania styczniowego z ramienia Tymczasowego Rządu Narodowego, porażki militarne oraz konflikt z Langiewiczem skłoniły go do rezygnacji z godności dyktatora, powrócił na emigrację do Francji. [przypis edytorski]
Mierosławski, Ludwik (1814–1878) — polski generał, pisarz i poeta, teoretyk wojskowości, działacz polityczny i niepodległościowy, uczestnik powstania listopadowego, przywódca dwóch powstań w Wielkopolsce (1846, 1848), pierwszy dyktator powstania styczniowego. [przypis edytorski]
mierzała — zmierzała, kierowała się. [przypis edytorski]
mierzawiec (ros.) — obrzydliwiec, świntuch. [przypis edytorski]
mierzchnąć (daw.) — tracić blask, gasnąć. [przypis edytorski]
mierzchnącego — dziś popr.: zmierzchającego. [przypis edytorski]
mierzch (starop.) — zmierzch. [przypis edytorski]
mierzeja — piaszczyste przedłużenie półwyspu, przen. wybrzeże. [przypis edytorski]
mierziączka (daw.) — gniew, oburzenie, niechęć. [przypis edytorski]
mierziączka — waśń. [przypis redakcyjny]
mierzić — brzydzić. [przypis edytorski]
mierzić — budzić wstręt. [przypis edytorski]
mierzić (daw.) — brzydzić. [przypis edytorski]
mierzić się (daw.) — dziś bez strony zwrotnej; budzić odrazę, niechęć. [przypis edytorski]
mierzieć (starop.) — przykro być; [odstręczać]. [przypis redakcyjny]
mierziony (daw.) — budzący obrzydzenie. [przypis edytorski]
mierziony (daw.) — obmierzły, tj. wywołujący wstręt i obrzydzenie. [przypis redakcyjny]
mierziony (daw.) — wzbudzający obrzydzenie. [przypis edytorski]
mierziony (starop.) — obmierzły, obrzydły. [przypis redakcyjny]
mierzkało (starop.) — zmierzchało. [przypis redakcyjny]
mierzwą — słoma zgnieciona na podściółkę dla bydła, przen,: coś bez wartości. [przypis edytorski]
mierzwa (daw.) — nawóz, obornik. [przypis edytorski]
mierzwa — dosł.: słoma, którą rzuca się pod nogi krowom w oborze; tu przen.: coś, co się zużywa i czego się nie szanuje. [przypis edytorski]
mierzwa (gw.) — zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę lub naturalny, organiczny nawóz, gnój. [przypis edytorski]
mierzwa (gw.) — zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę lub naturalny, organiczny nawóz, gnój. [przypis redakcyjny]
mierzwa — nawóz. [przypis edytorski]
mierzwa — organiczny nawóz, obornik. [przypis edytorski]
mierzwa — pognieciona słoma. [przypis edytorski]
mierzwa — słoma, którą rzuca się pod nogi koni w stajni, aby utrzymać czystość. [przypis edytorski]
mierzwa — słoma stanowiąca podściółkę dla bydła. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma stosowana jako podściółka dla bydła. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma, stosowana jako ściółka dla bydła. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma, używana jako ściółka dla bydła. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma, używana najczęściej na podściółkę dla zwierząt gospodarskich. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę, lub naturalny, organiczny nawóz, gnój. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma używana na ściółkę dla bydła. [przypis edytorski]
mierzyć czym — oceniać ze względu na co. [przypis redakcyjny]
mierzyć — tu: przemierzać. [przypis edytorski]
mierzyć wydarzeń historycznych stuleciami ani dekadami, (…) ale kwartałami, w których ukazują się kwartalne statystyki gospodarcze — Świadectwem tego niech będzie pierwszy wycinek ze zbiorów Povondry:
(ČTK) Według ostatnich danych, które opublikował Salamander-Syndicate pod koniec kwartału, sprzedaż Płazów wzrosła o trzydzieści procent. W ciągu trzech miesięcy dostarczono prawie siedemdziesiąt milionów Płazów, zwłaszcza do Ameryki Południowej i Środkowej, Indochin i włoskiej Somalii. W najbliższym czasie przygotowywane jest pogłębianie i poszerzanie Kanału Panamskiego, oczyszczenie portu w Guayaquil i usunięcie niektórych mielizn i czapek tektonicznych w Cieśninie Torresa. Tylko te prace oznaczałyby według przybliżonych szacunków przemieszczenie dziewięciu miliardów metrów sześciennych ziemi. Budowa dużych wysp, które stanowić będą bazy lotnicze linii Madera–Bermudy, ma się rozpocząć dopiero wiosną przyszłego roku. Zasypywanie wysp w archipelagu Marianów w strefie japońskiej postępuje; dotychczas uzyskano osiemset czterdzieści tysięcy akrów nowego, tzw. lekkiego lądu pomiędzy wyspami Tinian i Saipan. Ze względu na rosnący popyt cena Płazów jest bardzo stabilna i kształtuje się w granicach: Leading 61, Team 620. Zapasy są wystarczające.
