Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dopełniacz | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 632 przypisów.
mienić (daw.) — nazywać. [przypis edytorski]
mienić (daw.) — tu: nazywać. [przypis edytorski]
mienić (daw.) — tu: nazywać. [przypis edytorski]
mienić (daw.) — tu: zmieniać się. [przypis edytorski]
mienić (daw.) — wymieniać. [przypis edytorski]
mienić (daw.) — zamieniać, przemieniać. [przypis edytorski]
mienić (daw.) — zmieniać, odmieniać; gniew mienił: zmieniał gniew na uczucie przeciwne. [przypis edytorski]
mienić (daw.) — zmieniać. [przypis edytorski]
Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
mienić się (daw., gw.) — zmieniać się. [przypis edytorski]
mienić się (daw.) — mianować się, nazywać siebie. [przypis edytorski]
mienić się (daw.) — nazywać się. [przypis edytorski]
mienić się (daw.) — podawać się za. [przypis edytorski]
mienić się (daw.) — tu: zmieniać się. [przypis edytorski]
mienić się (daw.) — zmieniać się, przemieniać się. [przypis edytorski]
mienić się (daw.) — zmieniać się. [przypis edytorski]
mienić się (daw.) — zmieniać się; tu: zmieniać wyraz twarzy. [przypis edytorski]
mienić się (daw.) — zmieniać się; tu: zmienić wyraz twarzy. [przypis edytorski]
mierne (daw.) — umiarkowane. [przypis edytorski]
miernie (daw.) — w miarę, nie nadmiernie. [przypis edytorski]
miernik (daw.) — mierniczy, człowiek dokonujący pomiarów pól, gruntów. [przypis edytorski]
mierność (daw.) — tu: umiarkowanie. [przypis edytorski]
mierność (daw.) — tu: umiejętność zachowania miary. [przypis edytorski]
mierność (daw.) — umiarkowanie. [przypis edytorski]
mierność (daw.) — umiejętność zachowania miary. [przypis edytorski]
mierność (daw.) — zachowywanie właściwej miary. [przypis edytorski]
mierny (daw.) — ani za silny, ani za słaby (w miarę). [przypis edytorski]
mierny (daw.) — umiarkowany. [przypis edytorski]
mierny (daw.) — w miarę. [przypis edytorski]
mierny (daw.) — zachowujący miarę. [przypis edytorski]
mierny (daw.) — zachowujący odpowiednią miarę. [przypis edytorski]
mierzchnąć (daw.) — tracić blask, gasnąć. [przypis edytorski]
mierziączka (daw.) — gniew, oburzenie, niechęć. [przypis edytorski]
mierzić (daw.) — brzydzić. [przypis edytorski]
mierzić się (daw.) — dziś bez strony zwrotnej; budzić odrazę, niechęć. [przypis edytorski]
mierziony (daw.) — budzący obrzydzenie. [przypis edytorski]
mierziony (daw.) — obmierzły, tj. wywołujący wstręt i obrzydzenie. [przypis redakcyjny]
mierziony (daw.) — wzbudzający obrzydzenie. [przypis edytorski]
mierzwa (daw.) — nawóz, obornik. [przypis edytorski]
mierzyliśmy się (…) i przyśpieszali (daw.) — konstrukcja, w której końcówka fleksyjna pierwszego czasownika ma zastosowanie również dla kolejnego (kolejnych); dziś: mierzyliśmy się i przyspieszaliśmy. [przypis edytorski]
mierzyn (daw.) — nieduży, silny koń. [przypis edytorski]
mierzyn (daw.) — niewielki koń pociągowy. [przypis edytorski]
mierzynka (daw.) — nieduża, silna klacz pociągowa. [przypis edytorski]
mieść (daw.) — miotać, rozsiewać. [przypis edytorski]
mieść (daw.) — rzucać, miotać. [przypis edytorski]
miesiąc (daw., gw.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.) — księżyc; herb żony Franciszka Lanckorońskiego, Jadwigi Morsztynówny, Leliwa: księżyc niepełny do góry rogami, między którymi gwiazda o 6 rogach. [przypis redakcyjny]
miesiąc (daw.) — księżyc; miesięczny: księżycowy. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.) — księżyc. [przypis edytorski]
Jerzy Liebert, Kołysanka jodłowa (tomik), Kołysanka jodłowa, III, Lisy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Adam Mickiewicz, Do Maryi Łempickiej w dzień przyjęcia Komunii Świętej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
miesiąc (daw.) — księżyc. [przypis redakcyjny]
