Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 13980 przypisów.
kartelusz (daw., z łac.) — kawałek zapisanego papieru; kartka; ogłoszenie. [przypis edytorski]
kartować (daw.) — knuć, planować coś w tajemnicy przed kimś. [przypis edytorski]
kartownik (daw.) — karciarz, hazardzista. [przypis edytorski]
karuzel (daw.) — karuzela; dawna konna zabawa rycerska. [przypis edytorski]
karwas (gw.) a. karwasz (daw.) — tu: połeć, kawał. [przypis edytorski]
kary (daw.; z łac. currus: wóz, pojazd kołowy) — wozy do wywożenia śmieci miejskich; w Warszawie ich zajezdnia znajdowała się przy ul. Karowej. [przypis edytorski]
kasać się na coś (daw.) — kusić się o coś, dążyć do czegoś. [przypis edytorski]
kasarnia (daw.) — koszary. [przypis edytorski]
kasarnia (daw.; z niem. Kaserne) — budynek przeznaczony dla żołnierzy; koszary. [przypis edytorski]
kasarniany (daw.) — koszarowy. [przypis edytorski]
kastorowy (daw., z łac: castor: bóbr) — filcowy; kastor: gęsty materiał z sierści bobrowej używany do wyrobu kapeluszy. [przypis edytorski]
kaszę jeść z kim (daw.) — mieć z kim do czynienia. [przypis edytorski]
kasztelan (daw.) — urzędnik zarządzający grodem i podległym mu okręgiem. [przypis edytorski]
kasztel (daw.) — zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]
kasztel (daw.) — zamek warowny, twierdza. [przypis edytorski]
Kasztel obronny (daw.) — zamek obronny, od łac. castellum. [przypis edytorski]
kataplazm (daw.) — okład leczniczy. [przypis edytorski]
katostwo (daw.) — okrutne, tyrańskie traktowanie. [przypis edytorski]
kauza (daw.) — tu: rozprawa sądowa, proces. [przypis edytorski]
kawalec (daw., gw.) — kawałek; szczątek, fragment. [przypis edytorski]
kawalec (daw.) — kawał, kawałek. [przypis edytorski]
kawy (daw.) — żale, pretensje. [przypis edytorski]
kaźń (daw.) — kara. [przypis edytorski]
kaźń (daw.) — męka; kara, zwłaszcza kara śmierci. [przypis edytorski]
każcież (daw.) — konstrukcja z partykułą -że skróconą do -ż; znaczenie: każcie zatem, każcie koniecznie. [przypis edytorski]
każdą razą (daw.) — dziś popr.: każdym razem. [przypis edytorski]
każden (daw., dziś gw.) — dziś popr.: każdy. [przypis edytorski]
każden (daw.) — każdy. [przypis edytorski]
każdy na swe skrzydło goni (daw.) — każdy pilnuje własnej korzyści. [przypis edytorski]
kazać (daw.) — mówić. [przypis edytorski]
kazalnica (daw.) — ambona. [przypis edytorski]
kazić (daw.) — psuć, brudzić. [przypis edytorski]
kazić (daw.) — psuć, brukać (por. nieskazitelny). [przypis edytorski]
kazić (daw.) — psuć, zaburzać. [przypis edytorski]
kazienny (daw.) — skarbowy, skarbnik. [przypis edytorski]
kazirodny (daw.) — kazirodczy. [przypis edytorski]
kazna (daw.) — skarb, kasa. [przypis edytorski]
kczemu (daw.) — dlaczego. [przypis edytorski]
k'czemu (daw.) — do czego. [przypis edytorski]
k'czemu (daw.) — ku czemu, do czego. [przypis edytorski]
k'czynom (daw.) — ku czynom, do czynów. [przypis edytorski]
k'dawnemu (daw.) — do dawnego stanu. [przypis edytorski]
k'druha jasnym policzkom (daw.) — do druha jasnych policzków. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — dokąd, gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — dokąd, którędy; tu: gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — dokąd, którędy; tu: tam gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — dokąd; tu: gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie, dokąd, którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie; dokąd; którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie, którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie; którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie; por. dokąd. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie; tu: gdzieś. [przypis edytorski]
kędy (daw., gw.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]
kędy (daw., gw.) — gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw., gw.) — którędy, gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw., gw.) — którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — kiedy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — którędy a. dokąd. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — którędy; dokąd; tu: gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — którędy, gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — którędy; tu: gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — tu: gdzie. [przypis edytorski]
kędy (gw., daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
kędyś (daw.) — dokądś. [przypis edytorski]
kędyś (daw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
kędyś (daw., gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
kędyś (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]
kędys (daw., gw.) — kędyż; gdzie. [przypis edytorski]
kędyż (daw.) — gdzie, którędy, w którą stronę. [przypis edytorski]
kęs czasu (daw.) — długo. [przypis edytorski]
kęs (daw.) — odrobinę. [przypis edytorski]
kęs (daw.) — trochę, nieco. [przypis edytorski]
kęs (daw.) — trochę. [przypis edytorski]
kibić (daw.) — część tułowia od ramion do bioder; talia. [przypis edytorski]
kibić (daw.) — talia. [przypis edytorski]
kibić (daw.) — talia, stan; tu: górna część tułowia do pasa. [przypis edytorski]
ki (daw., gw.) — jaki, który. [przypis edytorski]
ki (daw.) — jaki, co za (kie: jakie); dziś tylko w wyrażeniach potocznych w rodzaju: ki diabeł, kie licho. [przypis edytorski]
kieby (daw., gw.) — jakby, niby, jak. [przypis edytorski]
kieby (daw., gw.) — jakby. [przypis edytorski]
kieby (daw.) — jakby. [przypis edytorski]
kiedym milczał (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: kiedy milczałem. [przypis edytorski]
kiedym się w strachu sądził już nieżywy (daw.) — we współczesnej składni: kiedy w strachu sądziłem, że już jestem nieżywy. [przypis edytorski]
kiedy się imie igrać (daw.) — kiedy się weźmie za granie. [przypis edytorski]
kiej (daw.) — kiedy. [przypis edytorski]
kielka (daw.) — dziś: kilka. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — człowiek głupi, nierozgarnięty. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — człowiek nierozgarnięty, dureń. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — dureń, głupiec. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — głupek. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — głupi człowiek. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — głupiec. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — wulgarna nazwa kobiecych genitaliów. [przypis edytorski]
kierdasz (daw.) — druh, towarzysz (z tatarskiego). [przypis edytorski]
kiereja (daw.) — płaszcz ocieplany futrem. [przypis edytorski]
kierejka (daw.) — strój wierzchni tureckiego kroju, płaszcz podbity futrem. [przypis edytorski]