[przypis autorski]
mierzyliśmy się (…) i przyśpieszali (daw.) — konstrukcja, w której końcówka fleksyjna pierwszego czasownika ma zastosowanie również dla kolejnego (kolejnych); dziś: mierzyliśmy się i przyspieszaliśmy. [przypis edytorski]
mierzyn a. mierzynek — koń niewielkiego wzrostu. [przypis edytorski]
mierzyn (daw.) — nieduży, silny koń. [przypis edytorski]
mierzyn (daw.) — niewielki koń pociągowy. [przypis edytorski]
mierzynę — konia roboczego. [przypis redakcyjny]
mierzynka (daw.) — nieduża, silna klacz pociągowa. [przypis edytorski]
mierzyn — koń niewielkiego wzrostu. [przypis edytorski]
mierzyn — koń niewielkiego wzrostu; także: niski, mały koń pociągowy. [przypis edytorski]
mierzyn — nieduży, silny koń. [przypis edytorski]
mierzyn — niski koń zaprzęgowy. [przypis edytorski]
mierzyn żmudzki — koń żmudzki, rasa konia domowego, hodowana na Litwie i Żmudzi, głównie do prac rolnych i do zaprzęgu; mierzyn — koń średniego wzrostu, niezbyt wielki. [przypis redakcyjny]
mieść (daw.) — miotać, rozsiewać. [przypis edytorski]
mieść (daw.) — rzucać, miotać. [przypis edytorski]
mieść — tu: miotać, rzucać. [przypis edytorski]
mieść — tu: miotać, rzucić. [przypis edytorski]
mieścić — tu: umieszczać. [przypis edytorski]
mieście grać powinni (gw.) — mnie powinniście grać (konstrukcja z przestawną końcówką czasownika). [przypis edytorski]
mieście grać powinni — tzn. mnie grać powinniście. [przypis redakcyjny]
mieścy — miejscami, tu i ówdzie. [przypis edytorski]
miesckie (gw.) — miejskie. [przypis edytorski]
miescki (gw.) — miejski. [przypis edytorski]
miesiąca drugiego — nazwy miesięcy pochodzą z późniejszego okresu, z czasów po niewoli babilońskiej, zaś Tora używa dla miesięcy tylko numeracji, począwszy od miesiąca wiosennego (nazwanego później nisan). W Talmudzie istnieje spór, czy w tym wersecie mowa jest o miesiącu cheszwan (zwanym inaczej marcheszwan), czy o miesiącu ijar, zob. Raszi do 7:11. [przypis tradycyjny]
miesiąca grudnia — w oryginale: Lenajon (styczeń–luty), drugi miesiąc księżycowego kalendarza beockiego. [przypis edytorski]
miesiąca Junii — miesiąca czerwca. [przypis edytorski]
miesiąc czasu — błąd logiczny: na miesiące nie liczy się niczego innego poza czasem. [przypis edytorski]
miesiąc (daw., gw.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.) — księżyc; herb żony Franciszka Lanckorońskiego, Jadwigi Morsztynówny, Leliwa: księżyc niepełny do góry rogami, między którymi gwiazda o 6 rogach. [przypis redakcyjny]
miesiąc (daw.) — księżyc; miesięczny: księżycowy. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.) — księżyc. [przypis edytorski]
Jerzy Liebert, Kołysanka jodłowa (tomik), Kołysanka jodłowa, III, Lisy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Adam Mickiewicz, Do Maryi Łempickiej w dzień przyjęcia Komunii Świętej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
miesiąc (daw.) — księżyc. [przypis redakcyjny]
miesiąc (daw., poet.) — księżyc; miesięczny: księżycowy. [przypis edytorski]
miesiąc (daw., poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.; poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiące (daw.) — tu: księżyce. [przypis edytorski]
miesiącem świécą — lśnią się w blasku księżyca. [przypis edytorski]
miesiącem — w kształcie półksiężyca. [przypis edytorski]
miesiąc — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — księżyc; w w. 1075 i n. nawiązania do herbowego półksiężyca króla Michała Wiśniowieckiego. [przypis edytorski]
miesiąc, który dzicy nazywają Księżycem Kwiatów — maj. [przypis edytorski]
miesiąc na młodziku — księżyc po nowiu. [przypis edytorski]
miesiąców — dziś popr. forma D.lm: miesięcy. [przypis edytorski]
miesiąc (poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (przestarz.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (starop.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc synodyczny — średni czas pomiędzy kolejnymi nowiami Księżyca. [przypis edytorski]
miesiąc (tu daw.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — tu: Księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — tu: księżyc. [przypis edytorski]
miesiączek — miesiąc, księżyc. [przypis edytorski]
miesić (daw.) — mieszać. [przypis edytorski]