miesiąc (daw., poet.) — księżyc; miesięczny: księżycowy. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.; poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (daw., poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiące (daw.) — tu: księżyce. [przypis edytorski]
miesić (daw.) — mieszać. [przypis edytorski]
miesić (daw.) — ugniatać, mieszać, wyrabiać substancję o konsystencji ciasta. [przypis edytorski]
miesięcznych (daw.) — księżycowych; miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — księżycowy; miesiąc (daw., poet.): księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — księżycowy; miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — księżycowy. [przypis edytorski]
miesięczny (daw., poet.) — księżycowy; miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.; poet.) — księżycowy; od miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw., poet.) — księżycowy; od miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw., poet.) — księżycowy. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — tu: księżycowy. [przypis edytorski]
miesopustny (daw.) — karnawałowy. [przypis edytorski]
miestce (daw.) — miejsce. [przypis edytorski]
mieszać się w rezolucji (daw.) — wahać się co do rozstrzygnięcia jakiejś kwestii. [przypis edytorski]
mieszek (daw.) — woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
mieszek (daw.) — woreczek; tu: sakiewka na pieniądze. [przypis edytorski]
mieszkać (daw.) — zatrzymywać się, ociągać się. [przypis edytorski]
mieszkać (daw.) — zwlekać. [przypis edytorski]
mieszkać (daw.) — zwlekać. [przypis redakcyjny]
mieszkać (daw.) — zwlekać, unikać czegoś, rezygnować z czegoś. [przypis edytorski]
mieszkiem pachnąć (daw.) — wymagać nakładu, kosztu. [przypis edytorski]
migotny (daw.) — migotliwy. [przypis edytorski]
mijając kuchnią (daw.) — dziś: mijając kuchnię. [przypis edytorski]
miles (daw.) — żołnierz. [przypis edytorski]
mimo (daw.) — obok. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
mimo (daw.) — tu: obok. [przypis edytorski]
mimo dobrobyt, mimo wiedzę, mimo wolność i prawa (daw.) — mimo z rzecz. w B.; dziś z D.: mimo dobrobytu itd. [przypis edytorski]
mimo którą (daw.) — obok której. [przypis edytorski]
mimo niego (daw.) — obok niego. [przypis edytorski]
mimo sam Norymberg (daw.) — obok Norymbergi. [przypis edytorski]
mimo swą gipiurę (daw.) — mimo z rzecz. w B.; dziś z D.: mimo swej gipiury. [przypis edytorski]
mimowiednie (daw.) — mimowolnie. [przypis edytorski]
mimowiestny (daw.) — nieświadomy. [przypis edytorski]
mimo wrącą (…) zabawę i obficie sypiące się żarty (daw.) — mimo z rzecz. w B.; dziś z D.: mimo wrącej zabawy i obficie sypiących się żartów. [przypis edytorski]
mimo wzrastający afekt (daw.) — dziś popr. z D.: mimo wzrastającego afektu. [przypis edytorski]
mina (daw.) — kopalnia. [przypis edytorski]
mina (daw., z fr.) — kopalnia. [przypis edytorski]
mincarz (daw.) — kujący monetę. [przypis redakcyjny]
mincerz (daw.) — rzemieślnik pracujący w mennicy. [przypis edytorski]
minęło było (daw.) — konstrukcja daw. czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą od pozostałych czynności i stanów zapisanych w czasie przeszłym prostym; znaczenie: minęło wcześniej, już uprzednio itp. [przypis edytorski]
minęliśmy (…) i okrążyli (daw.) — konstrukcja, w której końcówka fleksyjna pierwszego czasownika ma zastosowanie również dla kolejnego (kolejnych); dziś: minęliśmy i okrążyliśmy. [przypis edytorski]
miner (daw., ang.) — górnik, człowiek pracujący w kopalni. [przypis edytorski]
mi nie jest Hanka (daw.) — nie nazywam się Hanka. [przypis edytorski]
minier a. miner (daw.) — górnik. [przypis edytorski]
minister (daw., z łac.) — osoba czyniąca posługę. [przypis edytorski]
minister (daw., z łac.: sługa, wykonawca) — duchowny protestancki, pastor. [przypis edytorski]
ministerium (daw.) — ministerstwo. [przypis edytorski]
